Sceptor

[Memorius]

Sceptor - Rise to the Light (2021)

tracklista:

1.Past Reflections 01:33

2.Crown of Nails 04:36

3.The Curse of Orlac 04:36

4.Rise to the Light 05:05

5.Dissension 05:12

6.Beyond the Unknown 04:03

7.Sovereign 03:58

8.Armour Black 04:38
9.Spartacus 03:58

10.Powerhouse 03:27 (bonus)

11.Shadows in the Maze 05:31 (bonus)

rok wydania: 2021

gatunek: heavy metal /power metal

kraj: Niemcy/USA

skład zespołu:

Bob Mitchell - śpiew

Torsten Lang - gitara

Timo Nolden - gitara

Kalle Keller - gitara basowa

Florian Bodenheimer - perkusja

W roku 2019 Torsten Lang, znany także z RITUAL STEEL i TITAN STEELE reaktywował SCEPTOR. Zespół ten nagrał jeden album ("Take Command!") w roku 2012 i w 2014 został przez lidera rozwiązany. Lang budował nowy skład do początku 2021, kompletując sekcję rytmiczną, w której znalazł się Kalle Keller, czyli K.K.Basement, były członek HAMMER KING. Ekipa, ponownie jak w latach 2009-2010, stała się grupą międzynarodową, bo do SCEPTOR znowu zaproszenie przyjął znany z ATTACKER i nie tylko amerykański weteran sceny USPM Bob Mitchell, który był członkiem grupy w tych właśnie latach.  24 września Pure Steel Records zapowiedziało premierę albumu "Rise to the Light" z jego udziałem. Jako utwory bonusowe dodano dwa zamieszczone na singlu z roku 2010, gdzie też zaśpiewał.

Chyba właśnie Bob Mitchell jest tu czynnikiem najbardziej zachęcającym do zapoznania się z tym albumem. Styl i maniera kompozytorska Torstena Langa nie zmieniła się od lat i wiadomo czego oczekiwać. Drugi album SCEPTOR to w zasadzie kontynuacja stylu z debiutu, czyli niemiecki, umiarkowanie heroiczny klasyczny heavy metal, wzbogacony o elementy amerykańskiego heavy/power i USPM. W zasadzie to samo można usłyszeć było już w czasach TITAN STEELE i tylko produkcja jest lepsza niż dziesięć czy kilkanaście lat temu. Można nawet powiedzieć, że ten sound jest wyborny, z niesamowicie wyrazistym, metalicznym basem K.K.Basementa i mięsistymi gitarami podrasowanymi w stylu amerykańskim. Mastering wykonał Robert Romagna. Same kompozycje są po prostu w ogólnej masie przyzwoite w ramach gatunku, ale zupełnie pozbawione oryginalności. To już w bardzo podobnych wariantach można było usłyszeć i na debiucie, choć tym razem ekspresyjny i zasadniczo wysoki dosyć wokal Mitchella nadaje temu pozory obcowania z metalem z USA. Dużo tu Bob wnosi do uatrakcyjnienia raczej typowych i ogranych już riffów i motywów refrenów, przy czym jednak i jego maniera wykonawcza bywa momentami irytująca, gdy przeciąga to wszystko w wyższych rejestrach. Żywsze utwory takie jak The Curse of Orlac, Beyond the Unknown  bronią się energią wykonania i precyzją roboty sekcji rytmicznej. Najbardziej wyrazistą melodię ma Sovereign, paradoksalnie wynikający chyba jeszcze z doświadczeń RITUAL STEEL i tej autentycznej rycerskiej epiki jest tu najwięcej w dobrym stylu. Pewnie najbardziej amerykańskim jest Armour Black umiejętnie zbudowany z potężnych heavy/thrashowych partii przetykanych łagodnymi, gdzie Bob Mitchell śpiewa w zupełnie inny, niemal progresywny sposób. Jako hit reklamowany był na tej płycie Spartacus, jest to jednak tylko umiarkowanie udana kopia szybszych kompozycji ATACKER z dawnych lat.

Wykonanie instrumentalne jest zróżnicowane. Może się podobać gra sekcji rytmicznej i wiele partii perkusji Floriana Bodenheimera jest porywających, ale gitarowo jest dosyć rzemieślniczo i brak zapadających w pamięć solówek. Kilka jest dobrych, ale i kilka poniżej oczekiwanego poziomu. Mimo obecności Boba Mitchella nie jest to zespół, który jest w stanie nawiązać równorzędną walkę z grupami amerykańskimi grającymi obecnie USPM i heavy/power w rycerskiej odmianie. Trochę poprawnej, metalowej muzyki i niewiele ponadto.

ocena: 6,2/10

new 10.08.2021

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni Pure Steel Records