Jezabel

[Memorius]

Jezabel - Inmortal (2024)

tracklista:

1.Hasta el último aliento 04:59

2.Sin cadenas 05:31

3.Viajeros 05:17

4.Legado 05:23

5.Jaque al destino 04:54

6.Lagrimas de victoria 05:03

7.Postales de vida 05:18
8.Un cielo espera 04:21

9.Ángel caído 04:50

10.Lo inevitable 04:17

11.Más allá de los sueños 04:41

rok wydania: 2024

gatunek: power metal

kraj: Argentyna

skład zespołu:

Leandro Coronel - śpiew

Néstor Rodríguez - gitara

Diego Del Río - gitara

Juan José Domínguez - gitara basowa

Guillermo Saccomanno - perkusja

JEZABEL został rozwiązany w roku 2011, jednak muzycy zatęsknili do wspólnego grania i ekipa została reaktywowana w tym samym składzie w roku 2019. Przez kilka lat przymierzali się do nagrania nowej płyty i w końcu została ona zrealizowana i wydana przez argentyńską wytwórnię Cuervo Records w połowie kwietnia 2024.

Często tak się zdarza w przypadku zespołów południowoamerykańskich, że takie muzyczne powroty po latach nie skutkują niczym interesującym, jednak JEZABEL do tej grupy się nie zalicza. JEZABEL powraca z power metalem melodyjnym o intensywnej linii gitarowej doświadczonych gitarzystów i z Leandro Coronelem w bardzo dobrej dyspozycji głosowej. Do tego ponownie realizacji soundu, jak w roku 2003, podjął się Ariel Ranieri i mamy sound barwny, mięsisty, gdzie każdy ma swoje jasno określone i wyeksponowane jak należy miejsce, barwa i moc gitar są szczególnie przyjemne. Grają power metal w czystej postaci jak dawniej, przy czym oczywiście bardzo trudno jest stworzyć tak fenomenalny zestaw kompozycji z killerskimi refrenami, jak w roku 2003. Jest to album pod tym względem udany, ale nieco zachowawczy i tak się zdaje, że podobne melodie można było usłyszeć i na ich płycie z 2009, i na sporej liczbie latino power LP, jakie powstały w Ameryce Południowej i Hiszpanii przez te lata nieobecności JEZABEL.

Niemniej, przecież spokojnie, miarowo zagrane Hasta el último aliento i Ángel caído, okraszone udanymi planami klawiszowymi i jak zawsze znakomitymi solami gitarowymi ujmy zespołowi nie przynoszą. A Viajeros jest znakomity i przypomina nagrania  TIERRA SANTA  z ostatnich lat. Nośny, bardzo nośny refren! Także ostatni Más allá de los sueños to kompozycja, która tu zwraca na siebie uwagę i jest w tym dużo kunsztu z roku 2003 oraz świetny klimat. W szybszych tempach grają w Sin cadenas, Jaque al destino oraz w Un cielo espera i te bardziej heroiczne refreny są bardzo dobre, a zabarwiony już zdecydowanie speedem gitar Lagrimas de victoria jest też dobry, choć refren tym razem bardzo już przez innych ograny. Nieco progresywnego eksperymentu gitarowego w części instrumentalnej Lo inevitable jakoś nie bardzo do tego albumu pasuje. Z wolniejszych utworów to nastrojowy, ale zdecydowanie heavy metalowy Legado jest średnio interesujący, świetnie zaczyna się Postales de vida, ale potem jednak czegoś tu zabrakło w zwrotkach, choć na szczęście masywny, hymnowy refren jest należycie chwytliwy i odpowiednio romantyczny.

Tak, płytowy powrót JEZABEL należy uznać za udany. Argentyna odzyskała zespół legendarny i wpływowy.

ocena: 8/10

new 29.04.2024