Drużyna Spolszczenia

tracklista:

1.Traveling Down the Ages 03:49

2.Promised Land 05:17

3.The Time 05:36

4.Frozen 01:48

5.Marching to the Future 05:19

6.Silent Memories 05:19

7.Land of the Titans 05:18

8.Tunnel of the Time 00:52

9.The Mission 07:19

10.Into the Nightfall 04:36

rok wydania: 2003

gatunek: heavy metal

kraj: Brazylia

skład zespołu:

Marcus Ravelli - śpiew

Luciano Inac - gitara

Reinaldo Figueiredo - gitara

Julio Di Buccio - gitara basowa

Humberto Grilli - perkusja

Peterson Pessoa - instrumenty klawiszowe

Zespół powstał w roku 1998 w Manhuaçu, w stanie Minas Gerais. Po nagraniu demo w roku 2000 zainteresowała się nim wiodąca wówczas w popularyzacji nowych rodzimych zespołów wytwórnia Cogumelo Records, mimo że specjalizowała się w bardziej ekstremalnym metalowym graniu. Debiutancki album został wydany w roku 2003.

Ciekawy jest fakt, że zespół ten grał NWOTHM, zanim ten termin został w ogóle stworzony, a moda na taki tradycyjny heavy metal jeszcze nie wróciła. THESPIAN najwyraźniej się tym nie przejmował i zaprezentował zestaw kompozycji klasycznie heroicznych, z mocnym natarciem dwóch gitar oraz wsparciem klawiszy, które mają tu jednak znaczenie drugoplanowe.

Ataki gitarowe są zdecydowane i mocne, choć same gitary niezbyt ciężkie i lekko rozmyte. Jest także dużo szybkich temp, niemal power metalowych jak w Traveling Down the Ages i może tylko nieco słabszym ogniwem jest wokalista Marcus Ravelli o głosie może zbyt wysokim jak na ten rodzaj heavy metalu. Jest dynamicznie w melodyjnym The Time, jest nawet miejscami patetycznie i monumentalnie w Marching to the Future, choć gitarzyści często korzystają z drobnych wartości, a część instrumentalna ma zgodnie z tytułem nieco futurystyczny charakter.

Łagodniejszy w gitarach jest melancholijny Silent Memories, ale w taki nazbyt pastelowy sposób. Jest jednak na tym albumie kilka klasowych kompozycji i do nich na pewno należy rytmiczny i bojowy Promised Land ze świetnym epickim refrenem i zgrabną, podniosłą, dopasowaną partią klawiszową. Także rozbudowany The Mission skonstruowany z różnych temp i motywów (nawet nawiązujących do HELLOWEEN) jest tu mocnym punktem albumu. Bradzo udana jest cześć poetycka, podniosła i melodyjna. W mroczniejszym Land of the Titans zwraca uwagę epickie nawiązanie do stylistyki amerykańskiej lat 80tych oraz bardzo dobry bojowy refren w średnio wolnym tempie.Niekiedy solowa gra gitarzystów może budzić kontrowersje, ale na pewno nie wynika to z braku umiejętności, a te potwierdzają w instrumentalnym Into the Nightfall.

Sound mógłby być lepszy. Co prawda w procesie produkcji uczestniczyło kilku uznanych brazylijskich inżynierów dźwięku, ale ostatnie słowo miał tu były członek THESPIAN Adelmo Carneiro i trochę to płasko wszystko brzmi, głównie przez gitary. Za to perkusja ustawiona bardzo dobrze i blachy ładnie syczą.

ocena: 7,6/10