Azrael

[Memorius]

Azrael - Dream On (2010)



Tracklista:
1. (We Can)Dream On 05:25
2. Try Again 04:40
3. Journey Of No Return 04:19
4. Unchained Melodies 05:02
5. Dressed In White 04:54
6. Endless Slaughter 04:27
7. Forever You And I 04:07
8. Vanishing Memories 04:32
9. Don’t Let It Fade Away 04:18
10. My Blackest Heart 04:37

Rok: 2010
Gatunek: Power Metal
Kraj: Japonia

Skład zespołu:
Akira Ishihara - śpiew
Takehiko Yasuda - gitara
Daisuke Takizawa - gitara
Aoi Yamashita - bas
Yutaka Sagawa - perkusja
Takuya Kitamura - instrumenty klawiszowe

Gościnnie:
Yuhki - solo klawiszowe w "Try Again"
Takahiro Hashimoto - solo w "Vanishing Memories"

Od ostatniego LP, który to był kawałem solidnej roboty, minęło ponad 7 lat. Pięć lat temu, w 2005 roku, wydali EP i zniknęli ze sceny - można powiedzieć, że to była spora strata i sądziłem, że się rozpadli. Jak się okazało, myliłem się i pod koniec 2009 roku zapowiedziano nowy album, nakładem wytwórni Black-Listed Records - i tu zaczęły się obawy, bo jest to wytwórnia, której zespoły mają naprawdę słabe brzmienie. No cóż, przybył 2010, a wraz z nim album "Dream On".

Na początek "(We Can) Dream On", który to zaczyna się melodyjką z pozytywki - bardzo miło, coś w rodzaju przypomnienia, że jednak jeszcze istnieją i postanowili o sobie przypomnieć. Wchodzi gitara z HELLOWEENową melodią i Akira Ishihara, który to jak zwykle jest w formie i słychać, że ta długa przerwa mu na szczęście nie zaszkodziła i jest zgrany z zespołem. Solidne solo i przyjemny refren, choć niektórych może odstraszyć początek refrenu, który to brzmi, jakby głos wokalisty był puszczony przez syntezatory - ja nie mam nic przeciw temu. "Try Again" to utwór, w którym to gościnnie udzielił się Yuhki, klawiszowiec GALNERYUS i mówiąc szczerze, to tutaj trochę tego zespołu słychać - co nie znaczy, że zatracili swój jako taki styl. Bardzo dobry dialog między gitarą a klawiszami i przyjemny pojedynek. "Journey of No Return", w którym to słychać HEAVENLY w klawiszach (z albumu Virus) - bardzo przyjemny, radosny utwór z mocnym solem. "Unchained Melodies" to coś w rodzaju Ameryki z japońską lekkością. "Dressed in White" to już coś z GALNERYUS z pierwszych albumów (a żeby przybliżyć jeszcze bardziej - ostatni REKION) zmieszany z HELLOWEEN. "Endless Slaughter" to szybko, łatwo i przyjemnie - można by powiedzieć, że i tu momentami przemyka duch kolegów z sąsiedniego zespołu, ale i nutkę europejskiego grania. Bardzo dobra melodia i bardzo chwytliwy refren to mocne cechy tego utworu - tak jak dialog między klawiszami a gitarami. "Forever You and I" to bardzo przyjemny, lekki utwór w tradycji japońskiej lekkości w refrenach, może i lat 80 - bardzo fajne sola, chociaż partia klawiszowa też udana. W dynamicznym "Vanishing Memories", z bardzo dobrym basem, gościnnie udzielił się Takahiro Hashimoto, który to odegrał tu gitarowe solo. "Don't Let It Fade Away" to Japonia pełną gębą, czyli życie, sympatyczne wykonanie, czyli w sumie to, za co tak się ten kraj lubi. Na koniec "My Blackest Heart", który to jest odegrany bardzo dobrze, z klasą i niewiele mu można zarzucić. Choć zaskakuje, że wokalista w drugiej połowie przez moment stara się brzmieć jak Udo Dirkschneider.

Akira Ishihara w świetnej formie, świetne sola, do tego zaskakująco dobre, klarowne brzmienie - no trudno zarzucić coś temu albumowi - no, może poza tym, że nie ma tu jakiegoś mocno mordującego utworu, ale takie wrażenie może wynikać z tego, że album jest cholernie równy. Jest wszystko to, za co się ten zespół lubi i jednocześnie to, za co się lubi Japonię bez zbytniego przegięcia w stronę słodzenia. Bez wątpienia mocny zawodnik na początek roku i inne power metalowe ekipy będą się musiały naprawdę postarać, aby ich pokonać. Chociaż tak radosnego klimatu raczej nie będzie nigdzie indziej w tym roku.

Ocena: 8,3/10

2.02.2010