Awacks

[Memorius]

Awacks - Panorama (1999)

tracklista:

1.Panorama 02:31

2.Assault of Love 03:59

3.How to Be a Hero 04:25

4.S.I.D.A. 05:19

5.Give Us Your Hand 03:40

6.Serial Killer 04:57

7.I Just Say to You Goodbye 04:57

8.Don't Cry 04:06

9.Pègre légale 04:26

10.In the Wind 04:35

rok wydania: 1999

gatunek: melodic progressive heavy metal/AOR

kraj: Francja

skład zespołu:

Stéphane Monserrat - śpiew

Jean-François Rives - gitara

Eric Tixeront - gitara basowa

François Briançon - perkusja

Guillaume Greffier - instrumenty klawiszowe

Historia grupy AWACKS z Saint-Sandoux sięga roku 1989, jednak zespół faktycznie zaistniał na muzycznej scenie w roku 1999 debiutując wydanym nakładem własnym albumem "Panorama".

Zespół zaprezentował na tej płycie przemyślany zestaw melodyjnych, można nawet powiedzieć przebojowych kompozycji, o cechach wysublimowanego, przystępnego progressive metalu, spokojnych, łagodnych i starannie zaaranżowanych. Momentami  zbliżają się tu pomp rocka w stylu MAGNUM, gdy są anglosasko eleganccy w takich bardzo udanych utworach jak How to Be a Hero czy Assault of Love. Dobre chórki, dobry wokal Stéphane Monserrata, choć ten wokalista w przyszłości zaśpiewa mocniej i pokaże znacznie więcej.

Niektóre kompozycje zostały zaśpiewane po francusku, co akurat w takim pastelowym, delikatnym graniu jak w pełnym uroku S.I.D.A jest na plus. Pègre légale wydaje się być mniej interesujący w konwencji AOR. Spokojnie, niemal poetycko grają szybszy, rytmiczny Give Us Your Hand z bardzo interesującym solem gitarowym, zaskakują w łagodnym, onirycznym początku Serial Killer i dopiero potem ta kompozycja nabiera zdecydowanie bardziej dramatycznego charakteru. Pojawia się piękny podniosły motyw heavy metalowy i kompozycja się podniosła i posępna. Klimat budować umieją, zwłaszcza taki nostalgiczny, w kompozycjach pastelowych, bliskich AOR jak I Just Say to You Goodbye. W urokliwych heavy rock progressive obszarach przedstawiają kołyszący Don't Cry, bezpretensjonalny i na pewno bardzo przebojowy. Ostrzejsze gitarowe wybrzmiewania można usłyszeć w In the Wind i ten numer ma lekko epicki wymiar, a na pewno jasno wyrazony, melodyjny dramatyzm. Bardzo dobry to numer na koniec tej płyty, tym bardziej że część instrumentalna jest tu przecudownej urody i to urody progresywnego metalu francuskiego.

Podsumowując, jest to granie bliskie miejscami MAGNUM, i to takiego w dobrej formie, bez brnięcia w łatwy do przełknięcia radiowy rock/AOR. Bardzo dobra muzyka, przyjemnie nasycona nieskomplikowanymi elementami progresywnymi, bezproblemowa w odbiorze, z polotem zagrana.

Jak na produkcję własną płyta ma dobre brzmienie, jednak można mieć pewne uwagi do stosunkowo suchego brzmienia gitar i pewnego ogólnego spłaszczenia mixu. Za to perkusja prezentuje się bardzo dobrze, zwłaszcza w obszarze blach. Interesująco zrealizowano także instrumenty klawiszowe. Ta płyta nie zdobyła może międzynarodowego rozgłosu, ale zwróciła uwagę znanej cenionej wytwórni Brennus, co zaowocowało długoletnią współpracą i kolejne LP zespołu były już zawsze wydawane przez tę wytwórnię.

ocena: 8,3/10

new 17.11.2020