Anthem

[Memorius]

Anthem - Gypsy Ways (1988)



Tracklista:
1. Gypsy Ways (Win, Lose or Draw) 05:18
2. Love in Vein 04:22
3. Bad Habits Die Hard 04:33
4. Legal Killing 04:38
5. Cryin' Heart 05:01
6. Silent Child 04:21
7. Midnight Sun 04:41
8. Shout It Out! 04:20
9. Final Risk 04:08
10. Night Stalker 05:02

Rok wydania: 1988
Gatunek: Heavy/Power Metal
Kraj: Japonia

Skład zespołu:
Yukio Morikawa - śpiew
Hiroya Fukuda - gitara
Naoto Shibata - bas
Takamasa Ohuchi - perkusja

Ten LP został wydany przez Nexus w maju 1988.

Jest to pierwszy album, na którym zabrakło wokalisty Sakamoto. Zastąpił go Yukio Morikawa, wówczas jeszcze młody i nieznany, przed którym stanęło trudne zadanie - wypełnienie luki po charyzmatycznym frontmanie ANTHEM. Można powiedzieć, że rozpoczął się nowy rozdział w muzyce zespołu.

Album "Gypsy Ways" zawiera metal już nieco inny, cięższy, wolniejszy, w znacznej mierze pozbawiony hard rockowych akcentów i jakby dostosowany do mocnego, ale nieco statycznego sposobu śpiewania Morikawy. Trzy pierwsze kompozycje, "Gypsy Ways", "Love in Vein" i "Bad Habits Die Hard" to udane, ale nie porywające numery heavy power ze znacznymi odniesieniami do podobnej muzyki nagrywanej w USA przede wszystkim. Słychać wielkie zgranie zespołu, ale i jednocześnie jakieś wyciszenie. Podobnie rzecz się ma z kolejnym utworem "Legal Killing", ten jednak bije poprzednie znakomitą melodią i świetnie pomyślanym refrenem. Poprzedni ANTHEM słychać za to w ostro zagranym "Cryin' Heart", przy czym wokalnie i tu rozegrane jest to bardzo spokojnie. "Silent Child" odpowiada na zapotrzebowanie na przebój w stylu japońskim i stanowi cięższą wersję takich nagrań, jakich się zaczęło pojawiać w tym czasie już więcej. Gitara zmiękczona przez coś na kształt symfonicznych zagrywek w tle. "Midnight Sun" ma z kolei dużo wspólnego z brytyjskimi nagraniami heavy metalowymi w refrenie, ale zwrotki opierają się na manierze japońskiej. Tak przy okazji tego utworu już nasuwa się spostrzeżenie, że Fukuda gra na tym LP nieco zachowawczo i nie ma tej ekwilibrystyki gitarowej, jaką proponował wcześniej. "Shout It Out!" to standardowy numer heavy metalowy, raczej średni i blado wypada na tle następnego "Final Risk".
Tu i wokal, i gitara są drapieżne i byłby to killer, gdyby melodia w refrenie była bardziej dopracowana. Prowadzony w średnim tempie "Night Stalker" można zaliczyć do jednych z pierwszych typowych utworów heavy power made in Japan. Szkoda tylko, że brzmi dosyć trywialnie, poza środkową częścią instrumentalną.

Album o bardzo dobrym brzmieniu i średnich w sumie kompozycjach. Płyta jest dojrzała i zrobiona z głową, ale zabrakło odrobiny tego luzu i żywiołowości, cechującej poprzednie nagrania.

Ocena: 7.5/10

10.07.2010