Powerwolf

[Memorius]

 Powerwolf - Call of the Wild (2021)

tracklista:

1.Faster than the Flame 04:08

2.Beast of Gévaudan 03:31

3.Dancing with the Dead 04:05

4.Varcolac 03:52

5.Alive or Undead 04:23

6.Blood for Blood (Faoladh) 03:11

7.Glaubenskraft 03:56

8.Call of the Wild 03:39

9.Sermon of Swords 03:18
10.Undress to Confess 03:31

11.Reverent of Rats 02:54

rok wydania: 2021

gatunek: power metal

kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Attila Dorn (Karsten Brill) - śpiew

Matthew Greywolf (Benjamin Buss) - gitara

Charles Greywolf (Thomas Erbel) - gitara, gitara basowa

Roel van Helden - perkusja

Falk Maria Schlegel - instrumenty klawiszowe

16 lipca 2021 i Napalm Records zaprasza na "Dancing with Stars", to znaczy chciałem powiedzieć na "Dancing with the Dead".

Bądźcie gotowi Bracia i Siostry, albowiem nadchodzą. Nadchodzą spokojnie, klasycznie dla siebie w bardzo dobrym Faster than the Flame, ale to takie lekkie uśpienie czujności, bo atak w przepotężnym i ultra przebojowym power disco metalu z elementami SABATON Beast of Gévaudan, jest nie do odparcia i tak właśnie byśmy chcieli, by POWERWOLF objawiał nam swoje Prawdy zawsze i po kres dziejów. Te mega eksplozywne refreny, ta dynamika, no po prostu coś porywającego, rzecz jasna jeśli barwny styl power metalu cenimy bardziej od przepoconych kalesonów amerykańskiego power/thrashu... Epicko i z rozmachem po wstępie mnichów rozwija się Dancing with the Dead, a heroicznie łagodnym stylu z bogatym tłem Undress to Confess.

POWERWOLF buduje Katedrę strzelistych chórów perfekcyjnie poprowadzonych przez Marię Van Nieukerken i Holendra Joost van den Broeka trochę programowanych, a w większości złożonych przez żywych Holendrów i to wcale nieanonimowych chórzystów. Perfekcja! To chóry z EPICA, XANDRIA, ale nie tylko. Te chóry dewastują w kruszącym i melodyjnie kroczącym Varcolac. Na kolana Bracia i Siostry! I nie wstawiać przypadkiem świętokradczo w czasie Call of the Wild. Niby takie proste i radiowo przebojowo, ale jak się lepiej przysłuchać, to mały power metalowy majstersztyk, gdzie końcowy efekt osiągnięty prostymi na pozór środkami. I absolutna dewastacja w kapitalnie akcentowanym Sermon of Swords. Ile można budować utwór na tak podobnym do innych schemacie? Można. POWERWOLF to robi i niezmiennie równa z ziemią kamienne fortece! Moc! Jeśli zaśpiewany po niemiecku Glaubenskraft, to niestety chwila odejścia od Sakramentalnej Perfekcji, to poetycki i dostojny hymnowy song Alive or Undead, to coś trochę nowego, nie do końca typowego dla POWERWOLF, a przy tym jakże pełnego uroku i poruszającego bez wyciskania łez na siłę. I folkowo, i celtycko, i skocznie i z przytupem w Blood for Blood (Faoladh) - zawstydzają zespoły grające power i heavy folk metal, tak od niechcenia i tak bez złych intencji, oczywiście. Wybornie, potoczyście, z wykorzystaniem znanych już riffów i chwytów aranżacyjnych.

Żaden numer nie ma więcej niż cztery minuty, a w każdym niemal treści jest na co najmniej pięć. Chyba tylko Greywolfy i Spółka tak potrafią. Nasycenie treścią ogromne. Reverent of Rats n zakończenie to doskonały tego przykład. Rozmach refrenu kolosalny. I Attila Dorn - Bracia i Siostry, on jest ponownie nieprawdopodobny !

Produkcja. Jens Bogren i Tony Lingren. Ani słowa więcej o pracy Arcymistrzów.

Są zespoły i Zespoły. Wam, Bracia i Siostry, nie trzeba chyba tłumaczyć, do której kategorii należy ekipa z Saarbrücken.

ocena: 9,6/10

new 16.07.2021