SkyEye

[Memorius]

SkyEye - Digital God (2018)

tracklista:

1.Intro 01:51

2.Fire 03:58

3.Digital God 04:24

4.In the Name of SkyEye 05:32

5.Run for Your Life 04:22

6.Secrets of the Damned 01:10

7.Jerusalem 08:32

8.Confess Your Sins 05:33

9.Book of Life 05:07

10.Tsunami 10:30

11.Stardust 06:40

12.Galactic Wind 09:40

rok wydania: 2018

gatunek: heavy metal

kraj: Słowenia

skład zespołu:

Jan Leščanec - śpiew

Mare Kavčnik - gitara

Grega Stalowsky - gitara

Primož Lovšin - gitara basowa

Jurij Nograšek - perkusja

oraz:

Grega Smola Crnkovič - gitara, perkusja

Ze stolicy Słowenii, Ljubljany, pochodzi ten zespół założony w roku 2014 przez muzyków do tej pory nieznanych na krajowej metalowej scenie. Debiut pojawił się w listopadzie 2018 nakładem własnym i po raz kolejny okazuje się, że w tym kraju jest wielu utalentowanych muzyków.

Mroczny masywny heavy metal gra ta grupa, z niezwykle jasnym punktem w postaci frontmana Jana Leščaneca o mocnym głosie stworzonym do śpiewania klasycznego heavy metalu i przypominającego momentami Dickinsona. Kapitalne jest otwarcie w postaci posępnego, ale bardzo melodyjnego Fire, w dalszej części grają jeszcze bardziej ponuro tylko w Confess Your Sins, w obszarach tradycyjnego horror metalu, ten utwór jest już jednak jednym ze słabszych na tym albumie. Warto tu jednak zwrócić uwagę na zabarwienie najstarszym BLACK SABBATH i w pewnej mierze KING DIAMOND.

Momentami sięgają po wzory heavy/power w czystej postaci z pewnymi naleciałościami thrashowymi w ostrym i zdecydowanie rozegranym Digital God, słychać także bardzo dużą rolę basu na własnej płaszczyźnie i planie, i takim ostrzejszym numerem wykorzystującym coś więcej niż tylko stare patenty heavy metalu jest tu także bardzo dobry Stardust. Słychać przede wszystkim echa USPM. W pewnym sensie In the Name of SkyEye jest taką mocniejszą odpowiedzią na muzykę IRON MAIDEN po roku 2000, ale i także podbarwionymi power metalem stylem Brytyjczyków z wieku XX (LP "Powerslave") w dynamicznym i drapieżnie surowym Run for Your Life. No i na pewno szybki i bardziej rockowy Book of Life to świetny przykład  maidenowskiego metalu z pięknymi rozległymi, wokalami w stylu Bruce. Nośny, potoczysty i nieskomplikowany w sumie utwór. Zaskakuje. 

Jednym z najważniejszych elementów tej płyty, jeśli nie najważniejszym, są długie rozbudowane kompozycje epickie, rozgrywane w wolniejszym tempie i z pełną gęstego mroku, niemal epic doomowego, i pierwszą z nich jest wyborny Jerusalem, z akcentami orientalnymi oczywiście opowiadający o Krzyżowcach. Spokojna, ale w znacznym stopniu monumentalna narracja zostaje w pewnym momencie zastąpiona heroiczną w szybszym tempie, a ogólnie klimat wyborny. Najdłuższy Tsunami rozpoczyna się i szumem morza, i onirycznymi gitarami oraz wokalem z rejonów poetyckich i delikatnych, i jest to w sumie taki słoweński "Rime..." z kapitalnymi monumentalnymi cięższymi partiami o długich heavy/doomowych wybrzmiewaniach gitar, no a potem faktycznie metalowe tsunami w gwałtownym ataku i jest moc, wielka moc! Na koniec prezentują niewiele tylko krótszy Galactic Wind i to jest dużo epic heavy/doom w tradycyjnym wydaniu, w tradycji brytyjsko-amerykańskiej. Jest dobrze, ale raczej typowo, także melodii i czeka się w pewnym momencie na coś więcej, coś czym zachwycali w poprzednich kolosach, jednak ostatecznie to nie nadchodzi...

Gra solowa gitarzystów jest wyborna. Niby nie grają niczego co kojarzyłoby się z wirtuozerią shredu, ale sola są mięsiste, bardzo klasyczne dla metalu lat 80tych, ubarwione jest to wszystko pełnymi werwy pojedynkami i dialogami obu axemanów. Jedynie w Book of Life trochę to przekombinowali. Gęsta pełna mocy perkusja, gęsty bas (kapitalnie funkujący we wstępie do Stardust) , a wszystko jest w opcji soundu bardzo dopracowane, czytelne, dosyć ostre iw rejonach soudu heavy/power.

