Mob Rules

[Memorius]

Mob Rules - Cannibal Nation (2012)

Tracklista:

1. Close My Eyes 06:19

2. Lost 06:28

3. Tele Box Fool 04:16

4. Ice & Fire 07:01

5. Soldiers of Fortune 04:50

6. The Sirens 04:26

7. Scream for the Sun (May 29th, 1953) 05:39
8. Cannibal Nation 04:17
9. Sunrise 05:30

Rok wydania: 2012

Gatunek: Power Metal/Progressive Heavy Metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Klaus Dirks - śpiew

Matthias Mineur - gitara

Sven Lüdke - gitara

Markus Brinkmann - gitara basowa

Nikolas Fritz - perkusja

Jan Christian Halfbrodt - instrumenty klawiszowe
oraz:
Michael Rodenberg - instrumenty klawiszowe, orkiestracje

W roku 2010 odchodzi z MOB RULES Sascha Onnen i staje się jednym z filarów najpierw LOVE.MIGHT. KILL a po jego rozwiązaniu - THE UNITY. Zespół jednak z klawiszy nie rezygnuje i na jego miejsce przychodzi Jan Christian Halfbrodt.

Grupa nagrywa kolejny album i przedstawia go AFM Records w październiku 2012 roku.

Jest to kolejny album, gdzie MOB RULES stara się brzmieć bogato i Rodenberg buduje liczne para- symfoniczne plany dalsze,a w znakomitych chórkach udzielają się Herbie Langhans, Chity Somapala i Markus Teske. Zresztą współpraca z RED CIRCUIT jest szersza, bo Teske robi tu także mix i mastering i jest głównym inżynierem dźwięku.

MOB RULES gra jednak swoje i z RED CIRCUIT punktów stycznych nie ma, choć pewne progresywne zapędy ekipy Dirksa są słyszalne. Gdy tej progresji zupełnie ma, jest udany solidny tytułowy power metalowy Cannibal Nation.

Jest umiarkowanie pompatycznie w dosyć rozwlekłym songu Ice & Fire, gdzie najciekawsze wydają się partie rycersko-folkowe i ogólnie te dłuższe utwory wydają się trochę za długie i tak jest w progresywnie potraktowanym Close My Eyes. Taki heavy metal łagodny, ale zupełnie bez historii. Bardziej epicki i bardziej refleksyjny Lost jest nieco lepszy, jednak na tej płycie melodie sa bardzo ograne i mało co realnie zapada w pamięć.

Bardziej w power metalowej stylistyce jest zagrany w umiarkowanym tempie Tele Box Fool, poprawny ale mimo prób bardziej zróżnicowanego śpiewu Dirksa raczej pozostawia obojętnym. W tej i większości pozostałych kompozycji zwraca uwagę dosyć zachowawcza i ostrożna gitarzystów, choć akurat tutaj solo gitarowe jest znakomite. Flirt z metalem symfonicznym w Soldiers of Fortune wychodzi topornie, co nieco dziwi zważywszy, że w przeszłości podobne eksperymenty były zazwyczaj najlepszymi miejscami na płytach. Brak Onnena jest wyraźnie słyszalny, a poprawnie grający drugie plany Halfbrodt nie jest w stanie go zastąpić. Tak do końca raczej mdłe granie power metalowe z bardzo dobrym refrenem w The Sirens i kolejną wycieczką w umiarkowanie klimatycznym heavy metalem progresywnym w Scream for the Sun (May 29th, 1953). Na sam koniec zupełnie bezbarwny "klimatyczny" heavy/progressive utwór Sunrise.

Klaus Dirks sprawia solidne wrażenie, wszystko sprawia solidne wrażenie, Marcus Teske też się solidnie napracował, ale w sumie ta poprawna muzyka pozostawia obojętnym. MOB RULES jako grupa aspirująca do kręgu progressive nie ma w tym gatunku zbyt wiele do zaoferowania.

ocena: 6,3/10

new 27.07.2020