Drużyna Spolszczenia

tracklista:

1.Beyond the Gates of Hell 05:53

2.From Darkness 03:29

3.Life Awaits 04:33

4.Death of a Vampire 05:30
5.Run for Your Life 03:55

6.Infinite Pain 04:21

7.Skullcrusher 03:50

8.My Burning Time 03:58

9.Beast 04:25

10.We Are Free 05:35

rok wydania: 2022

gatunek: heavy/power/thrash metal

kraj: Francja

skład zespołu:

Emmanuelson (Fabrice Cassaro) - śpiew

Tony Steel (Antoine Portier) - gitara

Steff Leadmaster (Stéphane Rabilloud) - gitara

Pierre Stone Warrior (Pierre Le Port) - gitara basowa

Steel Zard -perkusja

Przysłowie mówi - "do trzech razy sztuka".

RISING STEEL z Grenoble nagrał do tej pory dwie płyty z heavy/power metalem w latach 2016 i 2020 i była to przeciętna muzyka, której trudno coś zarzucić, ale jeszcze trudniej za coś pochwalić i wyróżnić. Od roku 2020 grupa jest związana z wytwórnią Frontiers Records i ona także wydała trzeci album "Beyond the Gates of Hell " w listopadzie 2022. W zespole zaszło kilka zmian, pojawił się ponownie pierwszy basista Pierre Le Port oraz były gitarzysta OBLIVION i KINGCROWN Stéphane Rabilloud. No a wokalistą jest nadal Emmanuelson, który od 2021 objął także funkcję basisty w znacznie bardziej znanym LONEWOLF.

Tak, tym razem to przysłowie się sprawdziło i RISING STEEL bardzo pozytywnie zaskoczył, zmieniając przy okazji swój styl gry. Teraz zdecydowanie skierowali się w stronę stylu amerykańskiego, melodyjnego power/thrash z mocnymi akcentami classic heavy i można tu mówić o metalu podobnym do tego, jakim w latach 80tych sławę zdobywał OVERKILL. Francuzi zagrali świetnie, szczególnie najbardziej dynamiczne i najszybsze kompozycje, łącząc w wielu momentach amerykańską moc przekazu z melodyką "Painkiller" JUDAS PRIEST i nie pozwalają się tu słuchaczowi nudzić, co się niestety w przeszłości w ich przypadku zdarzało. Już klimatyczny wstęp do Beyond the Gates of Hell jest bardzo intrygujący, no a potem to już niemal przez cały czas trwania albumu wielki popis obu gitarzystów. Słychać jak wiele tu wnosi Stéphane Rabilloud i to nawet nie tylko pewne riffowe pomysły z poprzednich zespołów, ale i ten amerykański szlif, a ściślej mówiąc ten z wczesnego okresu twórczości OVERKILL. Ostro, melodyjnie, rytmicznie i umiarkowanie surowo w Beyond the Gates of Hell, najdłuższym, ale trzymającym bezustannie w napięciu, by zaraz potem przejść do nieco szybszego, bezwzględnego From Darkness. Jest bojowo, jest posępnie, jest świetnie.

Tu od razu trzeba powiedzieć, że ta muzyka nie robiłaby takiego wrażenia, gdyby nie realizacja i sound. Doskonali w tym co robią Szwedzi Rickard Bengtsson i Staffan Karlsson wykonali ultra czytelny mix, a Mistrz Mika Jussila w Helsinkach zrobił mastering i szczególnie gitary brzmią rozdzierająco i nad wyraz klasowo w najlepszej manierze z USA. Brzmienie niszczące! I dewastują w potężnym, szybkim Life Awaits z nieco wolniejszym refrenem, który tylko podkreśla, jak w zwrotkach masakrują gitarzyści. Może wolniejszy Death of a Vampire nie robi aż takiego wrażenia, ale i to jest udana kompozycja z ciekawymi zagrywkami solowymi i kruszącymi riffami głównymi. Gdy jednak powracają do zabarwionego tym razem speed metalem w zwrotkach Run for Your Life, ponurego i chłodnego, są ponownie znakomici. Emmanuelson świetnie się czuje w takiej konwencji, to słychać! I kontynuują tę serię mocnych ostrych killerów w Infinite Pain. Niby proste i znane motywy, ale klimat wyborny. No tak, Skullcrusher, znajomy tytuł, oj znajomy. Tu jednak Skullcrusher RISING STEEL jest szybki, mocny, heroiczny i taki nieco "painkillerowy" w surowszym stylu. Wybornie to rozgrywają, z ogromną energią i pewnością siebie. Kipi to wszystko dynamiką, hipnotyzuje precyzją rozgrywania w amerykańskim stylu i tak jest także w My Burning Time. Naprawdę, to Francuzi grają takie rozpoznawalne jako amerykańskie motywy z taką wprawą i gracją? Jak morderczo i stalowo jest w kapitalnie rozegranym przez gitarzystów w średnich tempach Beast... Prawdziwa power/thrashowa Bestia!
Nie odpuszczają do samego końca i dzieło wieńczy We Are Free, zaczynający się tak niewinnie od pianina... Ponuro, ponuro w dusznej heavy/power/ thrashowej atmosferze.

W kategorii amerykańskiego podejścia do power/thrash metalu RISING STEEL zdobił więcej, niż grupy amerykańskie w tym roku. Dużo więcej.

Znakomity album dla fanów oldschoolowego podejścia do tej stylistyki.

ocena: 9,3/10