Generalnie jest to muzyka zbliżona do IRON MAIDEN i od tego porównania się tu ucieknie. Nie jest to jednak żaden klon, to po prostu wysokiej klasy metal w tym nurcie, przy czym jednak bardziej epicki i rycerski niż to co proponuje MONUMENT UK. Inne wzorce IRON MAIDEN zaczerpnęli Słoweńcy i zrobili to z dużym wyczuciem. Epicki maidenowski metal własnego pomysłu. Bardzo dobre, a nawet więcej niż bardzo granie klasycznego heavy metalu. Dużo lepsze niż to, co w ostatnich czasach serwuje IRON MAIDEN.

ocena: 8,8/10

new 13.05.2021

[Memorius]

SkyEye - Soldiers Of Light (2021)

tracklista:

1.The Arrival 02:02

2.King of the Skies 03:49

3.Soldiers of Light 03:45

4.Constellation 05:10

5.Brothers Under the Same Sun 09:50

6.In Saecula Saeculorum 01:15

7.Son of God 06:09

8.Detonate 04:53

9.Eternal Starlight 05:26

10.Chernobyl 14:28

rok wydania: 2021

gatunek: heavy metal

kraj: Słowenia

skład zespołu:

Jan Leščanec - śpiew

Mare Kavčnik - gitara

Grega Stalowsky - gitara

Primož Lovšin - gitara basowa

Jurij Nograšek - perkusja

W czerwcu 2021 niemiecka wytwórnia Reaper Entertainment wydała drugi album SKYEYE, zespołu, który znakomicie zaprezentował się na debiucie w roku 2018.

Stylowy, pełen energii klasyczny heavy to domena tej grupy i muzyka z tego LP jest stanowi logiczną kontynuacją tego, co robili już wcześniej i robili bardzo dobrze. Jasne, inspiracje muzyczne są oczywiste w King of the Skies z nieco przydługim intro w postaci The Arrival i od porównań do IRON MAIDEN się tu nie ucieknie, ale ten dynamiczny utwór jest bardzo dobry i dodatkowo potwierdza wysoką klasę i formę Jana Leščaneca jako wokalisty. Mocny klasyczny metalowy głos, potęga i wysokiej klasy technika także w wyższych rejestrach.

Przeskakując na koniec płyty... Mamy tu kolosa najdłuższego jak do tej pory w historii zespołu i to jest 14 minut heavy metalu dosyć interesującego, także w narastającej dramaturgii od ambientu poprzez elementy progresywne, aż po zasadniczy classic metalowy, niezwykle podniosły i monumentalny, aż do granic epic heavy doom i to akurat jest w tej kompozycji mniej interesujące. Chernobyl to historia opowiedziana tu w sposób nad wyraz patetyczny i mnie osobiście takie podejście w stylu "rycerskim" i heroicznym nie bardzo pasuje do współczesnej tragedii wynikłej z przyczyn technicznych. Dobre, ale gdyby ta muzyka była tłem do jakiejś antycznej wojny, albo fantasy zmagań to wszystko byłoby chyba bardziej spójne.

Drugi z tych monumentalnych, Brothers Under the Same Sun wpasowuje się w muzyczną i aranżacyjną koncepcję wcześniejszych Tsunami i Galactic Wind i jest tu dużo patosu w niezbyt szybkim tempie i może więcej jednak IRON MAIDEN w samej narracji muzycznej. Takiej ponownie z czasów "Powerslave". Bardzo dobrze zrobione są zmiany tempa i dynamiczna końcówka jest doprawdy imponująca. SKYEYE gra dosyć ciężko i masywnie i to słychać nie tylko w tej kompozycji, ale i we wszystkich pozostałych. Ta moc emanuje z głęboko brzmiących gitar i sekcji rytmicznej, perkusja jest momentami na granicy bojowych litaurów i trzeba przyznać, że pod tym względem album jest wyprodukowany znakomicie i znacznie przewyższa wiele płyt z ostatnich lat z klasycznym heavy metalem o brzmieniu płaskim i nijakim. To się sprawdza w zagranych z rozmachem i heroicznym (tu - maidenowskim) zacięciem Soldiers of Light.

Bez wątpienia hitem jest twardy i posępny, nieubłaganie kroczący do przodu Constellation z fenomenalnym majestatycznym refrenem i co ciekawe, odchodzą tu od źródeł IRON MAIDEN i dewastują bardziej w amerykańskim epickim stylu niż brytyjskim. Potęga klasycznego drapieżnego heavy metalu! Gustowna miniatura organowa In Saecula Saeculorum jest przedsionkiem do Son of God i tym razem ogniskuje się tu bardziej styl amerykańskiego heavy epic i chyba najwięcej z koncepcji muzycznych Marka Sheltona. A mnie jakoś ta koncepcja MANILLA ROAD nigdy do końca nie przekonała. Za to zbudowany na heavy/thrashowym fundamencie Detonate jest bardzo dobry. Podobne kompozycje stały się już w wykonaniu wielu zespołów nudne, ta jednak trzyma w napięciu od początku do końca. Ciekawie zostało to zestawione z kapitalnym, delikatnie i poetycko rozpoczynającym się Eternal Starlight z pięknymi ornamentacjami gitarowymi o łagodnym charakterze i epickimi majestatycznymi partiami ciężkimi. To robi wrażenie, to jest metalowy heroizm w czystej, niczym nie skażonej postaci. Jest to także utwór zdecydowanie stanowiący własny wkład w obraz tej płyty i gdy nikogo się nie starają kopiować, są najlepsi.
 

Jak poprzednio godna pochwały jest gra gitarzystów, mimo to jednak pozostają oni w cieniu wspaniałego występu Jana. Ten głos kruszy mury i pancerze z hartowanej stali. Bez wątpienia gwiazda światowego formatu.

Podsumowując, może i pewne wątpliwości się pojawiają, ale całościowo to kolejna bardzo udana płyta ekipy z Ljubljany.

ocena: 8,5/10

new 25.06.2021