Imagika

[SteelHammer]

Imagika - Feast for the Hated (2008)



Tracklista:
1. Waking a Dead Man 04:01     
2. Your Creator 03:39     
3. Bleed as One... Appease the Gods 05:16     
4. Behind Immortal Eyes 04:17     
5. Feast for the Hated 04:44
6. Thinning Out the Herd 05:00     
7. The Sick Sense 05:22
8. New Power Rises 04:41     
9. Held Beneath 04:18       
10. Succubus 07:16

Rok wydania: 2008
Gatunek: Thrash/Heavy/Power Metal
Kraj: USA

Skład:
Norman Skinner - śpiew
Steve Rice - gitara
Corey Krick - gitara
Henry Moreno - perkusja

Gościnnie:
Elena Repetto-Luciano - bas

IMAGIKA ożywiła nieco skostniały USPM w 2006 roku i następca My Bloodied Wings był wyczekiwany przez wielu. Udało się zespołowi podpisać kontrakt ze znaną wytwórnią Locomotive Records, która wydała album 25 kwietnia 2008 roku.

Jest mocniej, jest więcej, bezkompromisowo, ciężej, z ostrym natarciem dwóch gitar. Jak bardzo zespół może zmienić się w dwa lata słychać już w dewastującym Waking a Dead Man, w którym znakomicie łączą kilka gatunków, a Skinner niszczy swoim głosem jeszcze bardziej niż w 2006 roku. Charyzmatyczny, mocny, przechodzący bez problemu z wysokich do niskich rejestrów i sprawdza się przy jeszcze bardziej wymagającym materiale. Znakomite growle, świetna melodia i znakomita praca sekcji rytmicznej. Moreno już wcześniej pokazał, że jest wszechstronnym perkusistą, ale tutaj dał swój najlepszy popis, tak samo Elena Repetto-Luciano, która odeszła z zespołu niedługo po nagraniu materiału. Kompozycje są bogate od strony instrumentalnej i czasami złożone, ale w żaden sposób przytłaczające i jest dobry balans pomiędzy brutalną chłostą gitara i atakiem sekcji rytmicznej.

Może nie zawsze jest to tak dobrze przemyślane jak w Waking a Dead Man i Your Creator to USA w wersji bardzo topornej i niepotrzebnie przekombinowanej, z przyjemnym refrenem, ale kiepskimi zwrotkami i mydlanymi przejściami i na uznanie zasługuje jedynie strona techniczna, szczególnie płynność. Znacznie lepiej wypadają w rozpędzonym Bleed as One... Appease the Gods, w którym czerpią z MALEVOLENT CREATION i DEMOLITION HAMMER. Bardzo dobrze wypada wolniejszy Behind Immortal Eyes, podobnie Feast for the Hated, czerpiący z albumu poprzedniego delikatniejszymi partiami. Na pewno wypada to lepiej od death metalowych wojaży TESTAMENT.

Ciekawie wypada bardziej balladowy The Sick Sense i na pewno jest to ciekawsze od próby grania ballad z 2006 roku, ale znacznie bardziej interesujące są New Power Rises i Held Beneath, które kompozycyjnie są znacznie prostsze, utrzymane bardziej w duchu USPM i w nich melodie zostały podkreślone bardzo mocno i wyraźnie, co przy graniu z USA od lat 90. nie jest wcale tak oczywiste.

Na zakończenie kolos Succubus, który jest niezły, ale jak na pół balladę nie jest to aż tak interesujące jak utwory wcześniejsze, ale tutaj ewidentnie największy nacisk został położony na Skinnera, który znakomicie prowadzi tę kompozycję i znacznie podnosi jej wartość.

Za brzmienie ponownie odpowiada Andy LaRocque, ale tym razem zaproszono do pomocy Colin Davisa i jego doświadczenie w cięższych brzmieniach przełożyło się na bardziej pancerny, głębszy sound gitar i mocniejszą ekspozycję basu. Sound ciekawy, ciężki, ale nie na tyle mocny i brudny, aby było przytłaczające.

Technicznie to bez wątpienia największe osiągnięcie IMAGIKA, grają tutaj na najwyższym poziomie i każdy ma szansę zabłysnąć, szczególnie Elena Repetto-Luciano, którą wysunięto delikatnie nad perkusję, nadając tym samym brzmieniu większej głębi. Ciekawe, bardziej brutalne spojrzenie na gatunek, ale zrealizowane z rozwagą, nawet jeśli jest parę potknięć.

Wiele zespołów próbowało się z taką stylistyką, na przykład CHARRED WALLS OF THE DAMNED, ale tam zabrakło finezji i przede wszystkim melodii i tylko pokazało, jak wiele grup jedyne, co podpatrzyło od IMAGIKA to brutalność, a nie dopracowanie melodii.

Cięższa i mocniejsza IMAGIKA, może nawet najlepsza. Na pewno niepowtarzalna.

Ocena: 8.4/10

SteelHammer