Zenobia

[Memorius]

Zenobia - SuperNova (2014)

tracklista:

1.Borraré tu nombre 03:37

2.La última vez 04:28
3.El sueño de un loco 05:05

4.Al pie del cañón 03:52

5.Concédeme una vida 04:45

6.Supernova 04:15

7.El conquistador 04:40

8.La fiebre del oro 04:10
9.Recuérdame 05:00
10.Una de piratas 04:55

rok wydania: 2014

gatunek: power metal

kraj: Hiszpania

skład zespołu:

Jorge Berceo Blanco - śpiew, gitara

Víctor López Fernandez - gitara

Salvador Honrubia - gitara basowa

Javier Herrero - perkusja

oraz :

Dan Diez Benito - gitara

Album "Armageddon" był pierwszym i zarazem ostatnim z gitarzystą Luisem Vaquero. Zastąpił go w roku 2014 ceniony w Hiszpanii metalowy gitarzysta Víctor López Fernandez, który właśnie zakończył po nagraniu dwóch płyt współpracę z ekipą Pacho Brea. Pojawił się także nowy basista Salvador Honrubia. Jorge Berceo cały czas miał wielki problem z utrzymaniu stabilnego składu... Odbudowana po raz kolejny ekipa ZENOBIA w grudniu 2014 przedstawiła nakładem Yarhibol Records album "SuperNova".

"SuperNova" nie rozbłysła oślepiającym blaskiem. To już nawet nie chodzi o to, że z heroicznego heavy/power nic tu nie zostało i że płyta ma charakter typowo power metalowy. ZENOBIA już tak grał i grał bardzo dobrze. Tu po prostu chodzi o to, że te kompozycje są po prostu co najwyżej dobre, generyczne i nie ma tu ani jednego numeru, który by wywołał szybsze bicie serca w opcji atrakcyjny latino power metal. ZENOBIA chce być przebojowy, ale równocześnie nie wchodzić w hiszpański mainstream. Jorge Barcelo śpiewa bardzo dobrze, ale przeszedł na zachowawcze pozycje ugładzonych frontmanów hiszpańskich, gitarowa robota jest zgrabna, ale za bardzo naznaczona rock/metalowym podejściem Víctora Lópeza. Jeśli uznać refren z Borraré tu nombre za jeden z najlepszych na tej płycie, to takich refrenów, prawie takich samych w tym samym i poprzedzającym okresie naprodukował dywizjon dobrych hiszpańskich grup power metalowych. Dobrych, ale nie potrafiących się wznieść ponad poziom sztampowości kompozycyjnej mimo nieraz bardzo dobrego wykonania. W roku 2014 dołączył do tego dywizjonu także ZENOBIA. W pewnym sensie spadł do drugiej ligi, choć stanął na czele stawki. Te album jest zbudowany na doświadczeniu muzyków i chyba tylko na tym, bo Jorge Bercero nie jest tu kreatywny jako kompozytor. To wszystko jakoś tak jednym uchem wpada, drugim wypada, to wszystko jest do siebie dosyć podobne, schematyczne i oryginalności tu praktycznie nie ma, bo jaka może być oryginalność w La última vez, w kiepskim Al pie del cañón, czy La fiebre del oro?

Nieco epickości pozostało w El sueño de un loco i tu może akurat refren jest w tym romantycznym stylu ciekawy, ale mocy, nawet w ramach wolniejszego grania mało. Concédeme una vida nieznośnie sentymentalny jak na song balladowy i jego przeznaczenie na lokalne listy rockowych przebojów jest oczywiste. Druga liga, druga liga... Utwór tytułowy to nieco więcej heavy/power i wyróżnia się pozytywnie, ale tylko na tle całości tego akurat albumu. Próby grania adventure power metalu w El conquistador sympatyczne, ale na pewno nie jest to żaden power metal realnie epicki. Óscar Sancho Rubio z LUJURIA zaśpiewał gościnnie w Una de piratas, ale to w sumie taki naiwny song piracki, lajtowa wersja podobnych numerów TIERRA SANTA.

Najpiękniejszy motyw muzyczny to ten z romantycznego Recuérdame i świetnie to zostało zaśpiewane oraz gustownie i elegancko zagrane. Tak, doskonały song sentymentalny z pełnymi uroku gitarowymi solami i ornamentacjami. Jednak całościowo to chyba jednak na tych albumach chodzi o power metal, prawda?

Oczywiście brzmienie znakomite, czuć rękę Dana Dieza, który choć oficjalnie już tu nie jest członkiem zespołu, to zagrał klika partii gitarowych i podjął się produkcji.

Tym razem to druga liga hiszpańska, ale pamiętajmy o tym, że to liga mocna.

ocena: 7,8/10

new 30.07.2022