Royal Hunt

[Memorius]

Royal Hunt - Show Me How To Live (2011)



Tracklista:
1. One More Day 06:16
2. Another Man Down 05:17
3. An Empty Shell 04:35
4. Half Past Loneliness 05:15
5. Hard Rain's Coming 05:39
6. Show Me How to Live 10:06
7. Angel's Gone 05:12

Rok wydania:2011
Gatunek: progressive neoclassical melodic metal
Kraj: Dania

Skład zespołu:
D.C. Cooper - śpiew
Jonas Larsen - gitara
André Andersen - instrumenty klawiszowe
Andreas Passmark - bas
Allan Sørensen - perkusja

To już jedenasty album Mistrzów z Danii, wydany przez Frontiers Records w końcu listopada. Także jak już wcześniej zapowiadano niebędący kontynuacją płyty "X". Nie ma także Boalsa, wrócił D.C.Cooper i wiele z dawnego grania zespołu z symfoniką w tle, z neoklasyką i rozbudowanymi partiami instrumentalnymi tak gitarowymi jaki klawiszowymi.

Ta płyta jest dumna, szlachetna i pełna elegancji do jakiej ROYAL HUNT przyzwyczaił przez lata. Jest równocześnie melodyjna i przystępna, a to co progresywne nie zmusza do rozgryzania i wielokrotnego analizowania. Okładka rycerska, sama muzyka już nie, choć bitewny wstęp do "One More Day" do niej nawiązuje. Ta kompozycja przepełniona neoklasyką jest zarazem bardzo przebojowa, w stylu hard rockowym i tego hard rocka i AOR tu znaleźć można w inspiracjach bardzo dużo. Jest też melancholia i zaduma w niemal nokturnowym z początku "Another Man Down" z duetem wokalnym i melodic metalowym rozwinięciem. Jak zwykle starannie dobrano elementy symfoniczne w "An Empty Shell" bardzo istotne także w połączeniu z motywami klasycznymi i teatralnym wokalem D.C. Coopera. Jest ten album w pewnym stopniu widowiskiem czuć tu scenę i światła rampy, jednak publiczność siedzi na widowni we frakach i wieczorowych sukniach. Na "X" było inaczej, luźniej i swobodniej nie było jednak takiego rozegrania partii klawiszowych jak w tym numerze...inny styl, po prostu inny. Łagodnie, delikatnie, nostalgicznie i wciąż elegancko w pełnym doskonałych chórków "Hard Rain's Coming". ROYAL HUNT trochę onieśmiela na tym albumie.Jest melodyjny ale hermetyczny, chłodny i wystudiowany. Takie wystudiowane są klawisze André Andersena i taka jest gitara Jonasa Larsena, nowego nabytku grupy jednak grającego inaczej niż jego poprzednicy.
Taki malowany akwarelami jest album, pozbawiony ciężaru a przecież grywali ciężej od czasu do czasu i to nie tylko w składzie z Marcusem Jidellem. Mimo to pięknie rozbrzmiewa i rozkwita w refrenie "Half Past Loneliness" i trzeba się z tym pogodzić że to takie a nie inne granie. A tu solo Larsena przecudownej urody wplecione zostało misternie w całość. Wirtuoz odkryty dla świata za późno...Tu czaruje również w popisowym dziesięciominutowym "Show Me How to Live" gdzie wszyscy dali z siebie wszystko pozornie bez wysiłku. Monumentalne neoklasyczne rozwinięcie tej kompozycji jest mistrzowskie a przy tym absolutnie naturalne.ROYAL HUNT to jest jednak Kultura gry przez duże K. Tak jak w "Angel's Gone" na zakończenie gdzie melodic metal z najwyższej półki wyrasta z zupełnie innej gleby na początku i to rozwiązanie jest zdumiewające. No i ten kapitalny refren! Ciekawe, Larsen przyćmił Andersena na tej płycie...

Brzmieniowo - pastele, koronki, tiule i aksamity. Zapewne inaczej być tu nie mogło.
O tym, czy ktoś tu wypadł mniej niż bardzo dobrze mówić nie wypada. To Mistrzowie w białych rękawiczkach i tyle. Pewnie że patrząc na inne płyty i inne składy można by uznać, że mieli lepsze albumy. Teraz ROYAL HUNT jest jednak w takim składzie i gra w takim stylu i zrobili to, co mieli w planie - wspaniale.
Jedenasty album jest inny niż "X" i zapewne trafi w nieco inne gusta, ale z pewnością trafi.

Ocena: 9,2/10

29.11.2011