Concerto Moon

[Memorius]

Concerto Moon - Back Beyond Time (2024)

tracklista:

1.The Gold Digger 03:35

2.Hope Seeker 04:43

3.Story of My Life 04:52

4.Reaching Out for Mercy 05:05

5.Find My Way 04:03

6.The Mindless Crime 04:24

7.Heading for Utopia 04:39

8.The Light of Dawn 03:53

9.Heartless World 04:17

10.Evil and Lies 05:11

rok wydania: 2024

gatunek: melodic heavy metal

kraj: Japonia

skład zespołu:

Wataru Haga - śpiew

Norifumi Shima - gitara

Shigeharu Nakayasu - gitara basowa

Atsushi Kawatsuka (Tora) - perkusja

Ryo Miyake - instrumenty klawiszowe

Te wielkie japońskie zespoły może nie nagrywają już tak często jak kiedyś, ale tym bardziej wzrastają apetyty na ich muzykę. 1 maja 2024 przypomina o sobie CONCERTO MOON, a wydawcą jest Walküre Records. A apetyty ogromne po wspaniałym "Rain Fire" z roku 2020.

Kapitalnie rozpoczynają od The Gold Digger i to taki dynamiczny, melodyjny heavy metal na granicy power w starej tradycji RAINBOW, w której CONCERTO MOON zawsze brylował. Shima daje popis solowy jak zwykle na światowym poziomie, ale wysoka forma wokalna Wataru Haga ujawnia się przy drugim, klasycznie melodic heavy metalowym Hope Seeker, niby prostym, ale tyle ozdobników, w tym w ramach wyrazistej partii neoklasycznej. Bardziej neoklasyczny i bardziej power metalowy Story of My Life został wybrany jako utwór promujący ten LP i w sumie nie wiem, czy był to dobry pomysł. Trochę za dużo tu typowego, dosyć ostrożnego grania japońskiego, ale cóż, słuchacz japoński musi dostać to, co lubi najbardziej w pierwszej kolejności.

Maksymalna dawka japan metalu, ale jednak średnich lotów, jak na CONCERTO MOON. W wolniejszym Reaching Out for Mercy z typowym JRockowym romantycznym refrenem nie jest źle, ale to także raczej, jak ten zespół, muzyka uproszczona i tylko solo Shima ratuje ten numer od banalności japońskiego grania w tym stylu. Tylko że to solo jest takie krótkie.

Find My Way to nowa wersja kompozycji umieszczonej na mini albumie "Waiting for You" z roku 2021 i można zauważyć różnicę w tym, co skomponowali nowego, a tym co grali w  2020-2021. Jakby ambitniejsza to była wtedy muzyka. Gdy jednak nawiązują do stylu RAINBOW, w super melodyjnym i szybkim The Mindless Crime, to jest to ten wspaniały CONCERTO MOON z najdawniejszych lat. No, może takie solo pod Blackmore'a, jakie Shima potrafi grać pasowałoby tu bardziej. Takie solo można za to usłyszeć w wybornym, heroicznym Heading for Utopia, zagranym spokojniej i bez elementów JRocka. No, to jest rzeczywiście porywający CONCERTO MOON. Tego powiedzieć nie można o The Light of Dawn i to jest bardzo przeciętna kompozycja w sentymentalnym japońskim stylu radiowego mainstreamu. Nieciekawe i dawno już tak nieciekawej kompozycji ten zespół nie zaprezentował na swojej płycie.

Jedne z najlepszych zwrotek prezentują w rytmicznym Heartless World i szkoda, że nie zbudowali do tego refrenów na równie ekscytującym poziomie. A początek tego utworu jest genialny w swej melodyjnej prostocie... I niestety, ponownie bardzo blady i nijaki JRock jest osnową Evil and Lies. Szkoda, że ta płyta się w ten sposób kończy. Nie pozostawia to dobrego wrażenia.

A taki był obiecujący początek w postaci The Gold Digger...

 

Zagrane wszystko zostało na bardzo dobrym, jak zwykle poziomie, choć jednak z mniejszą pasją niż w roku 2020. Na pewno na dodatkowe wyróżnienie zasługuje Ryo Miyake, którego klawisze z pietyzmem odtwarzają vintage atmosferę rocka, hard rocka i melodyjnego metalu przełomu lat 70tych i 80tych.

Jest RAINBOW, jest JRock i trochę grania bardziej heroicznego. Jest to także najsłabsza płyta CONCERTO MOON po wznowieniu działalności nagraniowej w roku 2008.

ocena: 7/10

new 1.05.2024