Myriad Lights

[Memorius]

Myriad Lights - Kingdom of Sand (2016)

tracklista:

1.Desert Nights 02:03

2.Kingdom of Sand 04:27
3.Abyssal March 03:44

4.The Deep 05:52

5.The Grave Chant 04:55

6.039 Lights 02:20

7.Mirror 05:26

8.The Waves 03:03

9.Deathbringer 05:20

10.Ascension 04:32

rok wydania: 2016

gatunek: heavy metal/ power metal

kraj: Włochy

skład zespołu:

Andrea Di Stefano - śpiew

Francesco Lombardo - gitara

Giuseppe Lombardo - gitara basowa

Simone Sgarella - perkusja

Emanuele Salsa - instrumenty klawiszowe

Grupa MYRIAD LIGHTS założona została w Mediolanie w roku 2006, debiutowała jednak dopiero w 2012 średnio udanym albumem "Mark of Vengeance" z pogranicza heavy metalu spod znaku MERCYFUL FATE/KING DIAMOND. W późniejszych latach przeszła serię zmian osobowych, pojawili się muzycy z HIGHLORD i FOGALORD i w sierpniu 2016 nakładem Punishment 18 Records zaprezentował drugi LP, tym razem w bardziej tradycyjnym heavy metalowym stylu z elementami power.

Od typowych zespołów heavy odróżnia ich tu częste zmasowane użycie klawiszy na planie pierwszym, co upodabnia ich do ekip melodic power metalowych i na pewno wokalista Andrea Di Stefano, śpiewający może nieco manierycznie, ale na pewno bardzo dobrze i z nutą autentycznego epickiego dramatyzmu w głosie. Nie jest to metal ograny, bo kompozycje są oryginalne i nieosadzone w sztywnej stylistyce lat 80. To granie nowocześniejsze, z pewnymi inklinacjami progresywnymi, a przy tym o ciekawych melodiach. A na pewno takim numerem jest dynamiczny, tytułowy Kingdom of Sand. Mają talent do potoczystych rozległych zagrywek nawet w szybszych tempach i rytmiczny Abyssal March w najszybszych fragmentach jest po prostu porywający. W tym miejscu należy oczywiście wspomnieć o tym jak znakomitego, choć szerzej nieznanego gitarzystę ma ten zespół. Francesco Lombardo gra wybornie, technicznie wykwintnie, z zacięciem neoklasycznym momentami, a sola mają charakter wysokiej klasy shredu. Album zawiera także trochę napuszonego heavy o cechach z jednej strony epickich, a drugiej nawiązującego do wcześniejszego stylu grupy (The Deep), a pierwiastek oniryczny z pierwszego albumu pobrzmiewa w instrumentalnym 039 Lights. Można nawet odnaleźć tu i nawiązania do heroicznego włoskiego flower power w stylu RHAPSODY w bardzo dobrym The Grave Chant, realnie poniekąd najbardziej w sposobie wykonania przypominającym kompozycje DOMINE. Tu właśnie przejawia się ta swoistość i odrębność MYRIAD LIGHTS, którego w prosty sposób nie można porównać do żadnego innego zespołu z Italii. Łączą różne inspiracje we własny styl, także pięknym klimatycznym i romantycznym Mirror z wybornym gitarowym wstępem i gustownymi klawiszami. Andrea Di Stefano prezentuje się w tym utworze wyśmienicie i słychać, że taki klimat odpowiada mu najbardziej.

No i ta wspaniała część gitarowa! Czasem te utwory zbudowane na unplugged gitarze są marne i blade. Tu jest żywiołowa wręcz kompozycja epicka The Waves i ten minstrel czy też bard ma tu mnóstwo energii... Naprawdę bardzo dobre, bardzo dobre, także pod względem samej melodii! I zaraz potem znakomity rycerski Deathbringer z ostrą gitarą i tu chyba jeden jedyny raz sięgnęli do klasycznych wzorców metalu lat 80tych w tym gatunku. Fantastyczny refren fantastycznie zaśpiewany przez Di Stefano z wokalami wspomagającymi. Dumna power/ heavy heroiczność! Bardzo interesująco prezentuje się na końcu Ascension, gdzie łączą się style symfonicznego metalu z melodic power a wszystko jest atrakcyjne w aranżacjach wokalnych (dwa głosy) i sporej dawce mroku złagodzonego w znakomitym solo gitarowym.

