Cult of the Fox

[Memorius]

Cult of the Fox - A Vow of Vengeance (2011)



Tracklista:
1. Letters of Fire and Sword 04:44
2. A Witch Shall Be Born 04:31
3. Spirit of the Hunter 05:58
4. Through Metal and Madness (pt 2) 03:18
5. Slave to the Reaper 05:24
6. Word of Truth 04:30
7. The Power We Serve 02:41
8. I'm Working on That 05:18
9. Cult of the Fox 04:47

Rok wydania: 2011
Gatunek: Heavy Metal
Kraj: Szwecja

Skład zespołu:
Magnus Hultman - śpiew
Per Persson - gitara, śpiew
Erika Wallberg - gitara
Peter Svensson - bas, śpiew
Daniel Fritze - perkusja

Zespół ten istnieje na podziemnej scenie szwedzkiej od roku 2000, działa w Malmö, a do roku 2007 nosił nazwę CROSS BOW. Znanych szerzej muzyków w nim nie ma, może poza basistą Peterem Svenssonem, który w różnych latach udzielał się w kilku grupach, w tym CONSTAZIA i popularnym LOCOMOTIVE BREATH. Od 2010 grupa działa jako kwintet po dołączeniu sympatycznej gitarzystki Eriki Wallberg. Ten LP to debiut zespołu, wydany przez Metalbound Records, wcześniej grupa zaprezentowała tylko pewna liczbę demówek. Późny debiut.

Heavy metal to bardzo tradycyjny, nawet bardziej niż bardzo, bo zespół wykorzystuje często stylistykę i strukturę riffów typową dla najwcześniejszych płyt BLACK SABBATH ("Spirit of the Hunter" czy "I'm Working on That"), zresztą także doprawia swoja muzykę dawką okultystycznego mroku i atmosfery horroru i mistycyzmu. Dosyć to powierzchowne i tak naprawdę stanowi pretekst do zaprezentowania prostych heavy metalowych kompozycji jakie grano w latach 80tych w Europie i Ameryce. Nie jest to skierowane do najszerszej grupy odbiorców neotradycyjne granie ładnych chłopców ze STEELWING, produkcja jest raczej skromna, a brzmienie niepodrasowane, co w jakimś stopniu działa na korzyść dodając muzyce autentyzmu.
Wokalista ma głos nieociosany, ten śpiew można odnieść do amerykańskich przeciętnych śpiewaków ubiegłego stulecia, jacy tabunami odeszli w zapomnienie. Nie bardzo też można wyczuć, czy gra solowa gitarzystów pełna fałszu jest miernikiem ich umiejętności, czy raczej nieudaną próbą zagrania czegoś jak Iommi. Zaletą są zróżnicowane tempa w obrębie poszczególnych kompozycji od szybkich, niemal speed metalowych, do wolnych nastrojowych i atmosferycznych, ogólnie jednak ich muzyka niczym nie przyciąga. Mało energiczne, nie porywające i nie wywołujące dreszczyku emocji granie heavy metalu, który wypada lepiej, gdy unikają tego niby ponurego klimatu i grają toporne, ale melodyjne rzeczy w niemieckim stylu jak "A Witch Shall Be Born". Sądząc jednak po "Through Metal and Madness (pt 2)" czy "Slave to the Reaper" konkurencją dla GRAVE DIGGER nigdy się nie staną.
Wolniejsze melancholijne granie w obszarach heavy/doom też niespecjalnie im wychodzi, dodatkowo też denerwują nieudolne amatorskie chórki, zupełnie zbędne i pokazujące, że inni członkowie zespołu też nie bardzo umieją śpiewać. Słaby perkusista, po prostu słaby, nawet jak na tak nieskomplikowaną muzykę. Proste walenie, do tego nieraz się po prostu spóźnia. To słychać zwłaszcza w szybszych numerach. Flagowy "Cult of the Fox" to nijaki heavy metal, podobnie jak sam zespół. Dobra wizytówka i wystarczy posłuchać gdzieś tego jednego utworu, aby wyrobić sobie pogląd na całość ich umiejętności i możliwości.

Zazwyczaj szwedzkie zespoły grające tradycyjny heavy metal prezentują co najmniej dobry poziom. Ten zespół niestety nie i ta płyta ogólnie ten poziom zaniża.

Ocena: 3,5/10

30.07.2011

[Memorius]

Cult of the Fox - By the Styx (2018)

Tracklista:

1. Siege from the Sky 04:24

2. By the Styx 03:35

3.Killing the Black Dog 03:20

4. Riddle of Steel 03:14

5. Blackfriar’s Bridge 03:44

6. Nightmaster 03:28

7. Bones Alley 03:48

8. A Warrior Reborn 03:40

9. Return to the Burning 03:52
10.The Damnation of Albert Caneham 06:29
11.Shuttin' Em Down 02:20

Rok wydania: 2018

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: Szwecja

Skład zespołu:

Magnus Hultman - śpiew

Erika Wallberg - gitara
Fredrik Theander - gitara

Peter Svensson - bas, śpiew

Marcus Rosenkvist - perkusja, śpiew

Dobra. Dam im szansę po tym, jak siedem lat temu objechałem ich debiut "A Wow of Vengeance". Trzeci LP tego zespołu wydała Iron Shield Records w kwietniu 2018 roku.
Tym razem nowy gitarzysta, bo Per Persson odszedł w roku 2012 oraz nowy perkusista (o, jak dobrze!).
Może Erika Walberg lepiej gra na gitarze? Może coś dorzucili od siebie w tym co grają? Może na Antarktydzie da się uprawiać brzoskwinie i czereśnie?
Na wszystkie te pytania odpowiedź jest negatywna.

