Masterplan

[Memorius]

Masterplan - Aeronautics (2005)



Tracklista:
1. Crimson Rider 03:59
2. Back for My Life 04:12
3. Wounds 04:04
4. I'm Not Afraid 05:30
5. Headbanger's Ballroom 04:55
6. After This War 03:51
7. Into the Arena 04:11
8. Dark From the Dying 04:09
9. Falling Sparrow 05:36
10. Black in the Burn 09:47

Rok wydania: 2005
Gatunek: Progressive Melodic Heavy/Power Metal
Kraj: Niemcy

skład zespołu:
Jørn Lande - śpiew
Roland Grapow - gitara
Jan S. Eckert - bas
Uli Kusch - perkusja
Axel Mackenrott - instrumenty klawiszowe

Jørn tu, Jørn tam. Wszędzie Lande.
Na szczęście jest także i na tej drugiej płycie MASTERPLAN wydanej przez AFM Records w końcu stycznia 2005 roku. Ta płyta to album Jørna i jego muzyka. Jeśli pierwszy LP zespołu można nazwać kompromisem pomiędzy wektorami, jakie wyznaczały wcześniejsze dokonania muzyków, wchodzących w jego skład w nowej, a nawet nowoczesnej oprawie, to "Aeronautics" jest płytą Lande i dla Lande stworzoną. Rzadko w metalowej muzyce taka dominacja wokalisty jest aż tak bardzo wyraźna i rzadko kiedy wyborny skład instrumentalistów potrafi w tak niezwykły sposób to jeszcze podkreślić, samemu jednocześnie odsuwając się z godnością na dalszy plan.

Jørn tu panuje, Jørn tu rządzi niepodzielnie na tle zmieniających się jak w kalejdoskopie motywów, nastrojów, klimatów i muzycznych stylów. Jørn sam je w znacznym stopniu kształtuje, narzuca je swoim głosem, a raczej wielogłosem, bo rozpiętość stylistyczna i elastyczność, jaką tu prezentuje, jest zdumiewająca. Jørn wyzwolony z kajdan, narzuconych przez jeden gatunek z niebywałą lekkością i swobodą przemieszcza się od wokalnych obszarów, zarezerwowanych dla rocka i hard rocka, poprzez heavy metalową siłę aż do power metalowej agresji w ostrych, mocnych wykończeniach. Jørn jest tu i Coverdalem, i śpiewakiem soulowym oraz bluesowym i idolem pop music. Jest też tym Jørnem z progresywnych projektów, w jakich uczestniczył, a także tym twardym, nieustępliwym, metalowym krzykaczem. Nagina muzykę na tym LP do swoich potrzeb, dając popis grupy LANDE & ALL STARS. Te wszystkie gwiazdy, które tu mu towarzyszą zasługują w komplecie na Oscary za role drugoplanowe. Plan drugi jest to bowiem planem niedoścignionym dla większości tych, którzy grają szeroko rozumiany melodic metal. Grapow już wcześniej, odpędzając demony HELLOWEEN, pokazał się tu jako wybitny twórca niebanalnych riffów i melodii, w zasadzie bardzo prostych w swej pierwotnej formie, ale ta prostota skrywa w sobie momentami geniusz. Grapow jest na tym LP oszczędny także w solach i innych indywidualnych popisach, a gdy wychodzi już na prowadzenie, to pokazuje klasę jako gitarzysta wszechstronny i obdarzony ogromnym wyczuciem.
Takim samym wyczuciem wykazuje się sekcja rytmiczna z popisową jak zwykle grą Kuscha, tu jednak małym minusem jest trochę głuchawe brzmienie bębnów. Jest to może nowoczesne i celowe ustawienie, ale większa głębia w tle wokalnych ataków Lande wcale by nie zaszkodziła. Ogólnie jednak realizacja stoi na wysokim poziomie i staranność, z jaką rozmieszczone są tu partie klawiszowe Mackenrotta godna uznania. Ten instrument jest stale obecny, to na planie pierwszym w progresywnych solach, to na drugim, wtopiony w gitarowy sound, to gdzieś znów całkiem w oddali, eteryczny, zwiewny, nie zawsze podtrzymujący główną melodię. Bardzo to ciekawie zostało rozwiązane i warto ten LP posłuchać pod kątem roboty, jaką tu wykonał klawiszowiec.

Sama zawartość muzyczna tego albumu to "Lande melodic metal". Wiadomo, o co chodzi, jeśli się weźmie pod uwagę solowe projekty Jørna z "Worldchanger" na czele, doda coś z ALLEN/LANDE, coś ze "starego" MASTERPLAN i coś z obrzeży soulu pop, a nawet rocka.
Odrobina progresji, czasem nawet więcej niż odrobina, w złożonych partiach instrumentalnych o cechach interludiów to także specyfika tego albumu, przy czym atrakcyjność dla słuchaczy głównego nurtu melodyjnego grania nie zmniejsza się ani trochę. W obrębie samych kompozycji dzieje się bardzo wiele i też są trudne do jednoznacznego zaklasyfikowania.
"Crimson Rider" czy "Into the Arena" to energiczny power metal, ale przecież wcale nie taki prosty i liniowy jak by to wynikało z rozpoczęcia tych utworów. "Back for My Life" z przepięknym rockowym refrenem jakby stworzonym wyłącznie dla Lande, a "I'm Not Afraid" mógłby stać się ozdobą niejednej płyty z melodyjnym progresywnym metalem. "Wounds" z kolei emanuje elegancją melodic metalu z najwyższej półki, a także klasycznie melodic heavy metalowy "Falling Sparrow" wzbogacony jest w kapitalny sposób przez wykorzystanie motywów WHITESNAKE w liniach wokalnych i IRON MAIDEN w galopujących riffach oraz przejściach w tle. "Headbanger's Ballroom" to zadziwiająca mieszanka heavy power twardego gitarowego grania, subtelnych klawiszy i jornowego refrenu z dodatkiem celtyckich wstawek, a wszystko podane w zgrabnie dobranych proporcjach. "After This War" to popis Lande w kompozycji jednocześnie łagodnej i epickiej, gdzie wokalista zdumiewa różnorodnością użytych środków wyrazu i technik wokalnych, także czerpiących z bluesa i soul. "Dark From the Dying" jest oparty o niemetalowy fundament, posiada bardzo nośny refren, a przy tym nad całością unosi się pełen niepokoju klimat "ciemnej strony".

Album można by uznać za absolutnie niemal doskonały, gdyby nie kończący go "Black in the Burn". To prawie 10 minut grania wyładowanego pomysłami, którymi można by obdzielić pół innej płyty, ale brak tu tego punktu kulminacyjnego, na który się czeka, niestety tym razem daremnie. MASTERPLAN rozpieszcza na tym LP refrenami i akurat tu ten refren wydaje się taki pospolity i pozbawiony indywidualnych cech.
Zapewne jednak największym mankamentem podstawowego wydania tego LP jest brak umieszczonego na wydaniu limitowanym bonusa w postaci "Treasure World", najlepszego utworu, jaki MASTERPLAN do tego czasu przygotował. No, ale tego utworu trzeba po prostu samemu posłuchać.

Album wybitny, gdzie zespół wysoko wznosi się ponad sztywnymi podziałami gatunkowymi.

Ocena: 9.5/10

8.10.2007