tracklista:

1.To You 04:24

2.Get it Out 04:33

3.Ripper 05:33

4.Nervous 04:30

5.Fly Away 05:34

6.Stranger 05:46

7.Night of Glory 04:34

8.Hell and High Water 05:34

9.Time is Out 05:02

rok wydania: 1985

gatunek: heavy metal

kraj: Dania

skład zespołu:
Peter Svale Andersen - śpiew

Henrik Rasmussen - gitara

Michael Østerfeldt (Frank East) - gitara basowa

Michael Rasmussen - perkusja

Zespół opierał się na doświadczeniu muzycznym perkusisty Michael Rasmussena, bardzo dobrej grze jego brata, gitarzysty Henrika oraz na dobrym wokalu Petera Svale Andersena, o sporych możliwościach, które ujawniał zwłaszcza w bardziej melodyjnych refrenach. Grupa bazowała zasadniczo na doświadczeniach SAXON i JUDAS PRIEST z lat 70, łącząc style obu grup w nieskomplikowanych na ogół kompozycjach, gdzie czasem także słychać i lekki wpływ amerykańskich ekip grających melodyjny heavy metal, ale nie glam.

Ta płyta rozpoczyna się bardzo dobrym, dynamicznym jak riffowo rozpędzony SAXON To You, ze świetnie zaśpiewanym, nośnym refrenem. I jeszcze lepszy refren można usłyszeć w Get it Out, gdzie SAXON i JUDAS PRIEST spotykają się bardzo blisko. Nośna, atrakcyjne granie z zadziornymi, pełnymi rockowego feelingu wokalami Andersena. Ripper to już niestety taka ospała wersja wolniejszych numerów JUDAS PRIEST z lat 70 tych i co prawda się to ożywia w drugiej części, ale nie na tyle, by zachwycić. Przeciętnie się także prezentuje rytmiczny, ale pozbawiony atrakcyjnej melodii Nervous. Znacznie delikatniejsi są w songu o melancholijnym charakterze Fly Away i tu jest i porcja zadumy i wzruszeń i ładne rockowe solo gitarowe. W Stranger jest nastrój bardziej heroiczny i posępny, a budowany jest chłodnym riffowaniem, jakie stosował SAXON, gdy chciał stworzyć nieco bardziej mroczny klimat. Podobny chwyt zastosowano w Night of Glory, jednak tutaj nie wyszło to tak dobrze i w konsekwencji otrzymujemy umiarkowane rycerski utwór z umiarkowanie interesującym refrenem i najbardziej zajmująca jest partia instrumentalna. Tytułowy Hell and High Water jest muzycznie poniekąd odmienny, bo czerpie inspiracje ze stylistyki amerykańskiego arena rock/metalu z prostą wyrazistą melodią i zdecydowanym dążeniem do ekspozycji refrenu i ekspresją wykonania w manierze VAN HALEN. Bardzo zgrabnie to wyszło! Trochę gorzej prezentuje się ostatni Time is Out i tu mamy przeciętny heavy metal, też taki bardziej amerykański, ale jakoś bez wiary i realnej energii zostało to odegrane.

Grupa nie grała tu może nic oryginalnego, ale grała dobrze. Zyskała określone grono fanów, na pewno w Danii, choć przegrywała z lokalną konkurencją ze Szwecji. Kontynuowała działalność, ale wobec słabości wytwórni Telaeg drugi album wydała pod szyldem własnym i z własnych środków.

ocena: 7,2/10

tracklista:

1.Through the Gates of Hell 04:59

2.Pain and Pleasure 04:58

3.The Hunter's Thrill 05:20

4.Don't Touch the Fire 07:50

5.Alien 03:23

6.Miracle 06:02

7.I'm Back 04:14
8.I'm Leaving 08:06

rok wydania: 1986

gatunek: heavy metal

kraj: Dania

skład zespołu:
Peter Svale Andersen - śpiew

Henrik Rasmussen - gitara

Michael Østerfeldt (Frank East) - gitara basowa

Michael Rasmussen - perkusja

Wytwórnia Telaeg upadła i druga płyta ALIEN FORCE została wydała nakładem własnym, w wersji winylowej.

