DoomSword

[Memorius]

DoomSword - My Name Will Live On (2007)



Tracklista:
1. Death of Ferdia 07:24
2. Gergovia 05:58
3. Days of High Adventure 04:29
4. Steel of My Axe 04:08
5. Claidheamh Solais (Sword of Light) 06:44
6. Thundercult 05:19
7. Luni 04:53
8. Once Glorious 08:22
9. The Great Horn 07:34

Rok wydania: 2007
Gatunek: Epic Heavy Metal
Kraj: Włochy

Skład zespołu:
Deathmaster - śpiew
Maurizio "The Forger" Bugin - gitara
Alessio "Sacred Heart" Berlaffa - gitara
Geilt - bas
WrathLord - perkusja

Jest to czwarty album DOOMSWORD, wydany w czerwcu przez Dragonheart Records, po kilkuletnim okresie ciszy, jaka miała miejsce po pełnym aktywności twórczej początku XXI wieku. Zespół pozostał wierny swojemu stylowi i epicki, dumny heavy metal jest sensem i treścią tego albumu.

Otwarcie w postaci "Death of Ferdia" jest wspaniałe i po raz kolejny DOOMSWORD potwierdza, jak wiele potrafi powiedzieć w długiej kompozycji, utrzymanej w średnim tempie. Uroczysty, dostojny i przepełniony dumą wojownika utwór, gdzie warto też zwrócić uwagę na to, jak duże znaczenie ma bas. Gelt zresztą na całym albumie nie pozostawia sobie tylko roli statysty. Także piękne jest zakończenie z wokalizami wojowników. Ładnie współgrają one z akustycznym rozpoczęciem "Gergovia", który po grzmocie uderzającej błyskawicy rozwija się tajemniczo, po czym staje się kolejnym marszowym hymnem ze wspaniałymi zwolnieniami i przyspieszeniami, wzbogacanymi zagrywkami solowymi Sacred Hearta. "Days of High Adventure" jest nieco szybszy i zamiast na klimat postawiono na rytm i klasyczne, galopujące natarcie dwóch gitar true metalu. Kolejna wspaniała melodia i ta płyta jest chyba najbardziej pod tym względem dopracowana i przemyślana ze wszystkich dotychczasowych.
Przede wszystkim grają mniej surowo, choć rozpędzony w zwrotkach "Steel of My Axe" jest w gruncie rzeczy zimny jak stal, o której opowiada. Ten chłód rozwiewa "Claidheamh Solais", znów bardzo dostojny i epicki, z potężnymi partiami perkusyjnymi WrathLorda. Nastrojowe są chóry w tle, a Deathmaster udowadnia, podobnie jak cały LP, że nie trzeba barbarzyńsko krzyczeć i piszczeć w najwyższych rejestrach, aby stworzyć głosem kapitalny, epicki klimat. W tym utworze jest zapewne najlepsze solo gitarowe, a ten element jest bardzo starannie dopracowany tym razem.Wspaniałe jest też zakończenie tej kompozycji. "Thundercult"jest mroczny, ciężki w riffach głównych i lekki w pracy drugiej gitary. Ten utwór jest popisem zespołowej gry DOOMSWORD i to, jak wszystko jest tu zgrane z sekcją rytmiczną i wokalem budzi podziw. Perkusja po raz kolejny niesamowita w tej grze, gęstej i inteligentnej.
W "Luni" jest najwięcej elementów doom metalu spod znaku SOLSTICE przede wszystkim, jest to jednak zagrane nieco ciężej i wpleciono także typowo heavy metalowe motywy w szybszych, gitarowych partiach. "Once Glorious" to teatralna, złożona opowieść, gdzie jest i akustyczny wstęp z odgłosami ulewy i epickie wokalizy oraz dostojna, rycerska, epicka melodia. Deathmaster wspieramy jest przez Vittorio Ballerio z ADRAMELCH i jest to piękny duet. Ten utwór jest i magiczny i monumentalny, choć przecież dobór środków wyrazu nie jest aż taki wielki.
Album zamyka "The Great Horn" i jest to kolejna epicka, rycerska opowieść, surowa i z bardzo zgrabnymi, licznymi wplecionymi solami gitarowymi, jednak to jedyny utwór, gdzie zaprezentowana melodia główna nie zapada tak w pamięć i nie jest tak pełna patosu, jak w pozostałych.

W gatunku epic heavy metal jest to album kompletny. Bez wad, bez miejsc, o których by się tu chciało zapomnieć. Zwarty w stylu album, gdzie wycieczki poza tradycyjny heavy metal zostały ograniczone do absolutnego minimum.
Doom gdzieś wyparował, pozostał Sword.
Jedno z najwybitniejszych osiągnięć gatunku epic heavy.

Ocena: 9.9/10

17.08.2007