Medieval Steel

[Memorius]

Medieval Steel - Dark Castle (2014)

tracklista:

1.Powersurge 03:33

2.American War Machine 03:56

3.Circle of Fire 04:17

4.The Lost Quatrain 01:21

5.The Man Who Saw Tomorrow 04:09

6.The Killing Fields 03:58

7.Heaven Help Me 03:39

8.April 05:25

9.Tyrant Overlord 04:11

10.Stranger in Time 03:47

11.Thou Shall Not Kill 04:18

rok wydania: 2014

gatunek: heavy metal

kraj: USA

skład zespołu:

Bobby Franklin - śpiew

Cary Scarbrough - gitara

Jack Hardin - gitara

Jeff "Chuck" Jones - gitara basowa

Chris Cook - perkusja

Gdy w roku 1984 MEDIVEAL STEEL z Memphis przedstawił swoją "czwórkę' winylową "Medieval Steel" niemal natychmiast zdobył status bandu kultowego, jednak, jak w przypadku mnóstwa innych zespołów heavy i power w USA w latach 80tych, nic za tym nie poszło. Bez sukcesów i płytowego kontraktu funkcjonował do roku 1992, gdy został rozwiązany, by odrodzić się na krótko w latach 2003-2005 i ostatecznie ponownie na stałe w roku 2012.

W 2013 wydał niewielki promocyjny nakład swojej pierwszej (nie licząc kompilacji, w tym znanej "Anthology Of Steel z 2012) płyty"Dark Castle", która już w marcu 2014 doczekała się wydania przez Empire Records.

Na tej płycie można usłyszeć nowych gitarzystów, którzy uzupełnili skład po reaktywacji oraz aż trzech członków ekipy z lat 80 tych, przy czym Franklin i Jones zagrali na legendarnym "Medieval Steel" w 1984. Niestety "Chuck" czyli Charley Lee Jones Jr nie doczekał premiery wydania Empire, zmarł bowiem po ciężkiej chorobie 8 lutego 2014.

Trudno wyobrazić sobie bardziej klasyczny i tradycyjny heavy metal niż ten, który tu można usłyszeć. To zarówno amerykański classic metal jak USPM w pierwotnej, nie do końca wykształconej formie. Tego akurat jest przykładem mocno przeciętny, surowy Powersurge i to nie jest dobry kawałek na opener LP. Bardziej melodyjne classic metalowe Circle of Fire i Heaven Help Me czy posępny i mroczny The Killing Fields są takie sobie i w melodiach nie wykraczają poza średnie standardy z USA z lat 80tych. Trochę dramatyzmu, trochę rokendrola, kilka powtarzających się riffów...  Udana jest skromna i nastrojowa metalowa ballada April z delikatnym tłem klawiszowym.
Gdy jednak zaczynają grać heroicznie, to grają wyborny, dumny i pełen dostojeństwa rycerskiego The Man Who Saw Tomorrow i tu gitarzyści kruszą mury wspaniałymi akordami, a solo jest pompatyczne i monumentalne. Jest także absolutna dewastacja w fenomenalnym USPM American War Machine. Kosmos! Ta praca gitar! Jak one fantastycznie ryczą, niby prehistoryczne potwory. Do tego potoczysta melodia i krzyczane chórki i takie są autentyczne tylko w USA. Klasyczne solo gitarowe USPM ! Tyrant Overlord to heavy metal w stylu MALICE, Stranger in Time przypomina nagrania JAG PANZER i tu heroiczny element jest bardzo dobry, podobnie jak finezyjna gra gitarzystów, który pokazują tu się o klasę lepiej niż w innych utworach. Na zakończenie coś z czasów VICIOUS RUMORS z carlem Albertem w srednim tempie i half thrashowej rytmice. Bardzo dobre zakończenie|

Produkcja jest zła. Jest po prostu zła. Rozumiem, że demo CD z 2013 było zrobione bardzo skromnym nakładem finansowym, a Geberd Waddell to nie jest jakiś tytan masteringu światowego formatu, ale na Odyna, to rok 2014, a nie 1984... Surowizna, a belgijska wytwórnia nic z tym nie zrobiła. 