Tym razem grupa odeszła od muzyki prostej aranżacyjnie na rzecz bardziej złożonej i większość utworów jest długich, rozbudowanych w partiach instrumentalnych. Takim jednak nie ejst opener Through the Gates of Hell, szybki, pełen ciętych nerwowych zagrywek gitarowych i ten SAXON jak JUDAS PRIEST jest tu mocno słyszalny, słyszalna jest tak dobra, nośna melodia w lekko chuligańskim stylu. Podobnie skonstruowany jest także udany, niedługi  Alien. Z całą pewnością można też od razu powiedzieć, że Andersen śpiewa wybornie, a sola gitarowe Henrika prezentują się wybornie. No i ta pełna elegancji i pewności siebie sekcja rytmiczna. To po prostu słychać! Radzą sobie lepiej w tempach szybkich niż średnich i chłodny rytmiczny Pain and Pleasure ma swój klimat ale poza tym niczym się nie wyróżnia jako tradycyjny heavy metal w zasadniczo brytyjskiej tradycji. W tej tradycji jest także melodyjny i heroiczny The Hunter's Thrill, gdzie są smutni i refleksyjny mimo epickiej otoczki. Próbują tu pogodzić rycerski charakter z metalową poetyką, co wychodzi nieźle, ale być może mocniejsze odegranie tego, w tym także dostojnego galopu w motywie głównym dodałoby tej kompozycji większego kolorytu. Utwory najdłuższe rozgrywanie są niezbyt szybko, jak Don't Touch the Fire. Łagodnie, bardzo łagodnie w refrenach (co wam ta melodia przypomina?) i gładko w części instrumentalnej, ale ogólnie pozostaje wrażenie niedosytu. Czeka się na coś więcej, niż tylko sympatycznie brzmiące refreny. W Miracle postawili na nastrój, budowany od początku gitarowymi ornamentacjami i transowym rozwinięciem takim gdzie motoryka SAXON spotyka bardzo wczesne aranżacje JUDAS PRIEST, może nawet czasów "Rocka Rolla". Lekko tu usypiają i uderzenie w I'm Back wypada fenomenalnie! Jaka swobodna moc emanuje z tego numeru, jaka elegancja jaki wyborny układ melodii zwrotek i refrenu. Tak, to najlepszy utwór z obu płyt ALIEN FORCE. Najdłuższy I'm Leaving pozostawiony został na koniec i tu wysuwa się do przodu miarowo punktujący bas i długie, ale przerywane gitarowe wybrzmiewania. Jest epicko, ale chłodno i majestatycznie i znowu są bliskie skojarzenia z JUDAS PRIEST  w takich rozbudowanych utworach. Nad wszystkim góruje pełen heroicznej ekscytacji śpiew Andersena. Dobrze to wygląda, ale po prostu tylko dobrze.

Dobrze wygląda także strona produkcyjna i jak na self z lat 80tych wszystko pod tym względem jest w porządku.

Album ten okazał się ostatnim w karierze zespołu  w XX wieku. Grupa jak wiele innych rozpłynęła się w mrokach dziejów, ale jak się okazało nie na zawsze.

ocena 7,5/10

tracklista:

1.Set Me Free 04:49

2.Rebellions 04:10

3.I Decide for You 04:00

4.Sceptical Feeling 04:06

5.Killing Time 04:18

6.Forgive Me 04:25

7.We Meet Again 04:59
8.Precious Time 05:01

9.Temptations 04:55

10.Song for You 04:03

rok wydania: 2021

gatunek: heavy metal

kraj: Dania

skład zespołu:
Peter Svale Andersen - śpiew

Henrik Rasmussen - gitara

Michael Østerfeldt (Frank East) - gitara basowa

Michael Rasmussen - perkusja

ALIEN FORCE reaktywował się w oryginalnym składzie w roku 2017.  Coś jest w tym starszym metalowym pokoleniu, że mimo upływu czasu ciągnie go do wspólnego grania i odnawiania starych przyjaźni. Jedne zespoły po prostu grają wspólnie stare numery, inne tworzą coś nowego. ALIEN FORCE należy do tych, którzy tworzą i efektem jest album pod znamiennym tytułem "We Meet Again", który zostanie wydany przez wytwórnię From the Vaults w dniu 26 listopada 2021.

Powiem od razu i na wstępie. Jest to nadspodziewanie dobry album, więcej, album znakomity w konwencji tradycyjnego heavy metalu bez żadnych domieszek. Jest to także album rozpoznawalny dla stylu zespołu z lat 80tych, przy czym z tamtego okresu zostało wzięte to co najlepsze było wówczas w ALIEN FORCE, a wykonanie pokazuje, że wysokiej klasy instrumentalistą jest się niezależnie od wieku, podobnie jak i wokalistą, przynajmniej w przypadku Petera Andersena.

Ten tradycyjny heavy jest tu pełen ciepłych emocji, emanujących z głosu wokalisty i wsparty mocnym brzmieniem gitary. To atrakcyjne utwory, często zniewalające klimatem, takim poetyckim jak w przepięknym songu Killing Time. Poruszające, kapitalnie zaśpiewane, głębokie. Przeszywający serce killer! Także na zakończenie jest tak delikatnie, w otoczce gitary akustycznej w Song for You, no i to cudownej urody solo gitarowe Henrika Rasmussena... Grają jednak również bardzo twardo i zdecydowanie w rytmicznych, mocno akcentowanych ciętymi riffami, jak w latach 80tych wybornych Set Me Free, Sceptical Feeling z pełnymi rockowego żaru refrenami. Tylko w Precious Time, gdzie zwrotki rozdzierają na strzępy, ten refren jest jednak poniżej oczekiwań. Za to dewastuje motoryką i energią Temptations. Classic heavy metalowa żyleta i petarda! Grają także heroicznie w kapitalnym Rebellions z ryczącą dumnie gitarą. Są jeszcze bardziej heroiczni w pełnym mocy i ciekawie łamanych rytmów Forgive Me i konstrukcja tej kompozycji jest doprawdy nietypowa i frapująca. Może trochę słabiej to wygląda, gdy kierują się w stronę arena metalu i hard'n'heavy w I Decide for You, ale z kolei także podszyty rockiem tytułowym We Meet Again urzekają melodią i ogromną elegancją oraz i to słychać, pewnością siebie. No i refren. Jest to refren na miarę triumfalnego powrotu, choć przecież taki prosty.

Klasyczne tradycyjne heavy metalowe brzmienie, z ostrą, mocną i głęboką gitarą, ciężkim, ale delikatnie ustawionym basem i głośną perkusją.

Dużo zdrowia i chęci do dalszego grania metalu życzę swoim rówieśnikom z Kopenhagi. Nagrali piękny album. Takie powroty po latach się ceni.

ocena: 9/10