ANGELS ON FIRE to nowy projekt Patrick Evil z SATAN'S HOST, do którego zaprosił sekcję rytmiczną z tamtej grupy, postanowił jednak zaśpiewać sam. Debiut został wydany pod koniec kwietnia nakładem Moribund Records.

Na pewno jest to album ciekawszy od tego, co zaprezentowało SATAN'S HOST w 2022 roku, nie tylko od strony kompozycyjnej, ale i technicznej. Elkins jako gitarzysta ma tutaj więcej energii niż można było usłyszeć na ostatnim LP SATAN'S HOST i nadal serwuje świszczące, agresywne sola gitarowe na granicy czytelności przy agresywnej, precyzyjnej pracy sekcji rytmicznej, sprawdzonej i równie świetnej, jak w SATAN'S HOST. Pozwala też sobie na większą swobodę w popisach, co słychać w dość interesującym, heavy metalowym pasażu Otherworldly Dimensions.

Kompozycyjnie są to pomysły z pierwszych dwóch LP po powrocie Tyranta, szczególnie w Our Darkest Day oraz Blood Drudge the Economy of Motion słychać powtarzanie motywów z By The Hands of the Devil. Dobrze się słucha tej agresywnej i bezkompromisowej łupaniny, jednak tak jak SATAN'S HOST, jest to album bardzo powtarzalny w motywach, utrzymany w dość jednostajnych, średnio-szybkich tempach. Nie boją się zwolnić, jak w Falling from the Sky, jednak aranżacje są do siebie dość podobne. Asking a Shadow i dłużej nie można milczeć w kwestii wokalnej. Elkins jest znacznie lepszym gitarzystą niż wokalistą i jego głos nie wyróżnia się tutaj niczym. Typowy, heavy metalowy krzykacz, a porównań, bądź co bądź krzywdzących, z legendarnym Harrym Conklinem uniknąć się nie da i ewidentnie go tutaj zabrakło. Są i pomysły z Pre-Dating God i From My Grave jest nawet niezły, ale najlepszy na tym LP jest Angels on Fire. Klasyczny, mocarny USPM z solidnym, wyrazistym refrenem.

Whore of Babylon to łupanina SATAN'S HOST poprawna, ale średnio atrakcyjna i przypominająca raczej ich ostatnie nagrania.

Brzmienie jest bardzo dobre, tak jak w SATAN'S HOST w 2011-2013 roku, z mocną, ostrą jak żyleta, ryczącą gitarą i potężną sekcją rytmiczną, która bezkompromisowo miażdży pozerów. Bez pustych kartonów, tylko czysta moc bomby atomowej.

SATAN'S HOST MK.II może kompozycyjnie pokazało się od lepszej strony niż oryginał z 2022 roku, wokalnie jednak zdecydowanie odstają. No ale w końcu nie bez powodu Harry Conklin jest uznawany za mistrza z zasłużonym przydomkiem Tyrant.