Obecnie z lekko zmienionym składzie istnieją nadal pod wodzą niezniszczalnego lidera Bobby Franklina.


ocena: 7,3/10

new 9.08.2020

[Memorius]

Medieval Steel - Gods of Steel (2022)

tracklista:

1.Gods of Steel 04:52
2.Kill the Pain 04:57
3.Gypsy Dancer 03:48

4.Soldier of Fortune 04:22

5.Stargazer 03:38

6.Memories 04:59

7.When Mountains Fall 04:54

8.Great White Warrior 04:22

9.Maneater 03:05

10.Satanic Garden 03:53

rok wydania: 2022

gatunek: heavy metal

kraj: USA

skład zespołu:

Bobby Franklin - śpiew

Jeff Miller  - gitara

Steve Crocker - gitara basowa

Chris Cook - perkusja

W pewnym niedawnym momencie swojej historii MEDIEVAL STEEL postanowił popracować nad zupełnie nowym materiałem i wydać drugi album. Skład uległ zmianie, dołączył bliżej nieznany gitarzysta Jeff Miller, powrócił także basista Steve Crocker, który występował w tej grupie już w roku 1986. Owocem współpracy odnowionego składu jest płyta "Gods of Steel", która w wersji digital pojawiła się w końcu lutego, a w kwietniu także wersji CD.

"Gods of Steel" to tytuł godny płyty MANOWAR. MEDIEVAL STEEL zespołem na miarę dokonań MANOWAR jednak nie jest, co więcej, w dobie obecnego nieustannego pojawiania się nowych grup NWOTHM w USA stanowi, z tym co proponuje, dosyć dalekie zaplecze takiego grania. Być może niezły promujący ten album rycerski utwór Gods of Steel, przedstawiony w roku ubiegłym robił pewne nadzieje na dobrą płytę z amerykańskim sposobem pojmowania heroicznego metalu, ale to zasadniczo niemal wszystko, na co stać jest MEDIEVAL STEEL.

Jeff Miller jest gitarzystą technicznie wyrastającym ponad ogólny poziom tego zespołu. To słychać w wirtuozerskich solach i chyba tylko tam, bo ogólnie riffy, na których Franklin zbudował te kompozycje są proste, żeby nie powiedzieć prymitywne i nie maskuje tego ogólna surowość i mroczna posępność materiału. Oczywiście, jest to mroczna posępność na miarę gatunku muzycznego. Nie zawsze jest mrocznie i Soldier of Fortune z romantycznymi refleksyjnymi zwrotkami się wyróżnia na plus, także zapadającym w pamięć refrenem.

Sporo tu grania jednostajnego, bez historii z nieudanymi refrenami (Kill the Pain, Stargazer). Gypsy Dancer to przykład heavy metalu zupełnie bezstylowego i takie rzeczy grają zespoły doprawdy dalekie od amerykańskiego planu. Bardzo ładna, gustowna, dopieszczona i z uczuciem zaśpiewana jest balladowa metalowa kompozycja Memories, gitarą akustyczną i ażurowym planem dalszym. Coś innego od tego, co tu się na tej płycie słyszy w opcji nieskomplikowanego heavy metalu. Pewnie jedne z ciekawszych riffów można usłyszeć w When Mountains Fall, ale poza motywem przewodnim i doskonałym solem gitarowym tu także wiele nie ma. Great White Warrior zapewne miał tu być najbardziej rycerskim i heroicznym numerem, po części na tle pozostałych jest, niemniej jeśli się posłucha jak teraz grają takie rzeczy nowe zespoły, jest to po prostu poprawne i nic ponadto. Jakiś niezły pomysł w Maneater, refren jednak nijaki i to realnie kolejna monotonna propozycja MEDIEVAL STEEL. Na koniec zamiast solidnego akcentu, mierny numer Satanic Garden, który zupełnie tu niczego nie wnosi, poza dodatkową dawką ponurej atmosfery.

Gra perkusisty jest gwałtowna, wokal Franklina poprawny, choć niczym się nie wyróżniający poza Memories. Dobre brzmienie, bliższe standardom lat 80tych niż nowoczesnym produkcji tego gatunku z USA.

Przeciętna płyta, która jest bardzo amerykańska, tyle że Ameryka idzie w NWOTHM w nieco innym, ciekawszym kierunku.

ocena: 6,7/10

new 18.05.2022