Overkill

[SteelHammer]

Overkill - I Hear Black (1993)



Tracklista:
1. Dreaming in Columbian 04:00       
2. I Hear Black 05:38     
3. World of Hurt    05:19     
4. Feed My Head 05:37     
5. Shades of Grey 05:19     
6. Spiritual Void 05:14       
7. Ghost Dance 01:46     
8. Weight of the World 04:07     
9. Ignorance & Innocence 05:00       
10. Undying 05:26     
11. Just like You 04:13

Rok: 1993
Gatunek: Heavy Metal
Kraj: USA

Skład:
Bobby "Blitz" Ellsworth - śpiew
Merritt Gant - gitara
Rob Cannavino - gitara
D.D. Verni - bas
Tim Mallare - perkusja

Lata 90-te to był słaby czas dla metalu bardziej melodyjnego z powodu fali death i grunge.

Wiele zespołów się zawinęło, inne pociągnęły gatunek w bardziej melodyjną stronę, ale było jasne, że tradycyjny thrash od lat był już w odwrocie.

OVERKILL pozostawało niewzruszone i grało swoje i do tego momentu każda ich płyta była ciągiem dalszym tego, co obrali na debiucie i od tamtej pory można było przewidzieć, co nagrają. Przynajmniej do I Hear Black.

Horrorscope było fenomenalne i jego następca był bardzo pożądany. Oczekiwania wobec I Hear Black były ogromne i gawiedź spodziewała się kontynuacji z 1992, tym bardziej że następca tej świetnej płyty miał ukazać się raptem kilka miesięcy później.

Zmiany w składzie niewielkie i tylko zmienił się perkusista, bo Sid Falck został zastąpiony przez Tima Mallare, który okaże się długowiecznym perkusistą i jednocześnie znakiem zmian.

Może w Dreaming in Columbian aż tak tego nie słychać, ale Overkill postawiło na heavy metal. Momentami dobry, jak w tytułowym I Hear Black. To nie mogło być złe, bo jak klasyczny Black Sabbath może być zły? Ale w większości przeciętny i średnio metalowym w inspiracjach, jak w zmetalizowanym, mansonowym World of Hurt, który jest po prostu nudny i słychać, że ekipa się w tym nie odnajduje. Coś z klasycznego OVERKILL słychać w Feed My Head, ale tutaj ewidentnie zabrakło Gustafsona, podobnie zresztą w nudnym Shades of Grey z bardzo słabą melodią.

Heavy metal BLACK SABBATH powraca Spiritual Void i tylko utwierdza w przekonaniu, że zespół nie powinien iść w tym kierunku i to samo można powiedzieć o rozlazłym Ignorance & Innocence, do którego udało im się nawet wpleść krowi dzwonek. Zdumiewające, że zespół budzi się w Weight of the World, ale konwencja i kierunek, jaki obrali, ogranicza ich tempa i jest to zagrane bardzo zachowawczo.

Heavy metal, heavy metal... Undying z początku obiecuje powrót do The Years of Decay, ostatecznie jest zagrany kompletnie bez wyrazu heavy metal. Może Just Like You wzbudza jakieś nadzieje ze skradzioną partią środkową podejrzanie podobną do Infectious z płyty poprzedniej, ale gdzie to, a gdzie Horrorscope.

Heavy metalowe brzmienie, dobrze słyszalny bas, ale brzmi to gorzej niż płyty poprzednie i gitary brzmią płasko razem z perkusją. Pod względem gitarowym szczególnie ta płyta jest rozczarowaniem, bo ten duet na poprzedniej płycie dawał sola na poziomie mistrzów, tymczasem tutaj nie mają nic do pokazania i nawet uczniaki by mogły poczerwienieć ze wstydu, odgrywając niektóre z tych sol.

Oczywiście Verni i Blitz jak zawsze w formie, tylko repertuar do niczego.

O dziwo album jest jednym z najlepiej się sprzedających w dyskografii OVERKILL, zapewne z powodu popularności Horrorscope i tylko, bo innego wytłumaczenia raczej nie ma. Próby poszukiwań czegoś nowego na pewno, ale bardzo przeciętne, ale część z tych lepszych pomysłów zostanie wykorzystana na kolejnym albumie.

Chyba nawet sam zespół nie był zadowolony z tej płyty, biorąc pod uwagę fakt, że zespół nie gra kawałków z tej płyty już od dość długiego czasu.

Ocena: 5.5/10

SteelHammer