Rising Faith
#1
Rising Faith - The Arrival (2003)

[Obrazek: R-4151002-1487894655-8542.png.jpg]

tracklista:
1.The Arrival 00:56
2.Rage 04:02
3.Inner Truth 03:11
4.Imaginations 04:04
5.The Head of the Anvil 04:26
6.The Gathering 00:25
7.Flight to the Brocken 05:04
8.Final Day 04:07
9.The Soul Deserter 04:20
10.Aeons of Silence 04:17
11.The Thin Line to Evil 04:54
12.The Shade of Faith 05:02
13.Marching On 04:06

rok wydania: 2003
gatunek: power metal
kraj: Szwecja

skład zespołu:
Kristian Wallin - śpiew
Fredrik Jordanius - gitara
Jimmy Bergqvist - gitara
Stefan Englund - gitara basowa
Tony Gelander - perkusja

Grupa ta powstała w Borås w roku 1998 i składała się z muzyków lokalnej sceny. W 2003 trafili pod skrzydła znanej niemieckiej wytwórni Limb Music i zadebiutowali oficjalnie albumem "The Arrival".

RISING FAITH grał power metal dosyć nietypowy, bo zwrotki budowane były na potężnych, technicznie zaawansowanych riffach power/thrashowych typowych dla stylu amerykańskiego, natomiast refreny w znacznej mierze miały znacznie bardziej melodyjny charakter i przypominały heroiczne refreny takich grup jak MORIFADE czy NOCTURNAL RITES czy STEEL ATTACK. Stanowiło to dosyć nietypowy i nieoczekiwany aranżacyjny kontrapunkt i to słychać w takich kompozycjach jak Rage, The Head of the Anvil czy też Imaginations. W znacznej mierze pod tym względem można ich porównać do wczesnego PERSUADER chociażby biorąc pod uwagę Final Day, surowy, oparty o mocne ostre cięte riffy czy też podobny The Soul Deserter. Power metal na granicy speed metalu w prostszej formie wychodzi im bardzo dobrze w potoczystym i melodyjnym, zadziornym Inner Truth, z wolniejszą partią rycerską w stylu BLIND GUARDIAN.
Niekiedy przemyka tu także pewna dawka power metalu progresywnego spod znaku MANTICORA (Flight to the Brocken, ) oraz elementy neoklasyczne, choć wyrażone bardzo subtelnie i zazwyczaj w oprawie ostrych ciętych riffów. Jordanius gra momentami finezyjnie a momentami bardzo siłowo, natomiast należy wyrazić uznanie dla wokalisty Kristiana Wallina, który bardzo zgrabnie i umiejętnie lawiruje pomiędzy stylem power/thrashowego krzykacza, a epickiego piewcy w znacznie łagodniejszej manierze. Choć pod względem wykonania trudno tu cokolwiek zarzucić to jednak jeśli chodzi o same melodie, to zespół nie był w stanie dorównać nawet krajowej czołówce i jest to dobra power metalowa płyta bez hitów i kllerów, bo za taki trudno uznać zamykąjący ten album standardowy power metalowy Marching On. Chyba najciekawszą melodię ma tu ciężko zagrany Aeons of Silence z bardzo finezyjną partią solowa gitary. Czasem nie potrafią wykorzystać tego co najlepsze w kompozycji, by to wyeksponować jak w The Thin Line to Evil ze świetnymi zapożyczeniami z repertuaru wczesnej METALLICA. Gdzieś także słychać nieco szaleństwa typowego dla szwedzkiej progresywnej szkoły początku XXI wieku w melodycznie wielowątkowym The Shade of Faith...
Album ten ma znakomite brzmienie, ponieważ mastering robił sam Andy LaRocque i ostry klarowny, selektywny sound wszystkich instrumentów oraz doskonałe ustawienie sekcji rytmicznej i głosu wokalisty stawia ten LP w rzędzie najlepiej wyprodukowanych power metalowych płyt szwedzkich tego okresu.

Odejście w roku 2004 Wallina do MORIFADE faktycznie zakończyło istnienie RISING FAITH.
Fredrik Jordanius był w latach 2005- 2019 filarem stoner/heavy metalowego EGONAUT do jego rozwiązania, natomiast Wallina można usłyszeć na ostatniej płycie MORIFADE z 2011 roku.

ocena: 7,6/10

new 19.02.2021
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL

"Only The Strong Survive!"

Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości