23.06.2018, 18:49:03
Mammoth - Mammoth (1989)
Tracklista:
1. All the Days 03:22
2. Can't Take the Hurt 04:21
3. Dark Star 05:51
4. Long Time Coming 05:23
5. Home from the Storm 07:41
6. Fat Man 04:12
7. 30 Pieces of Silver 03:08
8. Bet you Wish 04:03
9. Bad Times 05:13
Rok wydania: 1989
Gatunek: Heavy Metal/Hard Rock
Kraj: Wielka Brytania
Skład:
Nicky Moore - śpiew
Big Mac Baker - gitara
John McCoy - bas
Tubby Vinny Reid - perkusja
Ocena: 5.5/10
30.08.2008
Tracklista:
1. All the Days 03:22
2. Can't Take the Hurt 04:21
3. Dark Star 05:51
4. Long Time Coming 05:23
5. Home from the Storm 07:41
6. Fat Man 04:12
7. 30 Pieces of Silver 03:08
8. Bet you Wish 04:03
9. Bad Times 05:13
Rok wydania: 1989
Gatunek: Heavy Metal/Hard Rock
Kraj: Wielka Brytania
Skład:
Nicky Moore - śpiew
Big Mac Baker - gitara
John McCoy - bas
Tubby Vinny Reid - perkusja
MAMMOTH był to zespół znacznie ciekawszy pod względem swego naturalnego image, niż samej muzyki.
Grupa powstała w roku 1987 z inicjatywy byłego wokalisty SAMSON Nicky Moore. Warunkiem przystąpienia do zespołu było posiadanie jedynie słusznej wagi ciała ponad 120 kg.
Jako pierwszy dołączył były basista zespołu GILLAN John McCoy potem po pewnych poszukiwaniach gitarzysta "Big Mac" Baker i perkusista "Tubby" Vinny Reid.
Album poprzedzała wydana w skromnym nakładzie EP "Fatman" w 1987, ale sam LP zatytułowany "Mammoth "dopiero w 1989, z prawie rocznym opóźnieniem. Wynikło ono z problemów natury prawnej w związku z kontraktem z wytwórnią Jive.
Grupa powstała w roku 1987 z inicjatywy byłego wokalisty SAMSON Nicky Moore. Warunkiem przystąpienia do zespołu było posiadanie jedynie słusznej wagi ciała ponad 120 kg.
Jako pierwszy dołączył były basista zespołu GILLAN John McCoy potem po pewnych poszukiwaniach gitarzysta "Big Mac" Baker i perkusista "Tubby" Vinny Reid.
Album poprzedzała wydana w skromnym nakładzie EP "Fatman" w 1987, ale sam LP zatytułowany "Mammoth "dopiero w 1989, z prawie rocznym opóźnieniem. Wynikło ono z problemów natury prawnej w związku z kontraktem z wytwórnią Jive.
Album bardzo ucierpiał z powodu niskiego budżetu. Produkcja, a co za tym idzie, brzmienie było słabe, płaskie, a znakomity jak wiadomo głos Moore momentami brzmiał, jak z beczki. Do tego doszła bardzo słaba promocja zespołu, który swój sukces upatrywał przecież w posiadanym nietypowym image. Muzycznie album stanowił wyraz fascynacji Moore'a hard rockiem opartym na bluesie. Moore wykorzystał w nich swoje doświadczenia z SAMSON, odejmując jednak energii na rzecz prostej melodyjności i zwartości. Kompozycje nie były złe, ale niestety słaba produkcja zabiła to ciepło, jakie emanował Moore. Gościnnie wystąpił na tym LP znakomity gitarzysta Bernie Torme, zaproszony przez McCoya. Jest on tu obok McCoya najbardziej wyróżniającym się muzykiem, jego sola bardzo ubarwiły przedstawione utwory, odegrane przez głównego gitarzystę o przeciętnych umiejętnościach.
Album kierowany raczej do starszych słuchaczy z powodu słabego brzmienia i braku zdecydowanie chwytliwych przebojów sprzedawał się słabo. Słuchacze głównego nurtu metalu zignorowali ten krążek i zespół poszedł w rozsypkę.
Najbardziej znanym utworem zespołu jest „Cant I Take The Hurt Anymore”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej znanego horroru o wyczynach Freddiego Krugera - "Nightmare On Elm Street 5 Dream Child".
Najbardziej znanym utworem zespołu jest „Cant I Take The Hurt Anymore”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej znanego horroru o wyczynach Freddiego Krugera - "Nightmare On Elm Street 5 Dream Child".
Ocena: 5.5/10
30.08.2008
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL
"Only The Strong Survive!"
"Only The Strong Survive!"