Labyrinth

[Memorius]

Labyrinth - Welcome to the Absurd Circus (2021)

tracklista:

1. The Absurd Circus 06:16

2. Still Alive 04:49

3. One Last More Chance 06:12

4. As Long as It Last 05:18

5. Den of Snakes 06:34

6. World’s Minefield 05:12

7. The Unexpected 05:06

8. Dancing with Tears in My Eyes (Ultravox cover) 04:41

9. Sleepwalker 04:25

10. A Reason to Survive 04:30
11.Finally Free 06:23

Rok wydania: 2021

Gatunek: melodic power metal

Kraj: Włochy

skład zespołu:

Roberto Tiranti - śpiew

Andrea Cantarelli - gitara

Carlo Andrea Magnani - gitara
Nik Mazzucconi - gitara basowa

Mattia Peruzzi - perkusja

Oleg Smirnoff - instrumenty klawiszowe

W styczniu 2021 Frontiers Records wydał kolejny album LABYRINTH i z pewnością już na starcie jest to wydarzenie bardzo ważne, niezależnie od muzycznej zawartości tej płyty i jej wartości. Nową twarzą jest w grupie perkusista Mattia Peruzzi, który oficjalnie jest członkiem LABYRINTH od roku 2019, ale to pierwsze oficjalne nagrania z jego udziałem.

Na tej płycie LABYRINTH utrzymał kierunek obrany w roku 2017 i to jest zapewne najważniejsza informacja. Kierunek słuszny, zaaprobowany przez fanów, których dzięki przystępności tej muzyki przybyło na całym świecie. Co więcej, udało się stworzyć album równie ekscytujący jak "Architecture of a God" wypełniony wspaniałymi melodiami i wysmakowanymi aranżacjami. Oczywiście, to że wykonanie jest wyborne, to sprawa oczywista. Roberto jest gwiazdą światowego formatu i to udowadnia po raz kolejny, a instrumentaliści tej klasy co gitarzyści i Oleg Smirnoff tworzą tu dla niego muzyczny fundament momentami zadziwiający i pełen maestrii. To w końcu przecież LABYRINTH. Trzeba też podkreślić doskonałą grę Mattia Peruzzi. Właściwy perkusista na właściwym miejscu! Te kompozycje są przemyślane w najdrobniejszych szczegółach i chyba nie ma takiego drugiego zespołu we Włoszech i w tym gatunku, który tworzyłyby swoją muzykę z tak ogromną dbałością o szczegóły i muzyczne detale. Jakże piękne są połączenia dynamicznych partii z łagodnymi rock metalowymi pasażami z elementami progresywnymi i tu słychać to szczególnie w kapitalnym openerze The Absurd Circus. Speedowe natarcia gitar i sekcji rytmicznej wsparte klawiszami drugiego planu fenomenalnie się prezentują w The Unexpected i Live Today, ale przecież i tu są te oniryczne partie z poetyckimi wokalami Roberto. Tak różnorodne i bogate są te utwory w swoim obrębie. Maestria!
Łagodniejsze i bardziej nastrojowe utwory to One Last More Chance i w tym romantycznym graniu wysunięty został do przodu Tiranti, i to on tu przykuwa tu główna uwagę. Te spokojne, pełne elegancji refreny o nostalgicznym klimacie. Ekstraklasa! Jaki piękny jest pastelowy, ale nadal power metalowy As Long as It Last... Te pulsujące na starcie gitary... Jak w NOVERIA. Jak prawdziwi Profesorowie rozgrywają z niespotykaną swobodą melodic power w Den of Snakes, w którym po raz kolejny dzieje się znacznie więcej niż można było oczekiwać na początku. Kapitalne sola gitarowe nie tylko w tej kompozycji! World’s Minefield niby w głównej melodii niezbyt oryginalny, ale przecież zniewalający w przecudownym, pełnym lekkości refrenie. I tak czarują i wzruszają cały czas dalej, bo i w The Unexpected i Sleepwalker. To wejście gitar w Sleepwalker jest po prostu rewelacyjne! Wciągają, wciągają bez reszty, transowo i z niekłamanym wdziękiem. Jaki zgrabny cover ULTRAVOX przy tym się w tym towarzystwie pojawia!
Jedynie może sama końcówka jest minimalnie słabsza. A Reason to Survive to bardzo dobry balladowy song, jednak LABYRINTH w swojej historii miał już bardziej poruszające. Natomiast Finally Free jest mocny w gitarach, zdecydowanie power metalowy głównego nurtu i może tu trochę zabrakło tej zdecydowanej rozpoznawalności LABYRINTH jako takiego, z tej płyty właśnie. Tak mogłoby zagrać wiele ekip z Italii. Niemniej ten pierwiastek epicki i heroiczny jest tu uwypuklony znakomicie. Gdyby ten klimat został utrzymany w prostym tylko dobrym refrenie, to kto wie, jak by się wtedy prezentowało...To już jednak trochę takie szukanie dziury w całym...

Gdy w studio nagraniowym pojawia się Simone Mularoni to jest oczywiste, że pod względem soundu i produkcji album, każdy album jest z miejsca skazany na sukces. Doskonałe zróżnicowanie planów, wielopłaszczyznowość, ultra klarowny sound poszczególnych instrumentów. No i oczywiście całkowicie rozpoznawalny w tym sound LABYRINTH. Taki, jakiego można było oczekiwać.

Wspaniały album LABYRINTH. Muzyczne święto jak w roku 2017.


ocena: 9,8/10

new 24.01.2021