Vexillum

[Memorius]

Vexillum - When a Good Man Goes to War (2021)

Tracklista:

1. Enlight the Bivouac 11:28

2. Sons of a Wolf 05:10

3. Voluntary Slaves Army 05:07

4. When a Good Man Goes to War 05:22

5. Last Bearer's Song 05:22

6. The Deep Breath Before the Dive 05:49

7. Prodigal Son 06:35

8. Flaming Bagpipes 05:08

9. With My Hands 06:16
10. The Tale of the Three Hawks 06:19

11. Quel che volevo 03:46

Rok wydania: 2021

Gatunek: Epic Melodic Power Metal

Kraj: Włochy

Skład zespołu:

Dario Valesi - śpiew

Michele Gasparri - gitara

Andrea Calvanico - gitara

Francesco Ferraro - gitara basowa

Efisio Pregio- perkusja


VEXILLUM po prawie dziesięciu latach wraca do grania epickiego power metalu z elementami folk. To słychać na nowej płycie zespołu, czwartym albumie "When a Good Man Goes to War", który zostanie oficjalnie wydany 23 kwietnia 2021 przez wytwórnię Scarlet Records.

Jest to płyta długa, co w przypadku tej grupy nie dziwi. To prawie 70 minut melodyjnego power metalu, z istotnymi partiami folk/power, które grupie na wcześniejszych płytach zazwyczaj wychodziły dobrze i bardzo dobrze. Gdyby zrobić jakieś głębsze porównanie, to najbliżej jest do LP "the Bivouac". Zresztą VEXILLUM zaczyna bardzo zdecydowanie i ambitnie kolosem Enlight the Bivouac i to jest w sumie credo muzyczne tej płyty, a większość utworów ma tu swoje korzenie i źródła. Rycersko, folkowo, bojowo i tawernowo też, choć power metalowo trochę mniej, ale dzieje się sporo, także w dynamicznej części instrumentalnej. Udane są rozległe heroicznie łagodne refreny w szybkich, zdecydowanych utworach w rodzaju Sons of a Wolf  czy też When a Good Man Goes to War i może te utwory nie są specjalnie oryginalne, ale w gatunku power/folk w takim bardziej bojowym wydaniu na pewno bardzo dobrej klasy. Zresztą, także i szybki, ale i pełen płynnych zwolnień tempa The Deep Breath Before the Dive, gdzie trochę słychać i SKILTRON i STORMWARRIOR.
Zgrabnie i zwiewnie, a równocześnie z epicką mocą rozbrzmiewa wolniejszy i bardziej uroczysty Voluntary Slaves Army, a nieco później także Last Bearer's Song. Dobrze wbudowane są te poetyckie, rozmarzone i pełne ciepła utwory i bardzo dobrze śpiewa w nich Dario Valesi, a szczególnie dobrze śpiewa w pełnym ciętych riffów i dramatyzmu Prodigal Son, gdzie niemal zahaczają o melodyjny heavy/power metal, nie zapominając o folk akcentach. Doskonałe partie solowe gitarzystów są w tej kompozycji. Solówki najwyższej klasy i jakże pomysłowe! A potem hit, doprawdy hit czyli potoczysty melodyjny i pełen werwy Flaming Bagpipes z początkiem w stylu SKILTRON zwiastującym przewagę folka, co jednak się nie spełnia.

Pięknie i dumnie w With My Hands i tak grają najlepsi, gdy grają korzystając z gitar akustycznych, oraz gdy wykonują heroiczne, unoszące się nad ziemią refreny jak ten tutaj! I niemal na koniec coś z pirackiego stylu ALESTORM w szybkim i także atrakcyjnym The Tale of the Three Hawks. Tu zwłaszcza w tych tawernowych folk zagrywkach i zaśpiewach.

Elegancka power metalowa produkcja i sound, odpowiednio ustawiony ciężar gitar, delikatna ekspozycja elementów folkowych, bardzo starannie zarysowany ażurowy plan klawiszowy jeśli występuje, bardzo dobry mix z czytelnym wokalem ustawionym centralnie. Zresztą, brzmienie albumów VEXILLUM było zawsze bardzo dobre.
Ten album ma jeszcze jedną wielką zaletę. Tu Włosi grają włoski metal, a nie bawią się w ściganie BLIND GUARDIAN. Tu się czuje tę włoską swobodę i lekkość wykonania, ogólnie Niemcom niedostępną.
Klimat opowieści morskiej w interludiach, braterstwo broni, męska przyjaźń, folk grania akurat tyle, ile trzeba i ani chwili więcej.
Najlepsza, najbardziej epicka płyta VEXILLUM. Zdecydowanie godny szacunku powrót ekipy z Toskanii.



ocena: 9/10

new 11.03.2021

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni Scarlet Records