Crystal Tears

[Memorius]

Crystal Tears - Hellmade (2014)

tracklista:

1.Destination Zero 03:44

2.The Skies Are Bleeding 03:26

3.Out of the Shadows 03:59

4.The Devil Inside 03:30

5.Resurrection Suicide 03:21

6.Psycho Pollution 03:58

7.Under Your Skin 03:52

8.Violent New Me 03:04

9.Ever Alone 03:45

10.Rock n Growl 03:56

11.Beds Are Burning (Midnight Oil cover) 04:13

rok wydania: 2014

gatunek: heavy/power metal

kraj: Grecja

skład zespołu:

Søren Nico Adamsen - śpiew

Máté Nagy - gitara

Kostas Sotos - gitara

Alex Chamalidis - gitara basowa

Chrisafis Tantanozis - perkusja

Międzynarodowy skład CRYSTAL TEARS ukształtował się w zasadzie w roku 2012, gdy z ekipy, która nagrała w 2010 "Generation X" pozostał tylko perkusista Chrisafis Tantanozis. nowi gitarzyści , w tym Węgier Máté Nagy, nowy basista, no i Søren Nico Adamsen jako wokalista. Niestety, właśnie on po Parrym. Jego pełno wszędzie, więc dlaczego nie w greckim power metalu?

Nowy CRYSTAL TEARS nagrał "Hellmade" w roku 2013, przy czym mastering powierzony został tytanowi pracy
Christianowi Schmidtowi (ileż to płyt on poddawał procesowi masteringu!) oraz znakomitemu wokaliście VALLEY'S EVE i MYSTIC PROPHECY R.D. Liapakisowi, który z nim współpracuje. Liapakis jest także producentem tego albumu.

Płyta ukazała się w marcu 2014, nakładem, a jakże, Massacre Records i...

No właśnie. Tak, przepotężne brzmienie zrobione według najlepszych (najcięższych i najmocniejszych) wzorców zaczerpniętych z MYSTIC PROPHECY. Fantastyczne, głębokie i kruszące w gitarach, soczyste w brzmieniu perkusji (tak, blachy, blachy!) i dewastujące mocą basu. Schmidt i Liapakis to mistrzowie, ale jednej rzeczy nie zrobili. Nie wycięli Adamsena.

Ten człowiek zupełnie nie umie ani śpiewać, ani krzyczeć, ani ogólnie nie ma pojęcia o tym, jak być frontmanem w metalowym zespole. Te wszystkie kompozycje, w zasadzie w formie i treści muzycznej stanowiące odwzorowanie MYSTIC PROPHECY z różnych okresów, nie wymagają jakiejś szczególnej ekwilibrystyki wokalnej. Wymagają po prostu zaśpiewania ich w zgodzie z melodią, nieco wysiłku w podkreśleniu niezłych refrenów o często chwytliwych motywach (Out of the Shadows, Under Your Skin czy super rock/metalowym  Ever Alone. Niczego więcej tu nie potrzeba, by ten LP uznać za dobry, za co najmniej dobry. Sekcja rytmiczna gra bardzo pewnie, prowadzi to wszystko weteran Tantanozis jak należy. Sola wyśmienite, wirtuozerskie, dosyć nowoczesne i nawet trudno powiedzieć, który z gitarzystów spisuje się tu lepiej. Czasem obok heavy/power pojawiają się pewne nawiązania do gothic rock/metalu zagranego bardzo ciężko (The Devil Inside), ale Adamsen tylko przez sekundy trzyma się sensownie tej konwencji, pogrążając wszystko w refrenie. Naprawdę dobrze pędzą w Resurrection Suicide, progresywno-neoklasycznymi ornamentacjami gitarowymi typowo thrashowymi krzyczanymi chórkami. Destination Zero, Psycho Pollution (kapitalny motyw w refrenie!), niezbyt szybkie, można by nawet powiedzieć mające dużo wspólnego z muzyką VALLEY"S EVE, pięknie walcują, ale litości, ten Adamsen... Nie mógł tego w wolnej chwili gościnnie zaśpiewać Liapakis? Refren z Psycho Poluttion jest po prostu dla niego stworzony. Im dalej, tym większe jest wrażenie, że coś zostało totalnie zepsute, że mogło być zupełnie inaczej. Violent New Me jest wyborny w ten semi modern konwencji, niby power, niby extreme, z praktycznie doskonałym solem i ogólną mocą melodii.
Przecież Rock n Growl, też ma swój, oczywiście gdy się nie słucha Adamsena...

Adamsen zniweczył wysiłki wszystkich instrumentalistów oraz wszystkich, którzy pracowali nad brzmieniem i całokształtem tego albumu. Ich pracę trzeba jednak docenić i dlatego jest to płyta dobra.
Od jakiegoś czasu modne jest ponowne nagrywanie starszych płyt z nowymi wokalistami. To by się CRYSTAL TEARS bardzo przydało. Niestety, po czterech latach przerwy na albumie "Decadence Deluxe" ponownie trzeba słuchać popisów Adamsena.

ocena: 7/10

new 24.01.2019