Fury (Worcester)

[Memorius]

Fury - The Grand Prize (2020)

tracklista:

1.You're The Fire 04:13
2.Galactic Rock 04:23
3.The World Is Mine 04:50
4.Burnout 04:19
5.We Will Sing 04:39
6.The Grand Prize 05:48
7.2nd Prize 04:52
8.Upon The Lonesome Tide 05:20
9.Casino Soleil 05:53
10.Road Warrior 06:15

rok wydania: 2020

gatunek: melodic heavy metal/power rock

kraj: Wielka Brytania

skład zespołu:

Julian Jenkins - śpiew, gitara

Jake Elwell - gitara

Becky Baldwin - gitara basowa

Tom Fenn - perkusja

Po nagraniu "lost In Space" skład FURY zaczął się rozsypywać. Ostatecznie pozostał z niego tylko lider Julian Jenkins, a zespół uzupełnili inni muzycy, w tym basistka rozwiązanego w 2018 heavy metalowego TRIAXIS - Becky Baldwin. W kwietniu 2020 grupa przedstawiła swój trzeci album, ponownie wydany nakładem własnym.

Jest spora niespodzianka. FURY tym razem nagrał coś zupełnie innego i kto zwrócił uwagę na single promocyjne w wersji digital mógł się o tym przekonać. W swoim czasie triumf święciły na brytyjskiej i europejskiej scenie takie zespoły z UK jak THUNDER czy THE ALMIGHTY i tym razem FURY nawiązuje do tych chlubnych tradycji grając atrakcyjny pod względem melodii taki właśnie rodzaj muzyki, oczywiście z metalowym turbodoładowaniem.

I na pewno z dawką tradycyjnego dla FURY heroizmu...

Może i Julian Jenkins to nie jest Pierwsze Rockowe Gardło Wielkiej Brytanii, ale zaśpiewał na tej płycie wyśmienicie. Z rockowym żarem, czysto, z dużym zasięgiem i ogromnym wyczuciem konwencji. Hity, hity... Proste w melodiach i ozdobione wybornymi solami kompozycje i tak się to zaczyna już od fantastycznego You're the Fire ! Melodia Galactic Rock jest może trochę już ograna, ale z jaką elegancją to zostało zrobione i jaki zadziorny, emocjonalny refren się tu pojawił.

Jest power rockowe podejście w radiowo przebojowym Burnout, jest mnóstwo pozytywnych, ciepłych emocji w bardziej romantycznym songu We Will Sing. Jest też hit w postaci tytułowego The Grand Prize, który rozkręca się stopniowo i potem idzie jak burza w nader eleganckim stylu pracy obu gitarzystów. To inny styl współpracy lidera z Jake Elwellem niż z Jake Beesley'em, ale i wymogi muzyczne są tu inne. Świetny refren, udane chórki, doskonałe solo. Killer, killer! i zaraz potem lekkie wyhamowanie tempa, ale i swoiste nawiązanie do wczesnego THE ALMIGHTY w 2nd Prize. Doskonały numer rozegrany przez dwóch rozumiejących się i uzupełniających gitarzystów i dopełniającą to sekcję rytmiczną.

Becky Baldwin odważnie odgrywa solowe partie basu (moc, zniszczenie!), a Tom Fenn jest perkusistą na pewno bardziej kreatywnym niż jego poprzednik, choć partie perkusji nie są na tej płycie zbyt skomplikowane, bo i po co?

Kilka kompozycji nie jest może tak błyskotliwych i tu można wymienić nieco cięższy, w manierze ostatnich typowych lat classic metalu z Albionu, ale przecież jest tu i gwałtowny atak perkusji w The World Is Mine. Jest także kapitalny ognisty rock/metalowy refren w Casino Soleil. Obowiązkowy chwytający za serce song hymnowo-balladowy? Proszę bardzo, absolutnie w tradycji brytyjskiej bardzo dobry Upon the Lonesome Tide.

Na koniec coś zdecydowanie brytyjskiego. Nie może być niczego bardziej brytyjskiego niż kapitalnie rozegrany riffowo Road Warrior. To typ rytmiki i stylu melodii jaki porywa chyba tylko gdy grają to Anglicy, a na pewno gdy gra to FURY. Porywające, poruszające, nostalgiczne, piękne!

Brzmieniowo pierwsza klasa, bez modern ozdobników i po prostu mocniejsze brzmienie klasyki hard rocka i heavy rocka końca XX wieku z UK. 

FURY brawurowo rozgrywa klasyczne brytyjskie patenty z lat rock/metalowej chwały końca lat 80tych i początku 90tych XX wieku. Śmiało sięgają po estetykę power rocka, podobnie jak kilka lat temu niemieckie SILENT FORCE czy KISSIN' DYNAMITE. Ani na moment nie schodzą na pozycje sleaze czy glam rocka.  Bardzo udany album, przywracający wiarę w to, że Brytyjczycy jeszcze umieją w podobnej muzyce nawiązać do tego, co mieli najlepszego w tym zakresie.

Grand Prize dla FURY z Worcester!

ocena: 9,5/10

new 18.10.2020