Metal Inquisitor

[Memorius]

Metal Inquisitor - Unconditional Absolution (2010)



tracklista:
1. Extinction 05:20
2. Casuality Evacution 04:11
3. Quest For Vengeance 05:45
4. Drowning death 04:30
5. Betrayed Battalion 05:57
6. Satan`s Host 04:12
7. The Arch Villain 06:37
8. Necropolis 06:00
9. Persuader 05:07
10. Suffer The Heretic To Burn 05:41
11. The Path Of The Righteous Man 06:55

Rok wydania: 2010
Gatunek: traditional heavy metal
Kraj: Niemcy

Skład zespołu:
El Rojo - śpiew
Blumi - gitara
T.P. - gitara
Kronos - bas
Havoc - perkusja

METAL LAW, MESSENGER, WOLF'S MOON, KING LEORIC... można by wymieniać wiele niemieckich zespołów heavy metalowego podziemia  w mniejszym lub większym stopniu podtrzymujących tradycje true grania w Europie. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje METAL INQUSITOR. Ponad 10 lat istnienia, dwie płyty o niemal kultowym statusie, szacunek fanów i mocna pozycja na europejskiej scenie true grania. Od poprzedniej płyty minęło pięć lat i choć krążyły wieści, że jest nowy LP, to w przypadku METAL INQUISITOR należało czekać na jasne, "materialne" potwierdzenie.
W końcu jest, i listopad 2010 to ważna data wydania trzeciej płyty przez Hellion Records. Niestety jest to data rozczarowania muzycznego, bo ta płyta po prostu rozczarowuje.

Nie jest prawdą, ze tradycyjny i ten najbardziej klasyczny w formie i treści heavy metal się skończył i wyczerpał. STRIKER, ENFORCER, METAL LAW, ICY STEEL w ostatnich latach pokazały, że tak nie jest, niestety w przypadku METAL INQUISITOR stało się inaczej. Niemcy serwują godzinę true tradycyjnego grania, z typową dla nich starodawną perkusją, typowym śpiewem El Rojo i nietypowym nudnym i sztampowym zestawem riffów, odgrzewanych tym razem bez polotu, bez tej nutki żartu i bez autentycznego zaangażowania i pasji.
Te 11 kompozycji to zbiór sprawnie odegranych utworów, zbudowanych z kilku powtarzających się riffów i motywów, co nie jest żadnym dyshonorem, pod warunkiem ze te riffy tworzą atrakcyjne melodie i ciekawe refreny. Tych jednak tu brak, bo trudno uznać za interesujące nagromadzenie elementów muzyki belgijskich i holenderskich grup heavy i speed metalowych z lat 80tych, okraszonych mdłymi i w wielu wypadkach mocno złagodzonymi refrenami w połączeniu z nie występującą wcześniej niemiecką topornością. Nie jest to toporność i kwadratowość GRAVE DIGGER czy PARAGON, czyli taka atrakcyjna i swoista. Jest to raczej toporność drugoligowego bandu z niemieckich lokalnych gigów. Finezja nie nie jest atrybutem METAL INQUISITOR, nie musi być, jednak każde zejście do poziomu rzemiosła w wykonaniu topi od razu każdy niemiecki zespół.

Jeśli wcześniej Inkwizytorzy potrafili w kapitalny sposób wykorzystać to, co gotowe podsunęły inne, sławne zespoły, zmontować z tego pełne staromodnego wdzięku utwory, to tym razem postawili na samych siebie. No i przegrali, bo próba stworzenia własnej tożsamości w graniu true heavy metalu nie jest możliwa w oparciu jedynie o zestaw riffów odegranych w kilku konfiguracjach w zaprezentowanych kompozycjach. Na tej płycie nie ma ani przesyconego starym rockiem heavy metalowego czadu, ani rycerskiej epickości. Są sztampowe numery z kręgu heavy metalu lat 80tych, takie, jakie już niemal w identyczny sposób zagrały inne zespoły 25 lat wcześniej. Owszem, są momenty, są przebłyski, jest kilka fragmentów i kilka zagrywek, ale to wszystko ginie w ogólnym natłoku szarego heavy metal, ogranego i wymuszonego.
W dzisiejszych czasach taką muzykę musi cechować albo entuzjazm i pasja, albo zabawa dźwiękiem i motywem dawno już po stokroć wyeksploatowanym, ale podanym z fantazją i pomysłem. METAL INQUISITOR zapomniał, że tak grał kiedyś i tym razem poległ na Polu Metalowej Chwały pozbawiony swoich najlepszych broni.

Ocena: 5,8/10

19.11.2010