Rage

[Memorius]

Rage - Resurrection Day (2021)

Tracklista:

1. Memento Vitae (Overture) 01:14

2. Resurrection Day 04:18

3. Virginity 03:41
4. A New Land 03:49

5. Arrogance and Ignorance 05:00

6. Man in Chains 04:36

7. The Age of Reason 04:22

8. Monetary Gods 03:54
9. Mind Control 04:14

10.Traveling Through Time 04:13
11.Black Room 04:49
12.Extinction Overkill 05:52

Rok wydania: 2021

Gatunek: Power Metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Peter "Peavy" Wagner - śpiew, gitara basowa

Jean Bormann - gitara

Stefan Weber - gitara

Vassilios Maniatopoulos - perkusja

Niezmordowany jest Peter "Peavy" Wagner i 17 września 2021 Steamhammer zaprezentował kolejną płytę długowiecznej formacji z Herne. Wagner jest wieczny, inni się pojawiają i odchodzą. W 2020 odszedł Marcos Rodríguez i ponownie skończyła się w historii RAGE pewna epoka, zamknął się rozdział, który do szczególnie interesujących zaliczyć trudno.  Wraca opcja dwóch gitarzystów i tych "Peavy" pozyskał w roku ubiegłym. Bormann jest postacią raczej do tej pory nieznaną, no ale Stefan Weber nagrał dwie płyty z AXXIS, gdzie występował w latach 2015-2019. Nie jest łatwo zabłysnąć w zespole, w którym grał Smolski, no ale przecież to było tak dawno...

Od czasu gdy Smolski odszedł, cały ciężar tworzenia rage metalu spoczął na Wagnerze, co więcej, od tego czasu lider nie mógł się już schować chwilami za plecami Smolskiego i oddać pozycję lidera. Tu jest podobnie. RAGE to Wagner i choć gitarzyści są bardzo solidni, to jednak tylko mu towarzyszą, to nie jest kreatywne, to nie jest wartość dodana. Gdy zachodzi taka sytuacja, to najważniejsze są doskonałe melodie i pełne żaru melodyjne refreny śpiewane przez Petera Wagnera z niezachwianym przekonaniem i wówczas techniczne gitarowe wodotryski i finezja nie są elementem nieodzownym. Te refreny... Gdzieś tam w okolice bardzo dobrych podchodzą nieśmiało te z Resurrection Day. Jednak ta kompozycja zachwyca pewnie bardziej tym drugim planem i tym przepięknym symfonicznym intro zatytułowanym Memento Vitae. Niestety, symfoniczna odmiana metalu RAGE ma tylko tę skromną reprezentację w kompozycji tytułowej oraz częściowo także w power/folk rycerskim Traveling Through Time. Sympatyczne, ale jednak jakoś RAGE w takiej skocznej konwencji minstrela do końca nie jest prawdziwy.  I udana kompozycja w tradycyjnym dla  RAGE stylu A New Land ze świetnym solem gitarowym i potężnymi zagrywkami gitary rytmicznej w tle.

Nie można odmówić tym kompozycjom gitarowego zróżnicowania, bo co dwie gitary, to nie jedna, słychać także zgrabnie poumieszczane tu i tam zagrywki groove, post thrashowe (Virginity, Arrogance and Ignorance, Monetary Gods) i nawet death/thrashowe i to akcenty sympatyczne, ale w sumie o niewielkim wpływie na ogólną monotonię i przewidywalność wszystkiego na dobrym po prostu poziomie. Coś lekko progresywnego, techno power/thrashowego pojawia się w riffach Man in Chains, gdzie w melodii pojawiają się echa najlepszych numerów zespołu. I zaraz potem dobry, także gdzieś tam w tle para symfoniczny The Age of Reason, rytmiczny i melodyjny, a przy tym łagodniejszy niż zwykły rage power, przynajmniej z ostatnich lat. Jeden zgrzyt, jeden bardzo słaby utwór. To Black Room. Niepotrzebnie tu Wagner wraca do RAGE Smolski Era, bo bez Smolskiego się to udać nie mogło. 

A na koniec speedowo, siłowo, power/thrashowo w Extinction Overkill, ale sama melodia była już tyle razy prezentowana przez te wszystkie lata.

Jeśli chodzi o produkcję to tak, jest to najlepiej brzmiący album RAGE od lat. Suchość, surowość, brak głębi, sterylność ustąpiły miejsca nowoczesnemu, pełnemu niuansów brzmieniu. Tego się tu słucha z niekłamaną przyjemnością, cokolwiek by nie grali. I bardzo cieszy doskonała głosowa dyspozycja "Peave'. No on takim mocnym i pewnym głosem dawno nie śpiewał. Brawo!

Resurrection Day RAGE? Tylko do pewnego stopnia. Powstali z kolan, ale do postawy wyprostowanej, z dumnie podniesionym czołem, jeszcze tu sporo brakuje.

ocena: 7,3/10

new 18.09.2021