Communic

[SteelHammer]

Communic - Waves of Visual Decay (2006)



Tracklista:
1. Under a Luminous Sky 08:22     
2. Frozen Asleep in the Park 08:56     
3. Watching It All Disappear 06:54       
4. Fooled by the Serpent 08:59     
5. Waves of Visual Decay 08:11     
6. My Bleeding Victim 06:41       
7. At Dewy Prime 09:44       
8. Conspiracy in Mind (demo version) 07:51     
9. Ocean Bed (demo version) 06:40

Rok wydania: 2006
Gatunek: Progressive Power Metal
Kraj: Norwegia

Skład:
Oddleif Stensland - śpiew, gitara
Erik Mortensen - bas
Tor Atle Andersen - perkusja

Gościnnie:
Endre Kirkesola - instrumenty klawiszowe

Zespół został okrzyknięty następcą NEVERMORE i jego norweskim odpowiednikiem i nie ma się czemu dziwić, mając w pamięci mieszane uczucia, jakie wywołało Enemies of Reality. Taka sytuacja jednak nie mogła trwać wiecznie i NEVERMORE kilka miesięcy po Conspiracy in Mind postanowiło naprawić błąd i wydało bardzo ciepło przyjęty This Godless Endeavor, który został okrzyknięty najlepszym albumem w dyskografii przez wielu.

Zespół nie mógł pozostać obojętny i kolejna płyta zespołu pojawiła się 19 maja 2006 roku.

Ponownie 7 kompozycji i prawie 58 minut muzyki progresywnej, melodyjnej i dość przystępnej, choć są momenty, kiedy nie dzieje się tutaj nic ciekawego. Pomysłów im nie brakuje, wystarczy posłuchać Frozen Asleep in the Park, ale są tutaj momenty, które nie działają, melodia jest słaba i przypomina bardzo słabe czasy debiutu NEVERMORE i takie pojawiają się skojarzenia w zwolnieniach.

Są i zmiany na lepsze, co słychać właśnie w tej kompozycji - pojawiają się znacznie bogatsze niż poprzednio sola gitarowe, dość melodyjne i czytelne, które nie są prostym przedłużeniem motywu przewodniego. Może nie jest to wirtuozeria na poziomie mistrzów, ale są to dobre ozdobniki dla utworów bardzo długich i dość rozwlekłych i próbujących stwarzać wrażenie bardzo rozbudowanych i skomplikowanych, ale to tylko pozory.

Oczywiście trzymają się Dreaming Neon Black, co słychać przez cały album, ale najbardziej chyba w Watching It All Disappear i Waves of Visual Decay, najciekawszy jest jednak Fooled by the Serpent. Ten utwór pokazuje, jak bardzo klawisze są w stanie ubogacić ogólnie muzykę dość stonowaną i bezpieczną, utrzymaną w większości w wolniejszych tempach i rzadko przyspieszającą. Na plus również solo i bogata gra perkusisty. Bardzo poprawny w stylu NEVERMORE jest My Bleeding Victim i trudno powiedzieć, czy to miała być wariacja na temat The Politics of Ecstasy czy może wolniejszych chwil w Dead Heart in a Dead World, ale jest to poprawne i jedynym atutem jest Andersen i może solo gitarowe.

Na zakończenie At Dewy Prime i rozwija się to o wiele za długo i pierwszych trzech minut, przypominających najnudniejsze i najgorsze fragmenty Enemies of Reality mogłoby nie być. Ogólnie, nie jest to nic, czego nie słyszało się już na Dreaming Neon Black czy NEVERMORE ogółem czy nawet na tym albumie. Ponownie zagrane wolno, może i z dobrymi wokalami, ale jako całokształt zaczyna nużyć.

Za brzmienie ponownie odpowiada Jacob Hansen i tym razem bardziej wysunął i wzmocnił perkusję, która teraz brzmi potężnie, a blach syczą tak, jak powinny. Gitara również mocniejsza, a bas metaliczny, choć bardziej cofnięty i nie jest już tak bardzo wyeksponowany.

Względem albumu poprzedniego jest to poprawa, bo jest więcej wszystkiego, Stensland śpiewa lepiej, a Andersen na perkusji ma bardzo dużo pracy, ale to dlatego, że na jego barkach spoczywa tutaj spora odpowiedzialność i to on prowadzi kompozycje. Szkoda tylko, że w połowie albumu zaczyna się wkradać monotonia i zmian tempa jest o wiele za mało, co tylko zaznacza monotonię muzyki. Transowość nie jest zła, jednak ja wolę ją w wykonaniu ISOLE albo EREB ALTOR.

Rozwój został nagrodzony i album okazał się sporym sukcesem i COMMUNIC zostało marką światową i towarem eksportowym Norwegii.

Ocena: 7.5/10

SteelHammer