ELETTRA STORM została założona w 2023 roku z inicjatywy wokalistki Crystal Emiliani znanej z nieaktywnego już LEAD FREE oraz gitarzysty Davide Sportiello, kojarzonego z SILENTLIE i SINHERESY.

Uzupełnieniem składu są muzycy z mało znanego włoskiego projektu ADAMANTIS GUITAR ORCHESTRA. Kontrakt udało się podpisać bardzo szybko z dobrze znaną, włoską wytwórnią Scarlet Records. Premiera debiutu będzie mieć miejsce 16 lutego 2024 roku.

Gdyby cały album zawierał takie utwory jak rozpędzony w stylu KALEDON Higher Than The Stars, to zostałby uznany za co najwyżej solidny, ale szybko zapomniany power metal. Jeśli w stylu Heirs Of The Descent, w którym są rockowe zapędy z elementami grup CRYSTALLION, LEAD FREE i BATTLE BEAST, to zostałby bardzo szybko zapomniany w natłoku podobnych płyt, z której by zapamiętano ledwie garstkę dobrych melodii.

Na szczęście taki ten LP nie jest i Redemption to znakomity power metal na dwa głosy, w którym Crystal Emiliani brzmi rewelacyjnie i spokojnie, trzyma się średnich rejestrów, a refren z Francis D. Mary to absolutne arcydzieło i mistrzostwo prostoty. Wczesne lata SECRET SPHERE? Tak, chociaż nie tak rozbudowane w kwestii technicznej. Świetnie ta para się uzupełnia i kompozycje z duetami są bezbłędne, bardzo dobry jest też Origin Of Dreams z pastelowym refrenem. Pięknie ich głosy się tutaj łączą, nie ma sztuczności ani silenia się, jest to niemal poziom kunsztu TEMPERANCE. Tytułowy Powerlords to kolejne arcydzieło z dostojnym refrenem i świetną melodią. Gitarzyści sola grają raczej oszczędne, ale są one na solidnym poziomie, chociaż w kompozycjach takich jak właśnie Powerlords, do którego wplatają delikatne neoklasyczne ornamentacje, są rewelacyjni z dodatkiem ozdób klawiszowych.

Ballada w stylu RHAPSODY z klimatem krużganka BLIND GUARDIAN (czy może raczej THE STORYTELLER) prosto i banalnie i wielka szkoda, że duet to raczej subtelny dodatek niż rola na równi jak w utworach wcześniejszych. Lekko zmarnowany potencjał, dzięki któremu mogli tutaj naprawdę zabłysnąć.

Sacrifice of Angels jest w klimatach FROZEN CROWN z silnymi inspiracjami szwedzkiego power metalu jest niezły, chociaż moim zdaniem zabawy z modulatorem głosu są tutaj na niekorzyść, skoro dwójka wokalistów jest tutaj co najmniej dobra i trudno doszukać się tutaj w większości utworów skaz. Spirit Of The Moon ma rockowe ciągoty, ale nie są tak bardzo mocno akcentowany jak w Heirs Of The Descent i tutaj ten jeden raz można doszukiwać się AMARANTHE, chociaż od strony gitarowej jest to ciekawsze.

Na koniec Voices In The Wind, solidny power metal KALEDON bez żadnych eksperymentów i niespodzianek.

Perfekcyjne brzmienie to zasługa Mistrza Simone Mularoni i to jest fascynujące, jak rzadko się myli z doborem soundu i kiedy ma czas, żeby odpocząć.

Solidny, przyjemny i niezobowiązujący power metal z Włoch, świetnie zaśpiewany, dobrze zagrany i z wieloma nośnymi refrenami, których zabrakło na debiucie DYING PHOENIX i na ostatnim albumie TEMPERANCE. Może nie jest odkrywczy, ale to kolejny LP, który udowadnia, że pierwsze powinny być melodie i szczere wykonanie, a tak jest tutaj poza dwoma delikatnymi uchybieniami.

Świetne wejście na scenę i oby to nie był projekt jednorazowy.

Ocena: 8.5/10

ELETTRA STORM nie spoczywa na laurach i zaledwie rok po debiucie, prezentuje nową płytę, która zostanie wydana przez Scarlet Records 24 października 2025 roku.

Crystal Emiliani to wokalistka fenomenalna, wyborna, o głosie mocnym i dalekosiężnym, idealnie równoważącym delikatność z ostrością. Tym razem materiał jest bardziej power, jest szybciej i więcej mocy, co słychać już w Endgame z echami KALEDON czy The Secrets of the Universe w klimacie klasycznego SECRET SPHERE, gdzie duety z Francis D. Mary są mistrzowskie, na poziomie tych z TEMPERANCE.

Oczywiście TEMPERANCE jest tutaj również obecne z pewnych aranżacjach czy pomysłach, jak w Hero Among Heroes, gdzie wokaliści błyszczą w muzyce delikatniejszej i bardziej zrównoważonej. W tych kompozycjach są oni bardzo ważni i nie bez powodu umieszczeni w centrum. Bardzo dobre też są typowo włoskie w stylu KALEDON Master of Fairytales z zamaszystym refrenem z dozą typowego dla Italii romantyzmu oraz Ride the Rainbow, jakże typowy w planach klawiszowych i nostalgicznym klimacie dla SECRET SPHERE. Ładnie też jest w delikatnie malowanym One Last Ray of Light, w którym jest najwięcej rocka na całym LP. Najsłabiej wypada tutaj Judgment Time, gdzie typowo wczesny KALEDON zderza się z LABYRINTH i w tych progressive metalowych ciągotach zabrakło ciekawego refrenu. Szkoda, ponieważ wykonanie od strony technicznej jest wyborne i sekcja rytmiczna tutaj dosłownie zabija, tak jak gitarzyści swoimi skromnymi ornamentacjami.

Punktem kulminacyjnym jest bezbłędny If the Stars Could Cry, osiem minut metalu delikatnego i zwiewnego, z wybornymi duetami w stylu TEMPERANCE i równie rozmarzonym, zapadającym w pamięć refrenem. Osiem minut, których w ogóle nie czuć. Wyborna realizacja, prawdziwy killer, mistrzowski kolos.

Za sound ponownie odpowiada Mistrz Simone Mularoni i komentarz jest tutaj zbędny. Arcydzieło.

ELETTRA STORM nie osiadło na laurach i udowodniło, że bardzo dobry debiut nie był przypadkiem i nagrali LP, który pod pewnymi względami przebija debiut, chociaż od strony ozdobników gitarowych można odnieść wrażenie, że jest skromniej i tym razem bardziej skoncentrowano się na tworzeniu klimatu oraz ekspozycji refrenów przy graniu bardziej wieloplanowym.

Muzyka dojrzalsza, plasująca ELETTRA STORM w czołówce grup Female Fronted Metal!

Ocena: 8.6/10