Znany brytyjski gitarzysta John Sykes po przygodach w TYGERS OF PAN TANG, THIN LIZZY i WHITESNAKE postanowił poprowadzić własny zespół nazwany BLUE MURDER.
Śpiewał sam, a zebranie składu zabrało nieco czasu. Basistą został Franklin znany ze współpracy z Jimmym Page’em, a perkusistą początkowo sam Cozy Powell, gdy jednak prace nad LP przeciągały się z winy Sykesa, odszedł on i zastąpił go nie mniej znany Carmine Appice. Album "Blue Murder" z 1989 roku wyprodukowany przez Roba Rocka charakteryzował się nieskazitelnym, ostrym brzmieniem, wspaniale ustawionym basem, na którym Franklin wyczyniał cuda i wyborną perkusją "nestora" Appice.

Sykes zaczerpnął sporo z dokonań wszystkich poprzednich zespołów, jednak hard rock jaki zaproponował, był daleki od tuzinkowości i skocznej przebojowości. Sporo kompozycji było długich, złożonych, często o motywach poza metalowych - soulowych, bluesowych, a nawet popowych, zagranych z gracją i pasją. Sola na tym LP są wyborne i Sykes uwolniony od obciążeń i ograniczeń z poprzednich grup gra wybornie, finezyjnie, inteligentnie i z wielką swobodą.  Do największych hitów należy tu rockowy elektryzujący „Sex Child”, ostro i zadziornie zagrany „Riot” oraz epicki hard rockowy „Valley Of The King”. Bardzo interesujący jest także mocny „Blue Murder” i ballada „Out Of Love”, rozbudowana i stanowiąca swoisty popis umiejętności wszystkich członków zespołu.  Nie udało się jednak Sykesowi przygotować materiału wystarczającego równego, aby uznać tę płytę za dzieło wybitne. Niektóre utwory wydają się z lekka niedopracowane, jak „Ptolemy” o specyficznym klimacie, czy najsłabszy na tym krążku „Billy”. Publiczność oczekiwała chyba prostszych numerów w stylu „Black Hearted Woman” i album niestety przepadł.

Skład rozleciał się, a płyta została bardziej doceniona dopiero po latach.