Roadwolf

[Memorius]

Roadwolf - Unchain The Wolf (2020)

tracklista:
1.All Hell Is Breaking Loose 03:13
2.Unchain The Wolf 05:17
3.M.I.A. (Missing In Action) 03:46
4.Roadwolf 05:09
5.Straight Out Of Hell 06:42
6.Curse Of The Gypsy 05:34
7.Turn It Loose 03:39
8.Wheels Of Fire 03:19
9.Never Surrender 05:17
10.Condemned To Rock 04:39

rok wydania: 2020
gatunek: heavy metal
kraj: Austria

skład zespołu:
Franz Bauer - śpiew
Valentin Strasser - gitara
Christoph Aigner - gitara basowa, śpiew
Emanoel (Mano) Bruckmüller - perkusja


Ekipa ROADWOLF gra już razem prawie dziesięć lat, jest to jednak pierwszy LP zespołu, wydany przez niemiecką wytwórnię Metalizer Records w listopadzie.

Gdyby sugerować się tylko otwierającym ten album All Hell Is Breaking Loose (tytuł brzmi znajomo...) to można by uznać ROADWOLF za kolejny sprawny, energicznie grający zespół hard'n'heavy z obszaru Austria/Szwajcaria/Niemcy, jakich wiele i jakie mają swoich zwolenników wśród fanów melodyjnego hard rocka z dociążonymi na ostro gitarami.
Jednak całościowo ta płyta jest muzycznie dosyć zróżnicowana, choć klasyczną stylistykę bujającego rocka reprezentuje jeszcze udany Turn It Loose. Udany? No, bardzo udany, bo buja w rytmie 12 taktowego metalicznego boogie jak cholera!
Jak dla mnie Condemned To Rock jest tu zdecydowanie słabszym momentem płyty, bo jednak zupełnie nie rozumiem Kultu Wielkości AC/DC, a ten numer to taki właśnie AC/DC "tribute". Jest tu coś w stylu SAXON i ACCEPT w szybkim Wheels Of Fire i jeszcze więcej SAXON w wybornie zagranym zadziornym i jak SAXON lekko surowym Never Surrender (i znowu tytuł brzmi znajomo!) Grają także bardziej klasyczny heavy metal w niezłym, obdarzonym melodyjnych chóralnym refrenem Unchain The Wolf i ostrzej, w riffowej manierze ACCEPT/U.D.O w M.I.A. (Missing In Action) z łagodniejszą romantyczną partią w środkowej części. Gdy grają typowy, lekko heroiczny heavy metal klasyczny wypadają okazale.  Bardzo dobry jest Straight Out Of Hell  z pełnymi żaru dramatycznymi solami gitarowymi i staranie dopracowaną w szczegółach melodią, ale największe zniszczenie sieją w Curse Of The Gypsy, z pewnymi echami stylistyki brytyjskiej NWOBHM i ten numer jest wyjątkowo udany w każdym aspekcie. Gitarowo jest to majstersztyk ze świetnym solo i wcale nie trzeba było się tu uciekać do power/speedowych temp.
Sztandarowy Roadwolf jest taką kwintesencją nasyconego rockiem heavy metalu, jaki gra ten zespół i miarowe tempa z mocno zaznaczonym refrenem oraz bluesowymi ozdobnikami mogą się podobać.

Pewnie siebie gra ta ekipa, jak przystało na zgraną od lat grupę. Wokalista Franz Bauer ma świetny głos tradycyjnego metalowego krzykacza w manierze Dirkschneidera, robota instrumentalistów bezbłędna, a dodatkowo gitarzysta rozgrywa ciekawe partie solowe. Bardzo dobry jest również sound - tradycyjny, z ostrą gitarą, dudniącymi bębnami i potężnym basem metalicznym.
ROADWOLF jest "Condemned To Rock", bo gra taką muzykę szczerze i atrakcyjnie. True rock/metalowa grupa.


ocena: 8/10

new 29.11.2020

[Memorius]

Roadwolf - Midnight Lightning (2023)

tracklista:

1.On the Run 03:10

2.Midnight Lightning 05:34

3.Mark of the Devil 06:36

4.Supernatural 04:06

5.High Under Pressure 04:11

6.Sons of the Golden Horde 05:59

7.Don’t Deliver Us from Evil 05:00

8.Running Out of Time 04:17

9.Savage Child 03:12

10.Isolated Hearts 03:06

rok wydania: 2023

gatunek: heavy metal/ hard rock

kraj: Austria

skład zespołu:

Franz Bauer - śpiew

Valentin Strasser - gitara

Christoph Aigner - gitara basowa

Emanoel (Mano) Bruckmüller - perkusja

No i mamy drugą płytę pewnego siebie, melodyjnego heavy metalowego bandu Wiener Neustadt i ta ekipa została dostrzeżona, bo tym razem album zostanie wydany 18 maja przez słynną wytwórnię Napalm Records.

Grają to co im gra w duszy, czyli ten melodyjny, chwytliwy heavy metal z elementami hard rocka i hard\n\heavy i bardzo dobrze zaczynają w takim stylu w On the Run. Trochę rozczarowuje w tym względzie Midnight Lightning, no chyba że się lubi taki klasyczny amerykański glam ze stadionów wypełnionych rockową publicznością... Jednak przecież i taka muzyka dała światu sporo wspaniałych przebojów, a i łagodniejszy, semi balladowy i romantyczny z tego obszaru Supernatural jest bardzo dobry. Z Metalem drogi i hard'n'heavy w skórzanych kurtkach zdecydowanie kojarzy się High Under Pressure ze świetnymi partiami saksofonu Herberta Könighofera, saksofon w metalu to zawsze potęga. Takie rzeczy w tym klimacie Niemcy zawsze grają lepiej od Szwedów, choć niby to Szwedzi brylują w takim zmetalizowanym rocku. Słabszym punktem albumu jest dosyć nijaki stylistycznie Don’t Deliver Us from Evil, bez dobrej melodii i to mix rocka i heavy metalu dobrany w nie najlepszych proporcjach. Tak się to kojarzy z niezdecydowaniem KROKUS w zakreślaniu granic gatunkowych. Pewnie dlatego bezpretensjonalny jak nagrania RATT czy MOTLEY CRUE Running Out of Time z prostym refrenem przekonuje do siebie bardziej.
No, ale dobrze ich posłuchać w klasycznym heavy heroicznym Mark of the Devil i posłuchać, jak wyrazistym wokalistą w tym stylu jest Franz Bauer. Mocno i śmiało to ciągnie nieustraszenie do przodu. Duży zasięg, zadzior w głosie. Bojowa, gitarowa partia Strassera jest bardzo długa i to dobrze, bo można posłuchać, jak dobrze technicznie i z jaką swobodą gra ten gitarzysta.

Jeszcze także tak rycersko grają w Sons of the Golden Horde i też jest interesująco, ale jednak nieco mniej interesująco niż w Mark of the Devil. Może ten mrok i posępność nieco naciągane wyszły. Na koniec szybki i zwarty numer Savage Child z regionów hard\n\heavy i jest dobrze, ale poniżej oczekiwań i poprawna balladowa kompozycja Isolated Hearts z pianinem (Harald Gneist). No, takie rzeczy Szwedzi robią lepiej i Amerykanie też.

Tym razem ponownie brawa za zgranie zespołu i uznanie dla Franza Bauera za partie wokalne, ale całościowo jest to album bardziej komercyjny i mniej metalowy niż poprzedni, a kompozycje mniej chwytliwe.

ocena: 7,7/10

new 14.05.3023

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni Napalm Records