Brzmienie jest doskonałe, z dużym naciskiem na klarowność i uwypuklenie wszystkich instrumentów, swoiste i dosyć nietypowe przez tą właśnie klarowność i umiarkowaną ostrość. To bardzo dobrze słychać w przypadku gitary akustycznej.

Mix i mastering wykonał tu Marco Zanibelli, który nagrał też część partii klawiszowych.

Wyborny, choć mało znany zespół. W roku 2017 został on rozwiązany, ale lider Francesco Lombardo wytrzymał bez MYRIAD LIGHTS tylko rok. W roku 2018 grupa została reaktywowana w nowym składzie, w którym pojawił się Daniele Scavoni (ex SPELLBLAST) jako wokalista oraz dawny filar HOLY MARTYR perkusista Daniele Ferru.


ocena: 9,3/10

new 14.10.2020

[Memorius]

Myriad Lights - Lʌmbdλ (2023)

tracklista:

1.Lʌmbdλ 01:15

2.Take a Look from the Lock 03:57

3.Desire of the Doomed 03:41

4.Healing 05:03

5.Endless Search 04:41

6.Fall of Mankind 04:52

7.Choices 04:08

8.Afterthoughts 05:06

rok wydania: 2023

gatunek: heavy metal

kraj: Włochy

skład zespołu:

Daniele Scavoni - śpiew

Francesco Lombardo - gitara

Federico Dioni - gitara basowa

Edoardo Pollastri - perkusja

Trochę to trwało zanim MYRIAD LIGHTS nagrał i wydał swój trzeci album w listopadzie 2023 nakładem wytwórni Punishment 18 Records. Francesco Lombardo zebrał zupełnie nowy skład, w którym ostateczne nie pojawił się perkusista Daniele Ferru. Poza Daniele Scavoni (2013-2016 w SPELLBLAST) to muzycy do tej pory bliżej nieznani.

W większości to melodyjny heavy metal. Prosty, czytelny, nieskomplikowany aranżacyjnie, niewymagający zbyt wiele od sekcji rytmicznej, oparty o jak zwykle pełną zaangażowania, ale i spokojną grę lidera. Francesco Lombardo przygotował niedługą płytę z chwytliwym heavy metalem z rockowym ukłonem i wsparty klawiszami Hestera Digilio dawkowanymi w rozsądnych ilościach. Średnie tempa, przebojowe, bardzo ładne Take a Look from the Lock i Healing, gdzie ta melodia szczególnie refrenu chwyta za serce... To trzeba wszystko zaśpiewać na jak najwyższym poziomie, bo tu wokal jest zdecydowanie wysunięty, prowadzi całość, a gitara zazwyczaj ustępuje mu skromnie pierwszeństwa. Wydawać by się mogło, że Daniele Scavoni, który zdewastował w 2014 na płycie SPELLBLAST "Nineteen" sobie z tym wszystkim bezproblemowo poradzi. Tymczasem jednak nie do końca. No, nie jest w dobrej formie, te nieco wyższe partie brzmią chwilami rozpaczliwie, rockowy feeling i zadzior gdzieś się ulotnił i on tu brzmi po prostu amatorsko. Słychać, że się stara, ale to nie daje oczekiwanego efektu. Momentami nawet rozpaczliwie jest, jak w ogólnie takim sobie, dosyć ckliwym Choices. W tych kompozycjach, gdzie melodia jest mniej atrakcyjna, takich jak Desire of the Doomed, Endless Search jest po prostu przeciętny, mało oryginalny heavy metal. Jest także i power metal w dynamicznych atakach w Fall of Mankind, ale gdy przychodzi do tych bardziej heroicznych i nieco łagodniejszych partii, to zawodzi Daniele Scavoni i na nic wysiłki klawiszowca w budowaniu podniosłej atmosfery. Co najwyżej dobry utwór i to tylko odnośnie sfery aranżacyjno-instrumentalnej. Trochę się wokalista rehabilituje w dostojnym, znakomitym Afterthoughts z akustycznym wstępem i polatującymi ku niebu partiami gitary Francesco Lombardo. To przypomina poniekąd styl ETRUSGRAVE i zresztą pewne szersze skojarzenia z muzyką tego zespołu się tu przewijają niemal przez cały czas. 

Sound jest zaskakująco surowy, z raczej chłodną i suchą gitarą i głośną perkusją.

Z jednej strony frapująca muzyka, z drugiej kontrowersyjna od strony wokalnej. Coś jak w przypadku pewnych płyt MYSTERY Angelo Perlepesa.

ocena: 7,6/10

new 3.12.2023