Imagika

[SteelHammer]

Imagika - My Bloodied Wings (2006)



Tracklista:
1. Tongue of Nyx 01:00     
2. Hunter's Moon 04:01     
3. Second Coming 03:45     
4. Throw the Horns 04:14       
5. Heart of Icarus 05:15     
6. Weaken 03:46       
7. The Darkest of All Secrets 05:20       
8. Inhuman 04:19       
9. One More Day 05:15       
10. Forever Darkened 03:40     
11. My Bloodied Wings 06:46

Rok wydania: 2006
Gatunek: Thrash/Heavy/Power Metal
Kraj: USA

Skład:
Norman Skinner - śpiew
Steve Rice - gitara
Elena Repetto-Luciano - bas
Henry Moreno - perkusja

IMAGIKA kolejny album miała gotowy bardzo szybko i została wydana 11 lipca 2006 roku przez amerykańskie Chrash Music Inc.

Drobna zmiana w składzie, bo Pat Toms zagrał dodatkowe partie gitary jako gość, ale zmieniło się coś jeszcze i tutaj gra IMAGIKA. Hunter's Moon to wizytówka tego albumu. Gitary rozszarpują, melodia jest bardzo dobrze wyeksponowana, a refren odpowiednio nośny, a Skinner... W porównaniu z tym, co było na jego debiucie z 2005 roku to jest ogromna zmiana na plus. Od wysokich do niskich rejestrów, charyzma dosłownie wylewa się z głośników, i to, jak naturalnie zmienia barwę jest godne podziwu. To jednak wielki wokalista i dopiero tutaj to można było usłyszeć po raz pierwszy. USPM atakuje bezlitośnie w Second Coming, agresywny painkillerowy Throw the Horns wbija w ziemię swoją agresją i autentyczną furią, The Darkest of All Secrets ma w sobie coś z mroku MORGANA LEFAY i ten niepokojący klimat z elementami ancient pod TAD MOROSE działa. Sola gitarowe tym razem świeże, partie gitarowe bogate, a praca sekcji rytmicznej na najwyższych obrotach. Moreno gra świetnie i to prawdziwy kameleon i płynność Inhuman robi wrażenie, chociaż zaczyna się tutaj już pojawiać problem przesycenia kompozycji pomysłami.

Forever Darkened to bardzo przyjemny heavy/power utrzymany w średnich tempach, ale największym killerem dla mnie pozostanie My Bloodied Wings. Znakomite przejścia, genialne melodie i heavy metalowy luz są tutaj najwyższej próby. Wspaniała jest tutaj współpraca i zrozumienie, wyczucie, z jakim to jest zagrane.

Ten utwór pokazuje, czego zabrakło w Heart of Icarus, który brzmi jak pozostałość po latach poprzednich i wypada blado, podobnie jak rockowa, płaczliwa ballada w stylu ICED EARTH One More Day, w której nie można nie docenić sola i starań Skinnera, ale słychać, że to nie jego klimaty. Brzmi to zwyczajnie nieszczerze.

Andy LaRocque. Odpowiedni człowiek na odpowiednim miejscu i stworzył sound IMAGIKA. Świetny bas i bez kartonowej perkusji, wszystko brzmi elegancko i spójnie.

Świetny album, który przywrócił nadzieję w USPM i nadał gatunkowi nieco świeżości, próbując łączyć kilka innych stylów. Zespół przeszedł sporą ewolucję, od warsztatu po kompozycje, i takie przemiany są mile widziane. To tutaj narodziła się IMAGIKA i niszczyciel Skinner.

Ocena: 8.1/10

SteelHamme