Magnus Hultman jako wokalista jest równie beznadziejny jak kiedyś, a może nawet bardziej. Zresztą, należy już do przeszłości, bo opuścił ten band w roku 2018. Rosenkvist to perkusista lepszy niż Daniel Fritze, Theander zagrał kilka przyzwoitych solówek, ale tradycyjny heavy metal jako proponują jest poniżej wszelkiej krytyki. Poziom najbardziej amatorskich grup niemieckich z małych miasteczek Zagłębia Ruhry. Doprawdy, w całej tej papce nie ma na co zwrócić uwagi. Jedynie trochę sympatycznego naśladowania PARAGON w Killing the Black Dog i mała dawka surowej rycerskiej epiki na początku Return to the Burning. Ponownie pozwolili sobie na doomowe podjazdy pod BLACK SABBATH w pierwszej fazie The Damnation of Albert Caneham, który rozwija się jako heavy metal w średnim tempie, oczywiści donikąd, mimo prób klimatycznego, epickiego grania.
Nic nie ma tej płycie godnego uwagi, literalnie nic.

Paskudna amatorska produkcja całości, nieczytelna, garażowa, dopełnia obrazu nędzy i rozpaczy. Trudno mi zrozumieć motywy, dla których wytwórnia Iron Shield Records z Berlina nadal utrzymuje ten beznadziejny zespół w swojej stajni. Jest tyle grup czekających na swoją szansę. CULT OF THE FOX to chyba najgorszy zespól szwedzki grający tradycyjny heavy metal, jaki ma kontrakt.
To totalne nieporozumienie.

ocena: 2,8/10

new 11.07.2018

[Memorius]

Cult of the Fox - Blood Omens (2022)

Tracklista:

1. Blood Omens 04:16

2. One Machine 04:03

3.The Spectre of Ruin 04:55

4. My Silver Nemesis 04:07

5. In Evanescent Black 03:29

6. Vermilion City 03:58

7. Leave Me Below 03:55

8. Skull Smasher 03:06

9. Under the Scythe 04:08
10.The Night Breathes Death 05:08

Rok wydania: 2022

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: Szwecja

Skład zespołu:

Magnus Hultman - śpiew

Fredrik Theander - gitara

Peter Svensson - gitara basowa

Marcus Rosenkvist - perkusja

Zawsze powtarzam - każdemu trzeba dać czwartą szansę, a czasem nawet i piątą. Taka szansa należy się także ekipie CULT OF THE FOX z jej liderem Magnusem Hultmanem, bo info, że opuścił on kolegów w roku 2018 okazało się nieprawdziwe. Nie ma natomiast Eriki Wallberg od roku 2020. Jakoś o wydanie nowej płyty CULT OF THE FOX, po wątpliwym sukcesie "By the Styx" nie pokusiła się żadna wytwórnia i nowy LP zespołu przedstawiony został nakładem nowej, debiutującej w tym roku małej wytwórni Obelisk Polaris Productions. Płyta ukazała się w końcu października.

Szansa została zmarnowana. Jest tak samo źle, jak w roku 2018 i wcześniej. Magnus nie nauczył się śpiewać i zaczyna kiełkować podejrzenie, że to wszystko jest wina jego popisów wokalnych... Z drugiej strony jednak jest i sama beznadziejna strona kompozycyjna tego bezbarwnego, klasycznego heavy metalu powielająca najgorsze wzorce z płyt poprzednich.

O samych utworach napisać jest trudno, bo jak opisać szarą masę? No, jest szara i masywna i tyle. Dwa wyjątki to The Night Breathes Death, umieszczony na końcu, bardziej melodyjny classic heavy, który od biedy można by uznać za dobry, pomijając wokal, rzecz jasna oraz My Silver Nemesis z gościnnym udziałem jako drugiego głosu Tima "Rippera" Owensa. Sam numer taki przeciętny, w stylu heavy/power teutońskiego z domieszką Szwecji, a "Ripper" niestety wpisuje się w ogólny poziom amatorszczyzny tej muzyki. O reszcie kompozycji można powiedzieć krótko - dno i nawet pilotujący to wszystko One Machine jest zawstydzający swoim prymitywizmem.

Brzmienie nie wyróżnia się niczym i tak samo to się prezentuje jak na poprzednich albumach tego zespołu.

CULT OF THE FOX to nie jest dobry zespół i nigdy takim nie był, mimo bogatego dorobku muzycznego poszczególnych jego członków w innych projektach. Czy może się stać dobry w przyszłości? Szczerze tego życzę, ale wątpię.

ocena: 2,9/10

new 30.10.2022