Vanishing Point

[Memorius]

Vanishing Point - The Fourth Season (2007)



Tracklista:
1. Embodiment 04:06
2. Tyranny Of Distance 05:25
3. Surrender 04:09
4. Hope Among The Heartless 05:13
5. Gaia 01:37
6. I Within I 04:03
7. Behind The Open Door 04:44
8. Ashen Sky 05:00
9. One Foot In Both Worlds 05:32
10. Wake Me 04:32
11. A Day Of Difference 04:52

Rok wydania: 2007
Gatunek: Melodic/Progressive Metal
Kraj: Australia

Skład zespołu:
Silvio Massaro - śpiew
Chris Porcianko - gitara
Tom Vucur - gitara
Adrian Alimic - bas
Leonard Kopilas - instrumenty klawiszowe
Christian Nativo - perkusja

Przed wydaniem tej, jak na razie ostatniej płyty, zaprezentowanej przez różne wytwórnie w sierpniu (w Europie niemiecka Dockyard 1 Records), w zespole zaszły spore zmiany - pojawiła się nowa sekcja rytmiczna oraz zmieniło się podejście do samej muzyki.

Album stanowi odejście od kompozycji dłuższych i złożonych na rzecz bardziej zwartych, o mniejszej dominacji klawiszy oraz zagranych wolniej. W efekcie otrzymujemy wysokiej klasy melodic metal z pewnymi elementami progresywnymi, od których zespół się oczywiście nie odcina. Jednak nie jest to granie nastawione ani na przebojowość, ani na chwytliwość radiowych hitów. Melancholia, nostalgia, wyczuwalna elegijność, zaduma i literacka głębia tekstów (jak zdążyłem doczytać) to fundament tego albumu. Muzyka do obcowania w spokoju, ciszy - kojącej, choć zarazem niepokojącej. Wokalnie stonowany przekaz Massaro, wpasowany idealnie w miękkie gitary, w tle przetykane przeważnie klawiszami. Bez szybkich, wymiatających killerów, bez ballad - ani nowocześnie, ani tradycyjnie. Grają swoje od początku do końca, malując dźwiękiem pastelowe obrazy. Fani galopad i ognistych refrenów czy karkołomnych instrumentalnych wycieczek nic tu dla siebie nie znajdą. Płyta zmusza do refleksji nie raz, nie dwa razy... Wciąż odkrywa pewne tajemnice. Jednocześnie jest trochę dziwna, bo w zależności od nastroju i chwili, coraz to inne kompozycje trafiają najbardziej do serca. Za najlepsze uważam "Surrender", "I Within I", "Ashen Sky" oraz "Wake Me". No i naturalnie kapitalny otwieracz w postaci "Embodiment". Odejście od progresywnego grania nie jest całkowite i słychać to w zamykającym album "A Day Of Difference". Szkoda tylko, że ta kompozycja stanowi słabe odbicie stylu, jaki zespół zaprezentował na LP "Embrace The Silence".

Jak zwykle, atutem kapeli jest nienaganne wykonanie. Przy czym sola gitarowe oraz fragmenty, gdzie klawisze wychodzą na pierwszy plan, są doprawdy imponujące. Wokalnie Massaro bardzo stonowany, wyważony, w wielu miejscach nawet na granicy przekazu aktorskiego. Album został zrealizowany w Finnvox Studios w Helsinkach - starannie i fachowo, co nie oznacza, że mamy tu do czynienia z brzmieniem typowym dla fińskich zespołów z kręgu melodyjnego metalu.
Jest to płyta australijska - i to się słyszy. Także w mnogości inspiracji, jakie determinują muzyczny obraz tego albumu.

Ocena: 8/10


24.08.2007