Crown of Glory

[Memorius]

Crown of Glory - A Deep Breath Of Life (2008)

tracklista:

1.The Calling 04:59

2.Pathfinder 06:26

3.The Raven's Flight 05:54

4.Inspiration 06:18

5.The Prophecy 03:48

6.Save Me 07:54

7.Anthem of the End 05:14

8.Mirror, Mirror 04:54

9.Ikarus 04:58

10.See You Rise 04:47

11.The Lament of the Wind 06:43

rok wydania: 2008

gatunek: melodic heavy metal

kraj: Szwajcaria

skład zespołu:

Heinz Muther - śpiew

Markus Muther - gitara

Hans Berglas - gitara

Jonas Lüscher - gitara basowa

Thomas Merz - perkusja

Philipp Meier - instrumenty klawiszowe, pianino

Szwajcaria w melodyjnym heavy metalu to GOTTHARD, CRYSTAL BALL czy SHAKRA, i  wiele innych zespołów zdecydowanie wartych uwagi pozostaje w cieniu. Są mało znane nawet w samej Szwajcarii. Często też bardzo długo czekają na swoją szansę, by zadebiutować w ramach kontraktu z renomowaną wytwórnią. CROWN OF GLORY z Büron czekał na to dziesięć lat. W końcu został dostrzeżony i niemiecka Metal Heaven wydała LP "A Deep Breath Of Life" w styczniu 2008 roku.

Jeśli szukać analogii to jest to po części melodyjny heavy metal stanowiący mix klasycznej rytmiki GOTTHARD i zabójczych przebojowych refrenów w stylu CRYSTAL BALL z Markiem Sweeneyem. Wtórne? Ale za to jakie hity tu grają w tej kategorii. The Calling jest pod tym względem pierwszy na liście i na trackliście. No buja to, kołysze, a jednocześnie to heavy metal, a nie hard rock jak w przypadku wymienionych wyżej zespołów. Inny hit - See You Rise. Bardzo elegancki, z pewnymi chłodnymi inklinacjami prog/neoclassical, tak w ramach delikatnego muśnięcia. Świetne tempo, takie klasycznie szwajcarskie, no to dążenie do super nośnego refrenu! Heinz Mutner nie jest może wokalistą tak rockowo zabójczym jak Sweeney, ale sprawia tu bardzo dobre wrażenie, potrafi zaśpiewać w różny sposób, dołożyć uczucia, jak w znakomitym 

Inspiration, takim w gruncie rzeczy pełnym refleksji i zadumy i z refrenem, jaki naprawdę, ale to naprawdę potrafią wymyślić tylko Szwajcarzy. No mistrzostwo! Tak przy okazji warto zauważyć, że zarówno pianino jak i instrumenty klawiszowe są bardzo dobrze dopasowane do gitarowego planu pierwszego i Meier nie gra na tej płycie do radiowego kotleta.
Ogólnie, CROWN OF GLORY stara się grać ambitniejszy melodic heavy metal niż GOTTHARD i CRYSTAL BALL, a na pewno nie gra hard'n'heavy w w stylu SHAKRA. Wchodzą też na obszary melodic power jaki CRYSTAL BALL gra od czasów Stevena Mageney'a iw tej kategorii podbudowany neoklasyką The Prophecy prezentuje się bardzo okazale podobnie jak Pathfinder.
Gdy starają się być bardziej radiowi, to grają jak mocny GOTHARD w Mirror, Mirror, nie idąc na prostą rokendrolową przebojowość. Jest tu radio (prawdziwe), ale jest tu i symfonika. W spokojnym Icarus, o rozległych przenikających się planach, słychać jakie możliwości drzemią w tym zespole, gdyby grał melodyjny progresywny heavy metal. Coś z tego jest także w Anthem of the End, gdzieś tam przywodzącym riffowo na myśl progresywne kompozycje SAVATAGE.
Wejście gitary w Save Me jest to po prostu przecudowne. Ta dosyć aktywnie zagrana kompozycja, mająca cechy ballady, zrobiona jest w stylu mocnych rockowych songów lat 80tych w nieco nowocześniejszej aranżacji i mają tu sporo do powiedzenia w ciągu tych ośmiu minut. Zamiłowanie do bardziej rozbudowanych form zresztą tu słychać także w The Raven's Flight i w The Lament of the Wind na zakończenie, ale to akurat nie jest dobry utwór i na tej płycie nie powinien się znaleźć.
Zespół tworzą kompetentni muzycy, choć nie ma tu takiego asa jak gitarzysta Damir Eskic z innego szwajcarskiego GONOREAS. Grupa jest zgrana i wie czego chce, choć styl nie jest do końca ukształtowany w jednym gatunku.
LP brzmi dobrze, aczkolwiek słychać ograniczenia budżetowe i być może rzeczywiście wysokiej klasy studio wydobyło by więcej niuansów z tej muzyki.
W sumie bardzo dobry album, z pewnością godny polecenia zwolennikom szwajcarskiej przebojowości, tu w nieco ambitniejszej, ale nie odstręczającej niezrozumiałością formie.

ocena: 8/10

new 12.12.2018