Glyph

[Memorius]

Glyph - Honor. Power. Glory. (2024)

tracklista:

1.Honor, Power, Glory 03:56

2.March of the Northern Clan 04:24

3.A Storm of Crimson Fire 03:27

4.When the World Was Young 04:05

5.Eldenfire 04:07

6.Defy the Night 04:01

7.Sign of the Dragonlord 04:30

8.Glorious 03:32

9.Volaråd 03:26

rok wydania: 2024

gatunek: melodic power metal

kraj: Kanada/USA

skład zespołu:

R. A. Voltaire - śpiew

Rob Steinway - gitara

Darin Wall - gitara basowa

Jeff Black - instrumenty klawiszowe

oraz

Cody Anstey - perkusja

Ten nowy zespół z Ameryki Północnej grupuje znanych muzyków z Kanady i USA. Powstał w roku 2022, a wokalista R. A. Voltaire znany z RAVENOUS dołączył w 2023. Rob Steinway to wieloletni gitarzysta SKELATOR. Darin Wall gra z nim obecnie także GREYHAWK, a Jeff Black to jeden z filarów GATEKEEPER. 29 marca zespół przedstawi nakładem własnym swój album "Honor. Power. Glory."

Ta zacna ekipa muzyków zebrała się, by grać melodyjny fantasy power metal w europejskiej odmianie. Dla Steinway, a to coś nowego, jako Amerykanina, dla Kanadyjczyków to może jest i bliższa muzyka, choć przecież także do tej pory nie pokazywali niczego w ramach tego gatunku. Bardzo dobry jak zwykle śpiew R. A. Voltaire, tym razem taki bardziej ciepły i delikatniejszy w fantasy narracji, został on także mocno wyeksponowany jako głos głównego narratora tych fantasy heroicznych opowieści miecza i magii. Rob Steinway kilka razy pokazał pazur w zdecydowanych i bojowych, szybkich solówkach, dobre tło klawiszowe zbudował Jeff Black. Poza tym raczej oryginalności tu żadnej nie ma, jakiejś gatunkowo porywającej muzyki także, choć z pewnością tak początek w postaci Honor, Power, Glory jak i zakończenie czyli Volaråd to kompozycje wysokich lotów, gdzie jeśli patrzeć na scenę USA, to słychać wpływy CELLADOR i ARMORY oraz ogólnego stylu wypracowanego przez zespoły kanadyjskie, lepsze i gorsze w tym właśnie podgatunku. Generalnie ten kanadyjski styl przeważa w układnych i wygładzonych utworach w średnio szybkich tempach, które stanowią zasadniczą część środkowej partii tego LP. To są dobre, ale bardzo ograne motywy, niekiedy gdzieś z dalekimi echami (także aranżacyjnymi) GLORYHAMMER i ogólnie brytyjskiej szkoły melodic power metal heroicznego (March of the Northern Clan, A Storm of Crimson Fire) co słychać bardzo wyraźnie w refrenach, ale także samym brzmieniu wszystkiego, czystym, klarownym i pozbawionym ostrości i surowości.

Można odnieść wrażenie, że to wszystko tak do końca na poważnie nie jest, że to jednak trochę i parodia w dobrym tego słowa znaczeniu i pastisz gatunku, bo trudno posądzić tak doświadczony skład o nieświadomą naiwność, jaka z tej muzyki emanuje. Rozrywkowe, lekkie granie dla publiczności nie wymagającej oryginalności w ramach przyjętej konwencji, coś na koncerty dla młodszej metalowej widowni, coś nie budzącego kontrowersji. Pewnie sami członkowie się przy tym dobrze bawią, w przerwach pomiędzy zajęciami w swoich głównych zespołach, przy czym warto pamiętać, że w kwietniu tego roku z udziałem Roba Steinway'a pojawi się druga płyta GREYHAWK.

ocena: 7,5/10

new 9.03.2024

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości R. A. Voltaire i GLYPH