The Silent Wedding

[Memorius]

The Silent Wedding - Ego Path (2022)

tracklista:

1.The Eternal Enigma 01:57

2.Time of Darkness 04:17

3.The Sea of Fate 04:41

4.Caught in the Web 04:30

5.Reveal the Rain 04:11

6.Sinners in Disguise 04:27

7.Stealing the Sun 05:28

8.Point of No Return 03:46

9.The Final Token 04:57
10.Ethereal Walls 05:09
11.Song of the Dead 04:33
12.A Path to Nowhere 03:24

rok wydania: 2022

gatunek: melodic progressive power metal

kraj: Grecja

skład zespołu:

Marios Karanastasis - śpiew

Jim Katsaros - gitara

Thomas Kinopoulos - gitara basowa

Renos Lialioutis - perkusja

John Thermos - instrumenty klawiszowe

THE SILENT WEDDING. Magiczny zespół z Grecji przedstawia w lutym swój trzeci album "Ego Path" wydany tym razem nakładem własnym. Cieszy fakt, że mimo upływu pięciu lat ta ekipa gra w niezmienionym składzie.

Ten zespół dwa razy do tej samej muzycznej rzeki nie wchodzi. To już nie jest grecki EVERGREY, jest bardziej grecki w tej dumnej, dostojnej stylistyce utworów. Grecki, rozpoznawalny styl. Helleńska narracja power metalowej gitary i doskonałego, jak zwykle perfekcyjnego i pełnego ciepła oraz dramatyzmu śpiewu aktorskiego Mariosa... Jest tu dawka mroku, chłodne riffowanie przeważa, ale przecież ten pełen ciepłej ekspresji refren Time of Darkness wszystko rozświetla blaskiem i mrok się rozprasza. Poetycko, nastrojowo z pięknymi partiami klawiszowymi Thermosa na planie pierwszym w The Sea of Fate i te refreny, takie podniosłe i pełne zadumy jednocześnie. To potężna broń na tej płycie - refreny. Można nawet powiedzieć, że przy oszczędniejszych formalnie partiach instrumentalnych grupa zdecydowanie dąży do ich ekspozycji. Słusznie. Są po protu fantastyczne. To muzyka introwertyczna, zdystansowana, pełna refleksji, także w ciekawej warstwie lirycznej. Ego Path. I ta symboliczna okładka ze strusiem chowającym głowę w piasek.

Mało który zespół progressive power metalowy potrafi w tak spokojny sposób uzewnętrznić tyle emocji. Zniewalający jest pod tym względem łagodnie zaśpiewany Caught in the Web oraz elegijnie wybrzmiewający Reveal the Rain z elementami dumniej greckiej epickości. Nie muszą grać szybko. Te umiarkowane tempa zachwycają, podobnie jak oniryczne momenty i świetny refren Sinners in Disguise. Poetycki romantyzm? Na pewno w przecudownej urody Stealing the Sun z ażurowym planem drugim i mocnymi gitarowymi akcentami. Misternie, misternie....

Bardzo misternie zbudowany jest także Point of No Return i ta dbałość o szczegóły aranżacyjne nadrabia tu pewien brak zdecydowanie uderzającego refrenu. Kapitalnie zaśpiewany The Final Token jest przeszywający i monumentalny zarazem. Maestria wydobycia wnętrza duszy na powierzchnię. Wspaniałe... i jeśli coś jeszcze pozostało z EVERGREY, to może w znakomitym Ethereal Walls. Jakie to piękne... Wzniosłe i uduchowione... I do tego jakże majestatyczne i heroiczne w Song of the Dead. Zwiewnie i jednocześnie bardzo zdecydowanie zagrane, i jeszcze jeden niesamowity refren ! I chóry, wyborne chóry. I tak spokojnie wyciszają wszystko w instrumentalnym A Path to Nowhere na zakończenie. Magia...

Doskonałe partie solowe Katsarosa, pełna  pomysłów gra sekcji rytmicznej z Renosem w roli głównej. Zgranie perfekcyjne. Chemia po prostu. Kolejny plus to tradycyjne, lekko surowe gitarowo greckie brzmienie i tym większe brawa za to, że ten sound tak dobrze się sprawdza w takim graniu. Uznanie za mix gitary w powiązaniu z instrumentami klawiszowymi. Klarowność i wzajemnie uzupełnianie się  instrumentów zrobione zostało perfekcyjnie.

Kolejne wielkie muzyczne święto z Grecji. Magia. 

ocena: 10/10

new 23.02.2022

Podziękowania dla zespołu THE SILENT WEDDING za przedpremierowe udostępnienie tego albumu.