Sacred Steel

[SteelHammer]

Sacred Steel - Ritual Supremacy (2025)



Tracklista:
1. Ritual Supremacy 04:39
2. Leather, Spikes & Chains 03:41        
3. The Watcher Infernal 05:44         
4. A Shadow in the Bell Tower 03:03         
5. Entombed Within the Iron Walls of Dis 07:41         
6. Bedlam Eternal 05:12        
7. Demon Witch Possession 03:31        
8. Covenant of Grace 06:08        
9. Omen Rider 04:46        
10. Let the Blackness Come to Me 04:49

Rok wydania: 2025

Gatunek: Epic Power/Thrash Metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Gerrit P. Mutz - śpiew

Jens Sonnenberg - gitara

Jörn Langenfeld - gitara

Antonio Ieva - bas

Mathias Straub - perkusja

Trudno uwierzyć, ale z bardzo długiego, niemal trwającego dziesięć lat snu, Gerrit P. Mutz powraca z nowym zestawem kompozycji dla SACRED STEEL. Do składu dołączył gitarzysta Jörn Langenfel z death metalowego SUBCONCIOUS oraz nowy basista, Antonio Ieva z BRAINSTORM, a wydaniem albumu zajmie się RPM ROAR! z premierą wyznaczoną na 25 kwietnia 2025 roku.

Ten zespół zawsze miał thrash metalowe ciągoty, na tym LP zostały one wyrażone bardziej dosadnie i bezpośrednio, co słychać już w ostrym, potężnym Ritual Supremacy, któremu nie brakuje epickiego rysu. Coś z IRON ANGEL, ale wszystko w stylu ostrego i topornego SACRED STEEL. Te surowsze ciągoty wychodzą zespołowi na korzyść w typowo topornych germańskich kompozycjach w stylu MAJESTY jak oklepany Leather, Spikes & Chains ze znakomitymi ozdobnikami w wykonaniu nowego basisty. Amerykańskie pogłosy LONGINGS PAST oczywiście też są, chociaż The Watcher Infernal to sprawnie epicki heavy metal, kontynuujący kierunek obrany w 2016 roku, ale w tym stylu znacznie lepiej prezentuje się najdłuższy na tym albumie, rozbudowany Entombed Within the Iron Walls of Dis. SKULLVIEW i LONGINGS PAST? Może i coś z MAJESTY i zostało to zrealizowane bardzo dobrze. Bedlam Eternal to ciekawa wariacja na temat dobrze znanego CANDLEMASS z mocną, pancerną partią środkową, gdzie w łagodnej partii powracają do aranżacji LONGINGS PAST. Tak będąc jeszcze przy Amerykanach z Michigan, to Covenant of Grace brzmi jak rodem wyciągnięty z debiutu "Meadows of Maseilya" i to nie tylko w sposobie aranżacji, ale i epickim Mutzem, który jest umieszczony tutaj w centrum i jest narratorem epickiej opowieści.

Niestety, znalazło się też miejsce dla prostego, a może i nawet prostackiego, thrash metalu bez polotu w przeciętnych A Shadow in the Bell Towar oraz Demon Witch Possession. W obu zabrakło ciekawego refrenu czy niszczącej melodii, która by porywała albo miażdżyła. Zamiast tego jest raczej przeciętna kopia SUICIDAL ANGELS i ten zespół jakoś nigdy nie miał pomysłu na takie kompozycje i szkoda, że ciągle próbuje.

Bardzo dobry za to jest Omen Rider z oczywistymi nawiązaniami do OMEN. Miłym zaskoczeniem jest oniryczny, pełen romantyzmu Let the Blackness Come to Me, w którym znów jest coś z LONGINGS PAST, który został zaśpiewany wyjątkowo dobrze przez Mutza, który jest tutaj w znakomitej dyspozycji wokalnej.

Może Jörn Langenfeld dużo do zespołu nie wniósł, chociaż ozdobniki gitarowe nigdy nie były solą tego zespołu. Czapki z głów za to dla Mathiasa Strauba, który jak zwykle w tym zespole gra bardzo dobrze i z wymaganą energią. Antonio Ieva zagrał tutaj najlepsze swoje partie od czasów Midnight Ghosts BRAINSTORM.

Brzmienie jest dobre, wyraziste, choć nie tak potężne, jak poprzednio gitary i znakomite bębny, ale miało być bardziej vintage i ten cel został osiągnięty.

Kolejny solidny album dobrze rozumiejącej się i świetnie współpracującej ekipy z Ludwigsburg i godny powrót na scenę.

Ocena: 7.7/10

SteelHammer

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni RPM ROAR.