Adventus

[Memorius]

Adventus - Saudade (2022)

tracklista:

1.Saudade 00:54

2.Lo Siento 05:00
3.Llorar No Sirve de Nada 05:20

4.Mi Respuesta 04:26

5.Fundirme Con el Viento 04:28

6.Renunciar al Sol 05:35

7.Casi Sin Querer 05:45

8.Vulnerable 06:30

9.Dime 04:53

10.Aprendiendo a Caminar 05:42

rok wydania: 2022

gatunek: symphonic/melodic power metal

kraj: Hiszpania

skład zespołu:

Víctor García González - śpiew

Fernando Gonzalez Mon - gitara

Luis Melero - gitara basowa

Alberto Ardines Álvarez - perkusja

Manuel Ramil - instrumenty klawiszowe

2022 to bez wątpienia wielki rok dla miłośników klasycznego melodic latino power w wykonaniu najlepszych i najsławniejszych. TIERRA SANTA, WARCRY, a teraz w listopadzie nakładem Maldito Records druga płyta znakomitego ADVENTUS i ponownie można usłyszeć Víctora García.

Wstęp Saudade na pianinie w wykonaniu lidera Manuela Ramil i trudno sobie wyobrazić bardziej wyważony, pełen spokoju i ciepłej melancholii początek niż Lo Siento. Pięknie grają, z taką swobodną elegancją Mistrzów, którym się wszystko udaje. Przepiękny jest kolejny Llorar No Sirve de Nada z dosyć nietypowymi klawiszami, jakby z innego gatunku muzycznego, a przecież tak to pasuje do głównej linii melodycznej. Urzekają melodią, urzekają refrenem, a przy tym jest tu sporo z tej uwielbianej przez miliony stylistyki przekazu WARCRY. Nie ma przepychu symfonicznego, nie ma bogactwa klawiszowych pasaży, jakimi czarował Manuel Ramil, ale czy jest to potrzebne, gdy tak wspaniale panuje on swoimi instrumentami nad wszystkim w przecudownej urody delikatnym songu Mi Respuesta? Po prostu chwyta za serce i jest to kolejny ultra klasyk do kolekcji światowych hitów romantycznego latino melodic power metalu. Arcymistrzowskie budowanie klimatu prostymi środkami. To jest wykonalne tylko przez rzeczywiście najlepszych. I tak bardziej radiowo, bardziej przebojowo, energiczniej i niesamowicie elegancko w Fundirme Con el Viento i do tych pełnych wdzięku zwrotek trudno sobie wymarzyć bardziej odpowiedni lekki refren niż ten, który tu można usłyszeć. I tak ładnie, bezpretensjonalnie śpiewa Víctor García. Taki jaśniejszy promyczek na tym albumie jest bardzo potrzebny, bo za chwilę już Renunciar al Sol i tu znowu nieco mroku, dramatyzmu i nadspodziewanie szybkich temp i jeszcze jedna niesamowicie nośna melodia. Pięknie gra cały zespół i tym razem na plan pierwszy wysuwa się Mon... Pięknie to wszystko ponownie polatuje ku niebu w następnym klasowym refrenie, choć przyznam, że melodia zwrotek jest po prostu zniewalająca. Jakże ciekawa partia instrumentalna z indywidualnym progresywnym popisem Ramila.

Może Casi Sin Querer, dosyć wolny, z masywnym klawiszowym planem w pewnych momentach, nie jest aż tak nośny, choć mocno refleksyjny na pewno. Znowu zwiewny, pełen wdzięku romantyzm w bardzo udanym Vulnerable, choć hita na miarę Mi Respuesta nie ma. Mocniej, mocniej z nutą szwedzką EVERGREY jest w fantastycznym wysmakowanym i rozmarzonym Dime

Odrobina melodyjnej progresywnej nuty dodaje tu bardzo elegancji. Od pianina w Saudade do pianina w końcowym Aprendiendo a Caminar. Jednak w ostatecznym rozrachunku to nie jest ballada przy pianie, a najbardziej dynamiczny i najbardziej zabarwiony symfoniką utwór z tego albumu, z porywająca melodią i mocno nawiązuje do pierwszej płyty, spinając te dwie płyty mocnym łańcuchem. Zdecydowana gitara, elementy neoklasyczne w wysublimowanej formie - wspaniałe zakończenie albumu, choć stylowo nie do końca typowe dla tej zasadniczo wyciszonej muzyki romantycznego klimatu. Ten kontrast robi jednak ogromne wrażenie.

Manuel Ramil ten album wyprodukował, wykonał mix i mastering i jest to równie wybornie zrealizowane i doskonale brzmi jak album poprzedni.

Co tu można więcej powiedzieć w podsumowaniu? Chyba tylko - Czarodzieje!

Niestety, coś się stało na dniach, coś tych panów poróżniło i wygląda na to, że w ADVENTUS już razem z Manuelem Ramilem nie zagrają.

ocena: 9,8/10

new 27.11,2022