Tierra Santa

[Memorius]

Tierra Santa - Destino (2022)

tracklista:

1.Por el valle de las sombras 04:11
2.Mi libertad 04:51
3.El Dorado 04:55
4.Crucé el infinito por ti 04:18

5.El poder de la tormenta 05:02

6.Destino 03:40

7.Pecado de ángel 04:14

8.Siempre 04:31
9.La fuente de la juventud 03:34

10.Gran alma 04:30

11.Mi madre 04:22

rok wydania: 2022

gatunek: melodic heavy metal/ power metal

kraj: Hiszpania

skład zespołu:

Ángel San Juan - śpiew, gitara

Dan Diez Benito - gitara

Roberto Gonzalo - gitara basowa

Francisco Gonzalo Castillo - perkusja

Juan Antonio San Martín - instrumenty klawiszowe

W roku 2020 do TIERRA SANTA dołączył nowy perkusista Francisco Gonzalo Castillo i niebawem grupa ogłosiła, że pracuje nad kolejnym albumem studyjnym. Ukazał się on w czerwcu bieżącego roku nakładem Maldito Records.

Jest to płyta będąca muzycznie bezpośrednią kontynuacją linii obranej w roku 2013 i 2017. Melodyjny heavy metal w średnich i szybkich tempach tu dominuje zdecydowanie, podobnie jak dosyć już ograne melodie, przy czym dosyć ostre i mocne gitary mają brzmienie zbliżone do power metalowego i towarzyszą im wyraziste tym razem plany klawiszowe San Martína. Te klawisze dawno nie były takie wyraziste i tak bliskie estetyce i aranżacjom charakterystycznym dla gatunku AOR.

Sympatycznie brzmią takie umiarkowanie jak na TIERRA SANTA przebojowe kompozycje jak Por el valle de las sombras, El Dorado, El poder de la tormenta, gdzie nacisk położony jest na refreny, przewidywalne, ale ładnie zaśpiewane przez pozostającego od zawsze w doskonałej dyspozycji Ángela San Juana. Pozostaje jednak to nieodparte wrażenie, że to wszystko już było.

Jest także i szybciej i ostrzej z echami dawno niesłyszanego tu riffowego ataku w stylu IRON MAIDEN w Mi libertad, jednak heroicznego natarcia w refrenach nie ma i jest stosownie łagodnie i w rock/metalowych tonach środka. Tytułowy Destino jest skonstruowany podobnie i nawet przyjemnie się tego słucha, szczególnie gitarzystów. I jest nawet drapieżnie, power metalowo w Crucé el infinito por ti i jak się okazuje, ta realna metalowa energia nie jest nadal tej grupie obca. Tyle, że to płyta jak się wydaje po raz kolejny dla szerokiej rzeszy konsumentów rocka, co się tu ujawnia w refrenie... No, ale solo choć raz ogniste! Ogniście grają także w Pecado de ángel, i dynamika jest wyborna, śpiew także, no ale w kwestii melodii... i to też już było. Podobne są te utwory do siebie na tej płycie, tak jak i na poprzedniej i pod tym względem obie są bardzo zbliżone. Także balladowy Siempre nie jest jakoś szczególnie wywołujący refleksyjne i nostalgiczne wrażenia i to tym razem tylko poprawna kompozycja, odwołująca się do roku 2013. Z kolei La fuente de la juventud niby nic takiego, ale w łączeniu power metalu i melodic heavy to najzgrabniej zrobiona tu kompozycja i do tego o wyraźnych cechach heroicznych. Bardzo dobre! Jakiś hit musi być i ten serwują pod koniec płyty. Gran alma! No, tak to już dawno nie grali i pewnie, kiedyś może by tu dali bardziej zadziorny refren, ale i tak jest hit! Epicko!

I pięknie o Matkach zaśpiewali i zagrali w ciepłym songu Mi madre o cechach semi hymnu AOR. Doprawdy ładne i gustowne.

Enrique Soriano wykonał tym razem mastering w bardziej tradycyjnym dla TIERRA SANTA stylu i taki ogólnie typowy dla latino heavy i power metalu, bez zbyt głębokiego modelowania brzmienia gitar i z prostszymi klawiszami i tego wrażenia mini modern soundu z roku 2017 tu nie ma.

Doświadczenie, wysoka forma wokalisty, umiejętności muzyków zagrania kunsztownie nawet ogranych motywów, solidne brzmienie stanowią o tym, że to jest album udany, choć ponownie w dużej mierze wtórny. Zagorzałych fanów tego TIERRA SANTA z ostatniego dziesięciolecia zadowoli i ucieszy na pewno, a tych co o oczekują "korzeni" zespołu chyba także, bo tego energicznego, realnie metalowego grania jest znacznie więcej, niż można było oczekiwać.

ocena: 8,5/10

new 28.08.2022