Thrust

[Memorius]

Thrust - Fist Held High (1984)



Tracklista:
1. Fist Held High 04:25
2. Overdrive 03:55
3. Freedom Fighters 08:25
4. Metallic Attack 04:41
5. Destructer 04:16
6. Heavier Than Hell 06:23
7. Thrasher 03:53
8. Torture Chamber 04:21
9. Posers Will Die! 04:43

Rok wydania: 1984
Gatunek: Power Metal
Kraj: USA

Skład zespołu:
John Bonata - śpiew
Ron Cooke - gitara
C.B. Sebastian - gitara
Price Sowers - bas
Ross Cristao - perkusja

Z tym zespołem z Chicago wiąże się interesujące muzyczne Polonicum. W roku 1982 wraz z inną grupą LAZER HOUSE THRUST nagrał split pod tytułem "Solidarnosc Rock for Poland" wspierający polityczną działalność Solidarności po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 roku.
Właściwy debiut płytowy miał miejsce w dwa lata później i tu już liczył się tylko Metal pod hasłem "Posers Will Die!". Płyta została wydana przez słynną Metal Blade Records w październiku 1984 roku.

Grupa działała w najbardziej bojowym zestawieniu z dwoma gitarzystami i ostro śpiewającym wokalistą Bonata grając surowo, czasem na granicy speed/thrashu jak w "Fist Held High" czy "Thrasher" dodając do tego szczyptę rokendrola i JUDAS PRIEST w "Overdrive". Surowy, chłodny power to znów "Metallic Attack" brak tu jednak czegoś, co czyniło takie granie atrakcyjnym w wykonaniu AGENT STEEL chociażby, podobnie jak "Destructer". Nie bardzo mieli dar do tworzenia melodii na tyle atrakcyjnych, aby zamaskować dosyć przeciętne umiejętności muzyków i to, że wokalista specjalnie również nie błyszczy. Ta słabość instrumentalistów ujawnia się w gitarowych dialogach i pojedynkach stojących na niskim poziomie i nie przekonującej, ale głośnej grze perkusisty. Jeśli chodzi o sound, to jest to przykład podręcznikowy. Surowo w gitarach, bez większej głębi poza ustawieniem perkusji (końcówka "Posers Will Die!"!). Średniak po prostu. Jeden raz pozwolili sobie na wolny, power epicki song "Freedom Fighters" i niestety tu polegli, bo ta ponad miarę rozwleczona kompozycja nudzi od trzeciej minuty niemiłosiernie i nie rekompensuje tego ponura końcówka z pretensjami na monumentalność. Również długi "Heavier Than Hell" opiera się na kilku ogranych riffach granych z uporczywą monotonią zresztą, podobnie jak w surowym "Torture Chamber" w jakimś stopniu wzorowanym na utworach z debiutu SLAYER.

"Posers Will Die!" Być może, ale nie w zetknięciu z ich muzyką. Fakt, nagrali album z muzyką US Power wcześniej niż kilka innych znacznie bardziej znanych zespołów, ale te stały się sławne właśnie dlatego, że nagrały dużo lepsze płyty.

Po pewnym czasie zespół przeniósł się do Los Angeles i tam przez wiele lat egzystował w podziemiu. Skład stopniowo się zmieniał, ale grupa funckcjonowała za sprawą uporu gitarzysty Rona Cooke. W roku 2002 z zupełnie nowymi muzykami nagrał on niskonakładowy album "Invitation To Insanity", który został przyjęty obojętnie przez krytykę i fanów USPM.

Ocena: 5/10

15.05.2009