„Imperium Popiołów” - wrażenia

[Morgoth]

Po zakończeniu całej serii przydałoby się zostawić jakieś krótkie przemyślenia, zacznę więc może od końca.
Imperium to jedyna modyfikacja z serii, w której nie spotkałem się z błędami, czy nawet rzeczami przez które mógłbym uznać zbudowanie świata/zadania za nieintuicyjne, czy w moim odczuciu niewłaściwe, co jest bardzo ładnym zwieńczeniem serii i pokazuje progres.
Jeżeli chodzi o fabułę i przebieg zadań to zatrzymałem się na dłuższą chwilę, gdy po przeleceniu po wszystkich możliwych npc okazało się że questy po prostu nie pójdą dalej. Dopiero po jakimś czasie znalazłem ukrytego na bagnach zielonego kolegę który blokował wszystkie inne questy.
Natomiast poza tym przypadkiem, który był bardziej moim niedopatrzeniem niż nieprzemyślanym zbudowaniem fabuły - przyznaję że modyfikacja bardzo ładnie zamyka sagę, pamiętając o tym że zaraz po tych wydarzeniach wchodzi przecież fabuła gothica 3, i tak na przykład powolne opróżnianie się statku załadowanego postaciami których przecież normalnie w trójce nie znaleźliśmy w pomysłowy i często całkiem nieźle wytłumaczony sposób jest czymś co mi się bardzo podobało.
Ale i inne wątki zazębiające się z kontynuacją, takie jak chociażby rozwiązanie wodnego kręgu, który w 3 odsłonie się nie pojawił nawet w Varancie, mimo tego że noc kruka przedstawiła tą organizację jako ściśle powiązaną z magami wody – duży plus.
Na minus oczywiście ogromna ilość biegania tam i z powrotem by np. przekazać wiadomość i oddać wiadomość zwrotną, zwłaszcza że teleporty zostały wyłączone, a jedyne dwa które w grze możemy odblokować są po prostu generalnymi teleportami na lewą i prawą stronę wyspy i odblokowuje się je stosunkowo późno.
Dużo większe uwagi miałem do części wcześniejszych, więc myślę że śmiało mogę moda polecić i prawdopodobnie w rankingu części Sagi Przeznaczenie osadziłbym go na pierwszym miejscu.