tracklista:

1.Vencer tu miedo 04:30

2.Black Moon 04:33
3.El final 04:58

4.Solo por ti 04:56

5.El juego 04:45

6.Despiértame 04:27

7.En tú piel 03:57

8.Frágil cristal 05:32

9.Por ti volveré 05:17

10.Buscando la luz 04:49

11.Get over It Forever 04:06

12.The End 04:59
13.Fragile Crystal 05:30

14.Arabestia 05:23

15.The End (acoustic version) 05:07

rok wydania: 2015

gatunek: melodic heavy metal

kraj: Hiszpania

skład zespołu:

Javier González - śpiew

Paco Ventura - gitara

Charly Rivera - gitara basowa

Tini Fernández - perkusja

Rafa Peña -instrumenty klawiszowe

oraz Goście

Paco Ventura zdobył w Hiszpanii ogromną popularność jako gitarzysta hard rockowej formacji MEDINA AZAHARA, w której występuje i nagrywa nieprzerwanie od roku 1989. Nagrywa także albumy solowe, a w roku 2015 utworzył projekt BLACK MOON i w towarzystwie wielu znamienitych gości nagrał płytę "Black Moon" wydaną przez Avispa Records w końcu października 2015.

Idea muzyki RAINBOW i RISING FORCE z lat 80tych jest wiecznie żywa. Ventura stworzył jako kolejny płytę z taką właśnie muzyką idąc w latino metalu śladami argentyńskiego RATA BLANCA.

Nie może być lepszej wizytówki dla takiej płyty niż wspaniały tytułowy Black Moon w stylu Turner Era RAINBOW i ten refren jest po prostu śmiertelnie zaraźliwy. Absolutne zniszczenie! A solo gościnnie zagrał John Norum ze szwedzkiego EUROPE. Zniszczenie na tym albumie to jednak nie tylko wyborna gra Paco Ventura jako gitarzysty, ale także kapitalny występ wokalisty Javiera Gonzáleza. Jest dla mnie niepojętne, jak ten wokalista obdarzony wspaniałym rockowym głosem o nieskazitelnej barwie był do tego momentu tak niedoceniony i nie znalazł miejsca w żadnym zespole, choć na scenie metalowej pojawił się już w roku 2000. Tak czy inaczej, odkrył go dla świata Paco Ventura i chwała mu za to. Javier pięknie ciągnie do przodu bardzo udane melodic heavy kompozycje Vencer tu miedo czy rytmiczny Despiértame oddalone od stylu RAINBOW i na tym albumie Paco Ventura nie jest tylko kopistą, wnosi także własne, zupełnie oryginalne pomysły.

Są tu hity, zdecydowanie są. Takim jest spokojny El final pełen elegancji AOR i z wybornymi chórkami wspierającymi frontmana i solem w stylu Blackmore'a. W bonusowej wersji angielskiej zaśpiewał to sam Joe Lynn Turner i też jest pięknie i bardzo epicko, ale już wersji akustycznej jeszcze raz czaruje, po prostu czaruje Javier González. A z gości czaruje Kiko Loureiro (ANGRA, MEGADETH) w lekko progresywnym instrumentalnym Arabestia. A w  Frágil cristal Roland Grapow podkreśla styl RISING FORCE z czasów Turnera i Boalsa i jest to kolejna wybitna kompozycja z tej płyty w lekko neoklasycznym, przy ogólnym heroizmie stylu. A w wersji angielskiej zaśpiewał to Mistrz Fabio Lione! Dominuje ognisty heavy melodic metal i ten w stylu RAINBOW z ryczącą gitarą (ale solo w zasadzie neoklasyczne!) Pacho porywa w Solo por ti i znowu dewastujący refren. Pomysły na refreny to on ma tu genialne! Tak łagodnie i tak zdecydowanie zarazem brzmi w stylu lat 80tych El juego, gdzie piękne solo zagrał słynny francuski gitarzysta Patrick Rondat. I ten niezwykle urzekający, szczególnie w zwrotkach (jednak tak!) Por ti volveré, gdzie solo w "białych rękawiczkach" zagrał Carlitos czyli Juan Carlos Marín López z MAGO DE OZ. Jest także coś pomiędzy RAINBOW a DEEP PURPLE z nutą amerykańskiego rock arena w En tú piel, gdzie solo zagrał Bruce Kulick z KISS. I RISING FORCE i RAINBOW w jednym w fantastycznym Buscando la luz stylizowanym na nagranie live. Atak gitarowy w solo pana Francisco Ventura Cano wyśmienity we współpracy z klawiszami. Blackmore, Blackmore! I jeszcze jeden gość Goran Edman w Get over It Forever. Ależ kapitalny utwór w szybszym tempie, ależ wyborny po raz kolejny refren i ten styl RAINBOW tu nabiera jeszcze dodatkowego wymiaru.

Jeszcze raz brawa dla wszystkich Gości, którzy tu włożyli cały swój talent i serce. Ekstraklasa!

Krystaliczny, a zarazem ciepły raczej sound jest przepiękny. Tu Paco Ventura skorzystał z pomocy amerykańskiego Mistrza Andy VanDette, który w tym czasie pracował także nad masteringiem albumów MEDINA AZAHARA. Ten duch klasyki się unosi nad każdą z tych kompozycji.

Wspaniała nostalgiczna wycieczka w przeszłość. Może jeszcze kiedyś BLACK MOON i Paco zabiorą nas w jeszcze jedną taką wycieczkę. Oby!

ocena: 10/10