RF Force - Wersja do druku

Brazylijczycy grają amerykański, tradycyjny heavy metal. Debiut grupy z São Paulo ukazał się początkowo tylko w Brazylii, w końcu lutego, premierę europejską przygotowała natomiast w kwietniu szwedzka Black Lion Records, specjalizująca się raczej w bardziej ekstremalnych odmianach metalu.

Tak, Brazylijczycy grają amerykański, tradycyjny heavy metal. To się zdarza często, to nic nowego, zazwyczaj jednak jest to mało interesujące i pozbawione oryginalności. Z RF FORCE jest inaczej. Jeśli nawet ta muzyka nie jest oryginalna, to na pewno jest bardzo dobrze zagrana, z dużą dbałością o atrakcyjne melodie (refreny, refreny...). Co najważniejsze, oni nie kopiują wprost żadnego klasycznego amerykańskiego zespołu (no, może poza DIO), grają tak, że te inspiracje są szerokie i niemal każdy utwór sięga do innych źródeł, które równocześnie cały czas pozostają zakorzenione w metalu z USA. Marcelo Saracino to można powiedzieć nowa wschodząca gwiazda brazylijskiego classic heavy wokalu, w roku ubiegłym już pokazał się z bardzo dobrej strony w nieco lżejszym repertuarze zespołu UNDERTIME, ponadto od lat jest członkiem "Heaven and Hell Tribute" i to też coś znaczy. Na pewno znaczy tyle, że głos to podobny do głosu Dio, choć do pierwszej trójki się nie łapie. W RF FORCE śpiewa jednak z ogromną pewnością siebie i zachwyca w takich zgrabnych i chwytliwych, a jednocześnie niekomercyjnych refrenach bardzo dobrego openera Fallen Angel. No, a w The Beast and the Hunter, ciężkim, kroczącym, epickim jest bardzo blisko Dio, podobnie jak cały zespół blisko jest zespołu DIO. Szybkie granie w wysoko energetycznym Creeps of the World jest atrakcyjne bardziej poza refrenami i tu gitary są nad wyraz zdecydowane, przy czym z europejskiej strony przypomina się JUDAS PRIEST epoki Painkiller oraz PARAGON. Tak na marginesie, to ci gitarzyści do tej pory byli raczej nieznani i chyba nawet w Brazylii. Melodyjny heavy metalowy In the Heart and Mind rozkwita w dramatycznym i nostalgicznym refrenie, a ozdobniki gitarowe są tu dodatkowo dobrane z ogromną starannością. Hit w spokojnym, wyważonym stylu. I jeszcze jeden majestatyczny hit w wolniejszym tempie, taki w manierze dosyć bliskiej DIO, ale przecież można to przypisać znacznie szerzej. Ponownie znakomita rycerska, mroczna melodia i wyborne gitarowe przejścia. Balladowy początek Will You Remember? z gitarą akustyczną to popis wyższego śpiewu Saracino, potem przeradza się to w piękny klimatyczny utwór z zachwycającym, poetyckim, mocno metalowym refrenem. A Beyond Life and Death, ociekający mrokiem i nieubłaganie idący do przodu w wolnym tempie w partiach poza refrenem, przypomina to, co najlepsze z albumu DIO "Lock Up the Wolves", ale potem ponownie te inspiracje są szersze w ramach ponurego, amerykańskiego tradycyjnego heavy metalu. I to mroczne, monumentalne zakończenie!
Owszem, jest i trochę przewidywalnego classic heavy średniego tylko, i takim jest zagrany w umiarkowanym tempie Old School Metal, czy też Flying Dogs, oparty na ogranych riffach, choć wykonany przez gitarzystów z gracją. Na koniec uniwersalizm amerykański bierze górę w M.O.A.B, dostojnym, jednak tylko dobrym. Coś w tym jest z RAVENSTHORN.