Count Raven

[Memorius]

Count Raven - The Sixth Storm (2021)

Tracklista:

1. Blood Pope 08:58
2. The Curse 07:45

3. The Nephilims 10:28

4. Heaven's Door 04:25

5. The Ending 07:27

6. The Giver and The Taker 06:50

7. Baltic Storm 09:27

8. To Love, Wherever You Are 03:19

9. Oden 11:49

10. Goodbye 06:23

Rok wydania: 2021

Gatunek: doom metal

Kraj: Szwecja

Skład:

Dan Fondelius - śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe

Samuel Cornelsen - gitara basowa

Jens Bock - perkusja

Powrót COUNT RAVEN z nową płytą to bez wątpienia jedno z najważniejszych wydarzeń na światowej doom metalowej scenie w roku bieżącym. Ostatnie lata to spory kryzys klasycznego, czystego gatunkowo doom i starzy mistrzowie mają okazję udowodnić, że nadal można zrobić w tym gatunku coś interesującego. Wystąpili oczywiście jako trio, z należącym od roku 2016 do grupy basistą Samuelem Cornelsenem. Album zostanie oficjalnie przedstawiony publiczności przez znaną wytwórnię I Hate Records z Norrköping 29 października.

Tytuł płyty jest oczywiście nieprzypadkowy, to szósta płyta COUNT RAVEN, ale jest coś jeszcze. Słowo "storm" w znacznej mierze odnosi się do pierwszego LP zespołu "Storm Warning", bo album z 2021 mocno nawiązuje do tego z 1990 roku. Nie słychać tego może w ciągu tych prawie 75 minut przedstawionej muzyki, ale kilka kompozycji brzmi jakże stylistycznie znajomo i poniekąd nostalgicznie. To na pewno chłodny i mroczny The Curse z refrenem, który na LP z 1990 byłby uznany za typowy. Oden także w ogólnym klimacie epickim oraz spokojnym rozgrywaniu i stopniowemu narastaniu mocy jest klasyczny dla zespołu z najwcześniejszego okresu działalności. Mocarna, szybsza partia jest po prostu hipnotyczna w tym balansowaniu na krawędzi power doom. Co jeszcze łączy debiut z nową płytą, to na pewno sound, wyjątkowo tradycyjny, z dosyć surowym ustawieniem gitary i głośną perkusją oraz wyraźnie punktującym basem.

The Ending to bardziej już styl z albumów późniejszych i innej rytmice i konstrukcji riffowej, z nawracającym motywem głównym, granym konsekwentnie i przerywanym tylko lżejszym w melodii refrenem, przez co całość nie ma zanadto ponurego charakteru. Podobny w pomyśle i wykonaniu The Giver and The Taker nie jest już tak interesujący. Równocześnie jest także kilka rzeczy w stylistyce odmiennej i tak się w zasadzie ten album zaczyna melodyjną heavy/doom/ stoner kompozycją Blood Pope, gdzie jest nawet taki rock/metalowy rys umiejscawiający tę kompozycję w obszarach późnego ANATHEMA czy AMORPHIS. Zresztą, także zamykająca całość, to nie jest doom metalowa bajka, a łagodna kompozycja rockowa przy pianinie i z planem symfonicznym. Taka refleksyjność i poetyckość na pożegnanie w Goodbye. Może także rozbudowany The Nephilims po części odchodzi od tradycyjnego doom na rzecz stoner/doom i klasycznego heavy metalu. Z tych odmiennych utworów duże wrażenie robi misternie zaaranżowany w planie drugim, łagodny i smutny Heaven's Door, gdzie praktycznie wszystko opiera się na instrumentach klawiszowych i można mówić o połączeniu ambient, progresywnego atmospheric metalu i tego specyficznego stylu narracji muzycznej, który określa się mianem post metalu. Ozdobą albumu jest wspaniały, miarowy i dostojny Baltic Storm w tradycji kompozycyjnej Madman from Waco, gdzie nie tylko melodia jest wyborna w ramach gatunku, ale i rozgrywanie tego w opcji wzajemnego współdziałania instrumentów jest najwyższej klasy i to szczególnie słychać w części instrumentalnej.

Sekcja rytmiczna bardzo klasyczna dla stylu COUNT RAVEN z przeszłości z kreatywnymi partiami perkusji, a Dan Fondelius w bardzo dobrej dyspozycji głosowej i jako gitarzysta. Kilka solówek jest na tym albumie wyjątkowo dobrych w kategorii doom metalowych.

COUNT RAVEN wraca z interesującą muzyką, gdzie stare i znane przeplata się z nowym. Pozycja obowiązkowa dla fanów doom metalu nie tylko dlatego, że to tak ważny i zasłużony dla gatunku zespół.

ocena: 8/10

new 23.09.2021

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni I Hate Records