Les Memoires Fall

[SteelHammer]

Les Memoires Fall - Endless Darkness of Sorrow (2014)



Tracklista:
1. River of Pain 10:15     
2. The Sun Fell 08:29       
3. Restless 07:00     
4. Mourning Your Death 04:32       
5. My Last Pain 05:08     
6. Rotting Between Old Images 06:39

Rok wydania: 2014
Gatunek: Doom/Death Metal
Kraj: Brazylia

Skład:
Emerson Mördien - śpiew, bas
Naimi Stephanie - śpiew
Alicya Haze - instrumenty klawiszowe

Gościnnie:
Luiz Amadeus - gitara
Niko Teixeira - perkusja

Zespół założony został w 2011 roku przez Emersona Mördiena i dużo historii tutaj nie ma. W 2012 roku został wydany split, którym zainteresowała się rosyjska wytwórnia Shapeless Visions Records i w 2013 roku udało się podpisać kontrakt na wydanie albumu.

Zespół od początku nie miał stabilnego składu i do nagrań nie udało się znaleźć gitarzysty i perkusisty, dlatego zostali nimi producenci płyty, którzy zagrali tu jako muzycy sesyjni.

Po części słychać, że to muzycy sesyjni i perkusista Niko Teixeira gra raczej dość standardowo i typowo jak na ten gatunek, bardzo mechanicznie i oszczędnie. Gitarzysta Luiz Amadeus ma nieco więcej do zaoferowania, jeśli chodzi o melodie, ale to też gra raczej odtwórcza, tak w riffach, jak i solach.

Może i nie ma czemu się tutaj dziwić, że to muzyka niezbyt odkrywcza czy oryginalna, a jedynie dobrze zagrana, mocno inspirowana DRACONIAN, a w cięższych momentach REMEMBRANCE i DESIRE. I taki raczej był tego cel.

Jedyną ciekawostką jest tutaj chyba konstrukcja tracklisty, bo zaczynają od najwolniejszej kompozycji, nieśmialo przyspieszając z każdą kolejną, aby ostatecznie znów zwolnić w Rotting Between Old Images. Jakąś kompozycję wyróżnić tutaj trudno, bo jest zagrane to równo, podręcznikowo i bardzo bezpiecznie. Nie ma tutaj kompozycji bardzo złej, ani bardzo dobrej. Jest solidnie, przewidywalnie, z solidnie wykonanymi tłami klawiszowymi, ale banalnymi.

Całkiem przyjemna melodia na końcu Rotting Between Old Images, ciepła i miła dla ucha. Bardzo pozytywna.

Poprawne, selektywne brzmienie, wodotrysków brak. Standard gatunku, jak cały album. Mördien i Stephanie śpiewają dobrze, ale nic ponad ogólnie przyjęte ramy doom death metalu. Po prostu szablonowa, zwyczajna muzyka.

Jak komuś brakuje DRACONIAN i nie oczekuje zbyt wiele, to może po ten album bez problemu sięgnąć.

Chciałoby się powiedzieć, że to też coś dla fanów NOX AUREA, ale basetli tu brak.

Ocena: 7/10

SteelHammer