Hagel Stone - Wersja do druku

Ta płyta to jedyny album grupy z Ferrary wydany w grudniu 2013 przez niedużą, już nieistniejącą wytwórnię włoską Sweet Poison Records.

HAGEL STONE to ciekawy przykład wzorowania się na MANOWAR, ale zupełnie inaczej niż w przypadku chociażby WOTAN. Ta ekipa wykorzystuje instrumenty klawiszowe jako jeden z instrumentów głównych, na równi z gitarą i ogólny sound jest łagodniejszy, z bardziej miękką głęboką gitarą. Wokalista Dario Ricci nie może drugim Adamsem, ale śpiewa bardzo dobrze, mocnym głosem, świetnie technicznie i potrafi, gdy trzeba być umiarkowanie barbarzyńskim. Te kompozycje są epickie bez epatowania okrwawionym toporem, bardzo dobrze zaaranżowane, w umiarkowanych tempach i wzbogacone o mocne melorecytacje i narracje, jak otwierający, rozbudowany i z orientalną partią instrumentalną Apocalypse. I jakie wyborne partie symfoniczne można w tej kompozycji usłyszeć! Tak, to zespół epicki, miejscami poruszająco patetyczny jak w kapitalnym, dumnie galopującym Hunting Ground. Moc epiki w melodyjnym manowarowym wydaniu! Majestat!
Tempa umiarkowane są w wykonaniu HAGEL STONE bardzo interesujące i bardzo dobrze wypada tu dostojny The Anvil, a jeszcze lepiej zaśpiewany po włosku Razzo Rosso, podniosły, monumentalny i bardzo dużo tu stylu DOOMSWORD, WOTAN czy DOMINE. Jest łagodnie i poetycko w prowadzonym przez gitarę akustyczną Under the Ice i to także udany, choć typowy dla włoskiego classic heavy semi balladowy song. Także do bardziej tradycyjnego nacechowanego latami 80tymi metalu należy The Avenger i także tutaj ten miejscami podbarwiony hard rockiem włoski styl można rozpoznać. Trochę nie bardzo wiadomo, o co muzycznie chodzi w Hey!! Can You Tell Me!? bo to taki mniej niemiecki BLIND GUARDIAN w otoczeniu folk rycerskich grup z Italii i tu akurat wszystko to prezentuje się typowo i przeciętnie. Jednak już Hagel Storm to znakomicie zagrany heavy metal bez zbędnych przyspieszeń, z sentymentalną częścią instrumentalną, ale ogólnie podniosły w tradycyjnym stylu MANOWAR. A końcówka tej płyty nie budzi żadnych wątpliwości, że HAGEL STONE to grupa epicka. Średnie tempa, zapadające w pamięć melodie i doskonały, heroiczny klimat. Warto zwrócić w Army of Chaos na posępną instrumentalną część z długim orientalnym pasażem klawiszowym o progresywnym charakterze i wzniosłym solem gitarowym. I moc heavy classic epic w szybszym tempie w dynamicznym, ale łamanym heavy/doom stylem klimatycznych partii The Power of Flesh. Symfonicznie, dumnie, i bardzo miejscami w stylu MANOWAR. Świetny, pełen ponurego bojowego klimatu numer z teatralnymi narracjami w barbarzyńskim fantasy stylu.

Ricci gra wyborne, bardzo zróżnicowane sola, świetna jest "manowarowa" sekcja rytmiczna i doprawdy grzmiące partie perkusji Alessandro Occari są najwyższej klasy. Bardzo zgrany zespół, a całość spina gustowny i zawsze interesujący plan klawiszowy.
Wyśmienita, wymuskana produkcja. Sound wszystkich instrumentów doskonale dobrany i zmiksowane jest to zdecydowanie z nastawieniem na wieloplanowość. Zespół ludzi, którzy tu pracowali jako inżynierowie dźwięku, zrobił doskonałą robotę. Ogólnie słucha się tego epickiego metalu bardzo dobrze, przyciągają poetyckim, heroicznym klimatem, znanym z MANOWAR, ale wzbogaconym o ciekawe ornamentacje z innych gatunków metalu.
O tym zespole w ostatnim czasie nie słychać zbyt wiele, ale nawet tą jedną płytą w bardzo udany sposób wpisali się w euro-amerykański pejzaż epic heavy metalu.