Brainstorm

[Memorius]

Brainstorm - Soul Temptation (2003)



Tracklista:
1. Highs Without Lows 05:28
2. Doorway to Survive 03:22
3. The Leading 05:38
4. Nunca nos Rendimos 05:41
5. Fading 05:31
6. Shiva's Tears 05:32
7. Fornever 04:55
8. Soul Temptation 07:48
9. Dying Outside 04:08
10. To the Head 04:37
11. Rising 05:28

Rok wydania: 2003
Gatunek: Heavy/Power Metal
Kraj: Niemcy

Skład zespołu:
Andy B. Franck - śpiew
Torsten Ihlenfeld - gitara
Milan Loncaric - gitara
Andreas Mailänder - bas
Dieter Bernert - perkusja

Ambitnie i heavy powerowo?Nowocześnie, ale jednak przy zachowaniu poszanowania tradycji? Melodyjnie, ale bez nadmiernego słodzenia? Jak tu znaleźć Złoty Środek?
Franck i BRAINSTORM próbują dać odpowiedź na tej płycie. Trzeci album z Franckiem jako wokalistą wydany przez Metal Blade w końcu czerwca 2003.

Echa progresywnego grania w "Highs Without Lows", oczywiście przy zachowaniu mocnych riffów BRAINSTORM i jakoś to brzmi jednak nieszczerze. Prawdziwsze granie to "Doorway to Survive" i tu gitarowa robota pełna mocy, świetne solo, a wszystko to wcale bez nadmiernej szybkości. Tylko wciąż ta chęć zaprezentowania metalu z wyższej półki jest słyszalna.
"The Leading". No kłaniają się skandynawskie zespoły, grające power metal progresywny, taki bez fujarek i kastanietów, ale jednak z półki wyższej, dla wybranych. Franck i chórki, wysokie i wręcz anielskie, trochę nie bardzo się komponują z przeszłością zespołu, ale tu chodzi o teraźniejszość. Metal, którego fajnie się słucha, ale który szybko ulatuje przy następnym utworze... Nie podobnym, ale jednak te średnio szybkie tempa się zlewają, nawet w "Nunca nos Rendimos", gdzie pewien moment wskazuje na coś gitarowo niezwykłego, znów dokładają klawisze i ugładzony refren. Te klawisze to zmora tego LP. Owszem, lubię, ale nie takie w graniu, jakie się stara zachować pozory heavy power. Za to solo gitarowe tym razem rzeczywiście imponujące w tym wykorzystaniu prostego motywu.  No stale czegoś tu brak. Fajny jest "Fading", ale może tak raczej na rockowej płycie by pasował lepiej? Bas za to godny podziwu, zresztą nie tylko w tej kompozycji, ale tu punktuje wyjątkowo. W dwóch przypadkach się stosuje sitar lub coś, co go naśladuje oraz motywy orientalne w stylu "ancient". Gdy się chce być epickim lub progresywnym. BRAINSTORM to próbuje zrobić jednocześnie. No do mnie ten numer zupełnie nie przemawia. Można tu czekać na jakieś niezwykłe rozwinięcie instrumentalne, ale to jednak nie następuje. Drobienie, drobne wartości, potem takie granie niby monumentalne, gdzie najlepiej brzmi perkusja. I tak epickie zniszczenie nie nadchodzi.
"Fornever" zaczyna się obiecująco i chyba po raz pierwszy klawisze są interesujące, ale kolejny orientalny motyw już zdecydowanie mniej w otoczeniu typowych heavy powerowych riffów.
W "Soul Temptation" pozostajemy w krajach Orientu i w starożytnych klimatach, wzrasta apetyt na obejrzenie którejś z części Indiana Jones, ale pewna dawka epickiego rozmachu przykuwa, niemniej co najwyżej do połowy tej długiej kompozycji. W "Dying Outside" jakby wracają stare dobre czasy, tylko szkoda, że w zasadzie tylko do momentu, gdy Franck zaczyna śpiewać. No trzeba się zdecydować albo na mocne granie w zwrotkach, albo na lekko fałszywe wysokie śpiewanie w refrenie. Ponownie warto posłuchać solo gitarowego, granego unisono i można przejść do konstrukcyjnego brata bliźniaka "To the Head", gdzie tylko trochę całość wzmacniają chórki.
"Rising"... a może Falling? No nudnawe to jest w tej egzaltowanej formie.

Ciekawe brzmienie, tego odmówić nie można, instrumentalnie bez zarzutu i Franck w dobrej, ale tylko, formie... i chyba nie za wiele ponadto. Monotonia zabija ten album, zróżnicowany tylko pozornie i za pomocą kilku chwytów, które po pewnym czasie stają się zbyt przewidywalne i męczące.

Ocena: 7/10

8.03.2008